Elvis Peeters

Klein verhaal met een hart
verhaal, illustraties en vormgeving: Pieter Gaudesaboos
tekst: Elvis Peeters

Pagina één: midden op de verder lege pagina staat een rood ‘ding’ getekend, in ei-vorm, met eronder de tekst:

‘Een hart, daar begon het mee.’

Op soortgelijke manier - een tekening en een korte tekst - gaat het boek verder. Langzaam wordt duidelijk wat er eigenlijk verteld wordt. Er is een vrouw, die ontdekt dat ze een kindje zal krijgen. Terwijl ze het wonder daarvan tot zich laat doordringen is er tegelijk het besef dat er in haar wereld geen plaats is voor een extra hartje. Ze werkt dag en nacht om rond te komen, er is geen man in haar leven, hoe moet ze voor een kind zorgen?

‘Een tweede hart vergt kracht en tijd.’
Schrijnend is het als je op die pagina komt waar alleen dat ene woord staat: ‘Alleen.’

Intussen zie je in de tekeningen hoe het hartje blijft kloppen en het kind groeit. Haar zorgen nemen toe, ze beseft dat ze een beslissing moet nemen.
Het doet pijn in haar eigen hart, maar het is het beste.

‘Jij bent er. Ergens. Op een afstand.
Ik weet niet waar.’

Ieder jaar denkt ze aan haar kind, en hoopt dat er ooit een dag komt dat ze hem of haar leert kennen.

De manier waarop dit verhaal verteld wordt, over een moeder die haar kind moet afstaan, omdat ze er zelf niet voor kan zorgen, is indringend en overtuigend. Als je een bladzijde omslaat en opnieuw zo’n op het oog eenvoudig tekeningetje ziet, midden op de pagina, met dat tekstje eronder, bekruipt je een gevoel van eenzaamheid, van verloren zijn. Het is onmiddellijk duidelijk dat een moeder haar kind niet zomaar weggeeft. Dat het een vreselijk moeilijke beslissing is.
Maar het verhaal biedt ook hoop, en troost. Want ooit...

Als een pleegouder met haar of zijn adoptiekind dit boek leest, kan het niet anders dan dat kind zijn eigen geschiedenis begrijpt. Ook al is het per geval anders natuurlijk.

Prachtig uitgevoerd boek, uitstekend geschikt om een kind te vertellen over zijn of haar adoptie. Al kan iedereen hier van genieten, zo mooi is het gedaan!

Dit is eigenlijk een boek dat je moet zien. Er over schrijven kan nooit duidelijk maken wat voor boek dit is. Kijk dus vooral naar het filmpje!

https://www.youtube.com/watch?v=BW6Y59QRBpE

Pieter Gaudesaboos (1979, Brugge) is schrijver en illustrator van kinderboeken. Zijn boek Linus won De Gouden Uil Jeugdliteratuur 2008 en Mannetje Koek schrijft een boek - Martha werd bekroond met een Boekenpluim.
Elvis Peeters (1957, Grimbergen) is auteur en muzikant. Deze naam is het pseudoniem van Jos Verlooy. Samen met Nicole Van Bael schreef hij romans. De ontelbaren, Dinsdag en Jacht werden genomineerd voor belangrijke literaire prijzen, en met hun kinderboek Meneer Papier en zijn meisje wonnen ze een zilveren griffel.

ISBN 9789401462716 | Hardcover | 160 pagina's | Uitgeverij Lannoo | februari 2020
Leeftijd vanaf 6 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Meneer Papier en zijn meisje
Elvis Peeters en Gerda Dendooven

Soms is het moeilijk een boek te beoordelen, zeker als de afbeeldingen en de tekst heel bijzonder zijn.

Gerda Dendooven werd na haar eerste werk in de kinderboekenwereld snel bekend als een van de beste illustratoren van Vlaanderen. Voor haar eerste boek "IJsjes" kreeg ze in 1990 een Boekenpauw.
Door haar inleving in de wereld van kinderen, haar gevoel voor humor en haar durf verbeeldt ze op een heel persoonlijke manier gevoelens van personages. Haar werk wordt dan ook sterk gewaardeerd in binnen- en buitenland. Ze won heel wat prijzen, onder meer een Zilveren Griffel voor "Dom konijn" van Edward van de Vendel, een Boekenpauw voor "Het verhaal van Slimme Krol" en voor "Meneer papier gaat wandelen" van Elvis Peeters, de Gouden Uil Jeugdliteratuur voor "Luna van de Boom" samen met Filip Bral en Bart Moeyaert en de Cultuurprijs 2004 voor "Mijn mama".

Het moge duidelijk zijn dat haar illustraties in dit boek zeer bijzonder zijn. Daarbij komt dat de tekst niet weergegeven is in drukletters maar handgeschreven lijkt. Dit vormt een perfect geheel.

Het verhaal zelf is geen lieflijk verhaaltje maar stemt wel tot nadenken.
Meneer Papier ziet een foto van een meisje in het water vallen. Dat vindt hij jammer en daarom knipt hij het meisje uit een groot stuk papier. Hij vindt haar lief en wil haar altijd bij zich houden. Maar het meisje wil weg, ze wil achter de vlinder aan, ze wil bloemen plukken... Meneer papier rent achter haar aan, hij wil haar niet kwijt. Hij knipt steeds meer delen van het meisje af zodat ze niet meer weg kan. Op zich best een akelig verhaal maar wel knap om het zo weer te geven dat het niet akelig overkomt.

"Ook in dit kinderboek zitten relatief gruwelijke momenten, als Meneer Papier bijvoorbeeld de benen van zijn meisje knipt om ze bij hem te houden. Maar het is zo geschreven dat kinderen het kunnen smaken", stelt Elvis Peeters gerust."

En dat laatste denk ik ook, kinderen kunnen dit wel smaken.

De vraag aan mijzelf was, waarom vind ik dit boek goed? Zijn het de illustraties en de aparte letters of is het verhaal zelf zo bijzonder? Soms maken de illustraties het boek en ook al is de tekst minder, dan nog kan je het boek erg waarderen omdat de afbeeldingen alles goed maken. Het verhaal vond ik wel licht luguber met al die afgeknipte ledematen, is dit iets voor kinderen vanaf 6 jaar vroeg ik me af? Maar sprookjes zijn welbeschouwd ook vaak gruwelijk, wat dit boek niet is, en kinderen smullen van sprookjes.
Dit verhaal leert ons ook een les namelijk dat je iemand niet kan tegenhouden, vasthouden, ook al wil je dat nog zo graag, ook al is het heel goed bedoeld. Een mooi onderwerp om samen met kinderen te bespreken.
Na dit alles overdacht te hebben, kom ik maar tot één conclusie, het boek heeft zeer terecht de zilveren griffel 2009 gewonnen, alles klopt in dit boek, de illustraties en het verhaal vormen één geheel, het zou me niet verbazen als het ook de gouden griffel won.

ISBN 9789058384683 Hardcover 26 pagina's | Uitgeverij De Eenhoorn | maart 2008
Leeftijd 6-8 jaar

Lees de reacties en/of reageer, klik HIER

jeugd 6-9 jaar

Elvis Peeters