Het licht van Luna Park
Addison Armstrong

Als in juni 1926 Althea Addison als kraamverpleegster assisteert bij een bevalling van een te vroeg geboren baby, moet ze tot haar leedwezen accepteren dat het kind niet gered zal kunnen worden. Maar ze heeft pas iets gelezen over een dokter die - notabene op een attractiepark - couveuses heeft staan en daar in ieder geval zijn uiterste best doet om premature baby’s te redden.
Ze vertelt het de gynaecoloog: Dr. Couney heeft al vele kleintjes gered!
Moeten ze niet een poging wagen voor dit kleine meisje?

Maar de dokter wil er niets van weten, zoals overigens de meeste van zijn collega’s: ‘Het is niet aan ons om Gods plan in twijfel te trekken!’ En bovendien: op dat park moet je betalen om de baby’s in de couveuses te mogen zien. Het is een freakshow!
Als er opnieuw een kind te vroeg geboren wordt, gaat Althea tegen de voorschriften in: ze ontvoert het meisje Margaret en brengt het naar Dr. Couney.
Het kost haar haar baan: ze zal nooit een diploma krijgen.

Wat heeft het verhaal van Althea te maken met dat van Stella Wright, een vierentwintigjarige jonge vrouw? Dat speelt in 1950. Een tijd waarin vrouwen misschien al wel iets meer voor zichzelf op konden komen, maar nog lang niet de tijd van de echte vrouwenemancipatie.
Stella heeft net haar moeder verloren, en al ziet ze er erg tegenop: die flat zal toch opgeruimd moeten worden.

Stella werkt als onderwijzeres met gehandicapte kinderen, maar ligt geregeld overhoop met de directeur van de school. Het is een klein groepje kinderen, maar volgens de directeur zijn zij geen onderwijs waard. Ze kunnen niets leren immers! Stella kan hem er niet van overtuigen dat ze dat wel degelijk kunnen, maar toch eist ze lesmateriaal. Als ze iets heel anders ontvangt dan ze in haar hoofd had, dient ze haar ontslag in. Zo kan ze niet werken!
Maar ze is er kapot van. Eerst het overlijden van haar moeder, dan dit ontslag. En dan zit haar echtgenoot Jack haar ook nog achter de vodden om aan kinderen te beginnen.
Bij het opruimen van haar moeders spullen ontdekt Stella dat ze haar moeder nooit echt gekend heeft en gaat ze op onderzoek uit.

Om en om lezen we de verhalen van deze twee vrouwen, en we vermoeden als lezer al redelijk snel wat ze met elkaar te maken hebben.
Maar het is vooral het op feiten gebaseerde verhaal over Coney Island dat indruk maakt. Hoe is het mogelijk dat een man die de levens van zulke kleine kinderen kon redden, daar nauwelijks kans voor kreeg? Hoe hij zijn prachtige plan ten uitvoering moest brengen in een attractiepark!

Ook zijn het verhalen over twee sterke vrouwen die het opnemen tegen de tijdsgeest en daar min of meer alleen voor staan. Het is natuurlijk een schok om te ontdekken dat je moeder een compleet ander persoon was als je dacht dat ze was. En hoe heeft ze het gered in die tijd? Welke lessen kan Stella daar zelf uit trekken?
Natuurlijk zit er ook een flinke dosis romantiek in het boek, waardoor het zeer leesbaar wordt, overigens zonder dat het zoetig wordt!

In een nawoord vertelt Addison Armstrong over Dr. Couney en zijn vooruitstrevende behandeling van te vroeg geborenen waarvoor hij geen andere plek vond dan Luna Park. De schrijfster weet goed duidelijk te maken hoe het er aan toe ging, vooral wat betreft vrouwen, in beide tijdsperioden.
Een mooi debuut. En een mooie omslag: een vrouwenfiguur met op de achtergrond Luna Park.

ISBN 9789044362046 | Hardcover | 304 pagina's | Uitgeverij the House of the Books | augustus 2021
Vertaald door Karin Pijl

© Marjo, 25 november 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER