Lynn Austin

De bron van liefde
Lynn Austin

Met De bron van liefde wil Lynn Austin de oorlogshelden die na de Tweede Wereldoorlog terugkeerden naar huis, eren voor hun moed. Deze oorlogshelden hebben twee strijden gestreden: eerst tegen de vijand en vervolgens tegen het trauma dat ze daardoor hebben ervaren.
Lynn Austin weet het verhaal van de zwaar getraumatiseerde Jimmy Barnett heel pakkend aan je voor te leggen.

In een vast vertrouwen op zijn God vertrekt Jimmy als hospik naar Europa. Veel van zijn kameraden weet hij door de beangstigende periode van de oorlog heen te slepen door bemoedigende verhalen te vertellen, waarbij hij altijd wijst op de trouw van God. Als aan het einde van de oorlog echter concentratiekampen ontmanteld worden en Jimmy geconfronteerd wordt met afschuwelijke taferelen en nauwelijks levende slachtoffers, verliest hij zijn geloof. Zonder de wil om verder te leven keert hij uiteindelijk terug naar huis en belandt hij in een psychiatrisch ziekenhuis. Niet als hospik, maar als patiënt. De emoties, de wanhoop en de vastberadenheid van de ouders en vrienden van Jimmy worden zo realistisch geschetst dat je het verhaal ingetrokken wordt en het je niet meer loslaat.

Naast het eren van de oorlogshelden heeft Lynn Austin ook de miljoenen Joden die de Holocaust overleefd hadden en nog een lange reis te gaan hadden voor zij weer een nieuw thuis vonden, willen eren. Met de hoofdpersoon Gisela weet Lynn Austin dat zeker te doen. Als Jodin is Gisela haar leven niet zeker in het door Hitler bezette Europa. Aangrijpend is haar mislukte vlucht en de daarop volgende gebeurtenissen. Haar ontmoeting met Jimmy ontroert je tot tranen.
Lynn Austin weet je als lezer ook tot nadenken te zetten. De grootste vraag in het boek is: Wanneer ben je schuldig? Alleen als je zelf verkeerde dingen doet of ook als je weet dat er verkeerde dingen gedaan worden door anderen en jij doet er niets tegen?

‘In de eerste weken na de overgave, toen jij nog erg ziek in het ziekenhuis lag, heeft het leger de burgers van Weimar gedwongen in Buchenwald rond te kijken,’ zei Jim. ‘We wilden dat ze met eigen ogen het smerige geheim zagen dat zich in hun achtertuin had afgespeeld.’
‘Hoe reageerden ze?’
‘Ze leken geschokt. Velen beweerden dat ze niet hadden geweten wat er gebeurde, maar ik denk dat ze ervoor hadden gekozen om het niet te weten. Volgens mij maakt hen dat net zo schuldig.’

Kortom, De bron van liefde is een echte aanrader!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Alles wat ik wens
Lynn Austin

Na in Engeland heftige dingen meegemaakt te hebben tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn de vriendinnen Eve Dawson en Audrey Barrett na de oorlog naar Amerika geëmigreerd. De auteur Lynn Austin heeft hierover het boek Als ik jou was geschreven.
In de zelfstandig te lezen novelle Alles wat ik wens gaat Lynn Austin verder met het verhaal van Eve en Audrey. Zij wonen als alleenstaande moeder samen in een huis en doen hun uiterste best om hun zoontjes Harry en Bobby een goede opvoeding te geven. Maar hoe doe je dat? Wat is het beste voor hen? En hoe ga je om met het gemis van een vader?

Het is 20 dagen voor Kerst als in de brievenbus van Eve en Audrey een speelgoedcatalogus bezorgd wordt. De 5-jarige Harry en Bobby krijgen er geen genoeg van om de catalogus door te spitten en eigenlijk willen ze wel alles wat in de catalogus staat aan de kerstman vragen, op de meisjesspullen na dan. De kans dat ze alles krijgen, is ook nog eens heel groot dankzij welvarende grootouders. Eve en Audrey willen echter aan hun zoontjes meegeven dat Kerst niet draait om het krijgen van cadeaus. Samen bedenken ze hoe zij aan Bobby en Harry duidelijk kunnen maken wat Kerst echt inhoudt.

Van het begin tot het einde weet Lynn Austin in deze novelle de aandacht van de lezer vast te houden door op een zeer natuurgetrouwe manier de uitdagingen die je als ouder hebt in de afweging wat wel en niet goed is voor je kind, weer te geven. De worstelingen van Eve, Audrey, Harry en Bobby, maar ook hun groeiproces komen in Alles wat ik wens heel goed aan bod.
Kortom, Lynn Austin heeft met Alles wat ik wens een heerlijk, nostalgisch kerstverhaal geschreven waarin duidelijk naar voren komt dat we het gelukkigst worden van de geschenken die we niet verwachten èn niet verdienen!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een lied in de schaduw
Lynn Austin

Lynn Austin is een Amerikaanse auteur die al heel wat historische en bijbels-historische romans op haar naam heeft staan. In de Verenigde Staten heeft zij maar liefst 8 keer een Christy Award gewonnen en dit geeft al aan dat haar boeken zeer geliefd zijn. Veel van haar boeken zijn naar het Nederlands vertaald en vinden gretig aftrek bij het voornamelijk christelijke publiek.

Met de historische roman Een lied in de schaduw heeft Lynn Austin een grote wens die zij had, ten uitvoer gebracht door zich op Nederlandse bodem te begeven. Een gewaagde sprong, want het is een echte uitdaging om ervoor te zorgen dat een verhaal dat zich afspeelt tussen 1939 en 1945 ook een goed beeld geeft van de Nederlandse cultuur in die tijd. Lynn Austin geeft in haar nawoord aan dat het geen makkelijke roman was om te schrijven. Vooral omdat het de lezers meeneemt naar een heel duistere periode uit de geschiedenis tijdens de Tweede Wereldoorlog en ze als doel heeft om de lezers tot denken te zetten over hoeveel levenskracht hun geloof zou hebben als hun godsvertrouwen op zo’n overweldigende manier op de proef zou worden gesteld. Op basis van waargebeurde verhalen die Lynn Austin van verschillende mensen te horen heeft gekregen, heeft zij het verhaal van Een lied in de schaduw geschreven.

Er zijn 3 verhaallijnen in het boek: de oorlog zoals deze beleefd wordt door moeder Lena, door dochter Ans en door Miriam, de Joodse vriendin van Ans. Deze verhaallijnen lopen door elkaar heen en maken het met elkaar een goed leesbaar boek.
Moeder Lena woont op een boerderij en merkt op het platteland in het begin nog niet veel van de oorlog, totdat ze betrokken raakt bij het verlenen van onderdak aan onderduikers. De actie in deze verhaallijn komt wat langzaam op gang.
Dit is anders in de verhaallijn van haar dochter Ans. Zij woont in Leiden en raakt al heel snel betrokken bij het verzet. Het vriendje van Ans wordt als politieagent lid van de NSB. Het spanningsveld tussen deze twee werelden heeft een belangrijke rol in dit boek en neemt je als lezer direct mee naar die zeer gespannen periode. De verhaallijn van de Joodse Miriam is helder en boeiend geschreven. Vanuit Keulen komt zij net voor het uitbreken van de oorlog naar Nederland om veiligheid te zoeken, maar die blijkt er helemaal niet te zijn. Haar leven als vluchteling en als onderduiker worden sterk weergegeven in het verhaal. Ook haar worstelingen worden duidelijk en natuurgetrouw verteld.

Het is altijd spannend als een auteur een verhaal schrijft dat niet in de cultuur plaatsvindt waarin de auteur opgegroeid is. Lukt het de auteur om de karakters goed weer te geven, is de taal die gebruikt wordt passend bij de Nederlandse cultuur van die tijd en zijn de reacties van de personen die een rol spelen in het verhaal wel echt Nederlands? Lynn Austin is hierin goed geslaagd.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De plantage
Lynn Austin

3 april 1865
President Jefferson Davis en de regering van de Confederatie zijn op de vlucht geslagen. Hongerige bendes plunderen het centrum van Richmond, Virginia. De vijandelijke invasie die iedereen zo lang had gevreesd stond op het punt te beginnen. De noordelingen, de yankees kwamen eraan!
Op 12 april 1865 geeft het 'aristocratische' Zuiden zich over en de slaven zijn vanaf die datum vrij.

Josephine Weatherly (22) is met haar moeder Eugenia en zus Mary (16) gevlucht naar haar tante Olivia in Richmond, Virginia. Vader Philip is afgelopen winter gestorven aan longontsteking, broer Samuel is gesneuveld en van haar andere broer, Daniel (25), die vocht tegen de yankees, hebben ze al tijden niets gehoord. De velden zijn geplunderd, iedereen heeft honger, de yankees delen gratis rantsoenen uit in het zuiden.
Moeder besluit terug te gaan naar White Oak, hun eigen plantage in Fairmont, Virginia. Van de slaven zijn alleen de trouwe Otis, zijn vrouw Lizzie en hun drie kinderen Rufus (8), Jack (6) en Roselle (15) gebleven. De rebelse Roselle is geen kind van Otis, ze weet niet wie haar vader is. Lizzie wil het haar niet vertellen. Later misschien eens… Otis beschouwt en behandelt haar als een eigen kind.
Otis vertelt zijn vrouw dat ze vrij zijn om te gaan en te staan waar ze willen. Ze moeten nu hun eigen beslissingen gaan nemen. Lizzie is verward...

'Maar wij besluiten zelf niets, Otis. Nooit van ons leven. Zij doen al het denkwerk voor ons.' Lizzie knikte in de richting van het Grote Huis. 'Elke dag van ons leven vertelt iemand ons wat we moeten doen en mogen niets zelf willen. Ze behandelen ons alsof we niet beter of slimmer zijn dan dat paard daar.'

Maar waar moeten ze heen? Ze hebben geen huis, geen eten. Ze besluiten voorlopig te blijven.
Vanaf dat moment zitten ze weer onder het strenge plak van de vrouw des huizes. De sterke, knappe miz Eugenia is gewend te commanderen en altijd haar zin te krijgen. Ze is woedend dat Philipe overleden is en dat de zorgen voor de plantage nu op haar schouders rusten. Beeldschone Mary maakt zich voornamelijk druk om uiterlijkheden. Maar Josephine is uit ander hout gesneden. Zij is de enige realist van hen drieën. Ze ziet dat Lizzie en Otis al het werk niet aankunnen, zij weet, anders dan haar moeder, dat de gouden dagen voorbij zijn. Ze zullen moeten roeien met de riemen die ze hebben. Tot schrik van Lizzie, maar ook van haar moeder, helpt ze Lizzie o.a. in de moestuin. ‘We moeten toch eten’ zegt Josephine laconiek. Zij is ook de enige die de voormalige slaven behandelt als gelijken en wijst haar moeder er constant op dat deze mensen niet meer haar bezit zijn.
Niet dat het veel helpt. Moeder wil haar oude status en grandeur terug, maar als je niets meer hebt wordt dat moeilijk.
Josephine is ondertussen haar geloof in God kwijtgeraakt. Ze heeft constant gebeden voor alles en iedereen en het heeft niets uitgehaald. Haar vader en broer zijn dood. White Oaks is niet meer hetzelfde, uit het huis zijn veel spullen gestolen door de yankees, bijna alle slaven zijn weg en de katoenplantage staat vol onkruid. Hoe moeten ze verder? Nee, bidden helpt niets.

En dan komt Daniel thuis! hij heeft tot grote blijdschap van iedereen de burgeroorlog overleefd. Moeder haalt opgelucht adem, er is weer een man in huis, nu komt alles goed... Maar Daniel is erg veranderd Hij is verbitterd en vol haat naar de yankees. Ook voor de vrije slaven die nu in het bos wonen heeft hij geen goed woord over.
Saul de broer van Otis woont met zijn gezin in dat bos, hij wil nooit meer werken voor een blanke. Hij weet Otis te vertellen dat een yankee, Alexander Chandler, zich gevestigd heeft in Fairmont. Hij zal de negers gaan helpen. Hij deelt voedsel, kleding en andere dingen uit en zegt dat ze eigen land zullen krijgen. Hij zal met de blanken praten en er voor zorgen dat ze dat land ook echt krijgen. Saul wil daarop wachten en leeft tot die tijd in het bos..
Otis gaat met Lizzie naar Alexander en daar horen ze dat er ook een school voor hun kinderen geopend zal worden. Lizzie weet niet hoe ze het heeft, haar kinderen zullen leren lezen en schrijven! Ze zullen het beter dan zij krijgen. Ze kan haar geluk niet op.
Tot vermaak van Josephine is Lizzie niet meer de vreselijk onderdanige vrouw die ze was als slaaf. Ze geeft nu antwoord en heeft een weerwoord als ze niet hard genoeg werkt volgens miz Eugenia.
Lizzie is evenwel wel angstig voor de toekomst, wat zal het hun brengen? De zeer gelovige Otis vertrouwt op Gods goedheid en weet dat alles goed zal komen. Lizzie vindt zijn innerlijke rust benijdenswaardig vooral omdat Daniel duidelijk laat blijken dat hij niet gediend is van vrije slaven, de school en het ‘zwarte gespuis’ in het bos en er alles aan zal doen om ze weg te krijgen, geweld wordt niet geschuwd.
Ondertussen doet, de overigens ook gelovige, Alexander alles om de negers verder te helpen tot genoegen van Josephine, die af en toe gesprekken met hem voert en in de war raakt van zijn opvattingen.
Daniel en Alexander staan lijnrecht tegenover elkaar en natuurlijk leidt het tot een enorme escalatie.

Een mooi verhaal waarin het geloof in God nadrukkelijk aanwezig is. Maar niet op zo’n manier dat het wrevel oproept. Sommige boeken stralen uit ‘als je maar gelooft en veel bidt dan kan je niets gebeuren’ dat heeft dit boek zeker niet. Vooral de praktische Josephine zet zo haar vraagtekens bij veel gebeurtenissen. Ondanks dat het boek gaat over de eigenaren van de plantage is vooral Otis een boeiend personage die rustig zijn weg gaat, volledig overtuigd van de goede afloop. Hij heeft daar zelf trouwens een grote hand in.
Een boek over vergeven en vergeven worden. De burgeroorlog heeft veel leed aangericht. Zowel de yankees als de zuiderlingen zijn daar debet aan. Beiden hebben hard gevochten, er zijn veel slachtoffers gevallen en na de oorlog is het zwaar om opnieuw te beginnen. Het geloof is op een natuurlijke manier door het verhaal heen geweven. Het eind is verrassend en hoopvol.

Zie ook het Leesfragment

ISBN 9789029720472 Paperback 464 pagina's Uitgeverij Voorhoeve, oktober 2012
Mooi vertaald door Roelof Posthuma

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Boekenarchief A

Lynn Austin