Voordat alles beter werd
Rosemarijn Milo

Het is september 1994 als twee echtparen voor de burgerlijke stand verschijnen: Paul-Victor van Opzeeland en Florence Gangel, met als hun getuigen het echtpaar dat de volgende dag in het huwelijk treedt: Stefan Tersluys en Lisette Viruly, met de eerdere twee als getuige. Niets bijzonders op het eerste gezicht. Maar in feite gaat het om een andere samenstelling: Paul en Stefan zijn een stel, en Floor en Lisette zijn dat ook. De echtgenoten kennen elkaar nauwelijks.

Het was in die tijd nog niet mogelijk om als homo’s of lesbiennes in het huwelijk te treden, dat kon pas in 2001. Deze vier mensen houden de buitenwereld voor de gek. Ze wonen in één huis in Amsterdam, en proberen op deze manier in de ogen van de buitenwereld een 'normaal' leven te leiden.

Stefan is huisarts en heeft veel te maken met aidspatiënten. Paul is japanoloog. Lisette is advocaat en Floor speelt professioneel cello. Vier ontwikkelde mensen die in de jaren negentig op ongebruikelijke wijze tegen de heersende normen in gaan. Zeker in Amsterdam is homohaat volop aanwezig. Het is ook de tijd van de aidsepidemie. Men wist nog te weinig over de manier waarop het virus kon worden overgedragen, waardoor aidspatiënten, maar eigenlijk homoseksuelen in het algemeen, in een verdomhoekje zaten. Het noodlot slaat ook in de woongemeenschap toe. Niet alleen aids is spelbreker, er is nog meer aan de hand. Geheimen uit het verleden spelen een rol in het heden: kindermisbruik en abortus.
Kunnen de vier in deze woelige tijden hun relatie in stand houden?

'Lisetje, schenk jij alvast wat ín voor ons allemaal?'

'Ja, mam, komt voor elkaar. Ik dacht dat ik hier de regelaar was, maar zo te zien, neem jij dat van me over. Of heb ik het gewoon van jou?'

'Hè, Steef, eindelijk. We hebben op je zitten wachten! Jochem wil van Lisettes vader weten hoe hij over Pauls toestand denkt. Daar moet hij maar antwoord op geven. Vind je niet?'

'Ja, Floortje, ik ben een en al droevig oor.'

'Met veel genoegen - plezier is te vrolijk voor dit toch zware onderwerp - heb ik dit boek gelezen!
Het is in een aparte vorm gegoten: er is een ‘gewone’ algemene verteller, maar vaker bestaat de tekst uit ‘live’dialogen. Ook zijn er dagboekfragmenten, flashbacks en brieven. Bepaald schokkend zijn de brieven die de ouders van Floor schrijven aan hun dochter. Het is duidelijk dat er autobiografische elementen in het verhaal zitten. Het boek is opgedragen aan de vroeg overleden broer van de schrijfster, op wiens verhaal ook het personage Paul gebaseerd is. Rosemarijn Milo was zelf advocaat en zij speelt cello, net als de dames in het verhaal.

Rosemarijn Milo (Amsterdam, 1945) studeerde aan het conservatorium om celliste te worden, maar ging toch maar rechten studeren. Zij was in Nederland advocaat en rechter, en ging daarna in Frankrijk wonen. Ze schreef eerder Brieven uit La Dominance (2012), Een vervlogen droom (2019),  Het hoge woord (2020).
'Eén jaar uit het leven van P.M.C.J.S ' (2021) en 'Hopeloos verliefd op Frankrijk!' (2022).

ISBN  9789493240940 | Paperback | 284 pagina’s | Uitgeverij U2pi | april 2022

© Marjo, 19 april 2023

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER