De verdronkene

Het verhaal gaat over twee zussen, die niet alleen uiterlijk sterk op elkaar lijken maar ook een sterke verbondenheid met elkaar hebben. Lidy is de oudste, zij is getrouwd met Sjoerd en samen hebben ze al een kind. Armanda had ook een oogje op Sjoerd, maar durfde niet zo goed, en was dus te laat.

Als het verhaal begint is zij met succes Lidy aan het overhalen om in haar plaats naar haar petekind in Zeeland te gaan. Zelf gaat ze dan naar een feest van een vriendin, mèt Sjoerd want die is de halfbroer van de vriendin. Ze durft het zichzelf eigenlijk niet eens toe te geven maar ze is erg jaloers op Lidy en wil nu toch een poging wagen om Sjoerd te verleiden.
Als puntje bij paaltje komt doet ze het toch maar niet..en daar is later erg blij om. Want Lidy vertrekt naar Schouwen-Duiveland en komt niet terug.
Dat weet je als lezer al vrij snel, als duidelijk wordt wanneer het boek speelt: op 31 januari, de dag voor de watersnoodramp van 1953.
Kan je het noodlot over je afroepen, vraagt Armanda zich af. "kan de beheerste waanzin van het verzinsel een voorval de werkelijkheid in moffelen?" De rest van haar leven zal ze zich schuldig voelen, heeft zij immers Lidy niet overgehaald, met slechte gedachten in haar hoofd? Dat Lidy daar zelf ook voor gekozen heeft, legt ze naast zich neer.

Vanaf dat Lidy vertrokken is naar Schouwen-Duiveland gaan de verhalen van de zussen uiteen. Om en om lezen we over hen, Lidy's verhaal beslaat dat ene weekend, dat van Armanda haar hele leven. Het leven dat na Lidy's vertrek helemaal in het teken komt te staan van Lidy's verleden. Armanda leeft niet meer haar eigen leven maar dat van Lidy: ze trouwt met Sjoerd, (Lidy's dochter hoort zelfs pas jaren later dat Lidy haar echte moeder is) er komen nog twee kinderen, en Lidy komt niet terug, wordt ook niet gevonden. Al tijdens de ramp gaat Sjoerd zoeken naar zijn vrouw, en na de ramp volgen vele identificatiepogingen.

De andere verhaallijn vertelt over De Ramp: Lidy wordt meegesleurd door de gebeurtenissen en de enkele keer dat ze nog aan thuis denkt beseft ze dat ze nu pas Leeft. Ze zal nooit meer dezelfde zijn, weet ze, als ze terugkomt bij Sjoerd en Nadja.
Terwijl we in de ene verhaallijn al lezen over wat er na de ramp allemaal plaatsvond, volgen we in het andere verhaal het verloop van de ramp zelf, met feiten en gegevens over de verschijnselen van de getijden, en de stand van de maan. Over hoe mensen rustig door al het stormgeweld heen sliepen, en zich lieten verrassen, en over koeien die -alhoewel losgemaakt zodat ze zichzelf konden redden- toch verdronken in hun eigen stal.
Over De Ramp, snel en onontkoombaar, wordt in een traag tempo verteld, terwijl het leven van de "nabestaanden" rustig en gewoon verdergaat, maar vergeleken met het andere verhaal in snel tempo verteld wordt.
Dit is een prachtig meeslepend boek, dat nog afgesloten wordt met een "samenspraak" van de twee zussen aan het eind van Armanda's leven.
Het is het waard om nog een keer rustig te herkauwen...

Uitgever Contact ISBN 9025425038 Verschijningsdatum 4/2005 Bindwijze Paperback Aantal pagina's 334 blz.

© Marjo, 24 mei 2005

Lees de reacties op het forum en/of reageer klik HIER