Een veiliger oord / 2 Gelijkheid
Hilary Mantel

‘Robespierre zegt dat niet het etiket van een overheid er toe doet, maar haar aard, de manier waarop ze te werk gaat en of het volk er een stem in heeft. (-) Het lijkt me van weinig belang of we het een monarchie of een republiek noemen.’

Het eerste deel  van de serie ‘Een veiliger oord’  - beschreef de periode voor de Franse Revolutie. De drie hoofdpersonages leerden elkaar kennen: Maximilien de Robespierre, advocaat; Camille Desmoulins, journalist avant la lettre;  en George-Jacques Danton, advocaat. We lazen hoe zij een andere wereld wilden voor Frankrijk. Niet langer de verdeeldheid van de standen waarbij de adel en de geestelijkheid alles had en het volk niets. Een eerlijke staat wilden ze, al of niet met medewerking van de koning, Lodewijk XVI. Die wist na de eerste revolutie waarbij de Bastille bestormd werd, zijn hachje te redden, maar de gemoederen bedaarden niet. Hij vluchtte met zijn gezin in 1791, wordt opgewacht en teruggebracht. In ruil voor de ondertekening van een nieuwe wet mag hij blijven. Het Ancien Régime is voorbij. Toch keert de rust niet weer. Intussen is er een oorlog uitgeroepen, tegen Oostenrijk, notabene het land waar Marie-Antoinette vandaan komt.
De achterliggende reden is dat de soldaten zich dan elders bevinden, en dat plundering en inlijving van andere gebieden goed zou zijn voor de staatskas. Die leeg is.

‘Ik zal je zeggen waarom mensen altijd uit zijn op oorlog: omdat er gemakkelijk aan te verdienen valt’.

Maar de revolutie lijkt voorbij, terwijl er eigenlijk niets veranderd is. En het volk pikt het niet langer. Zij bestormen het paleis. Het is dan augustus 1792. Kunnen de koning en koningin zich nog redden? Wie zal de nieuwe macht vormen?

Op dat front treffen we onze drie vrienden, die steeds op de achtergrond op een eigen manier van alles bekokstoofden, en plannen maakten voor een nieuwe wereld.
Het is onontkoombaar dat er veel politiek in dit boek verweven zit, maar Hilary Mantel verwerkt het dagelijkse leven van die tijd in het verhaal, en dat komt de leesbaarheid ten goede. Behalve de drie mannen, komen ook hun vrouwen geregeld aan het woord. Daarnaast zijn er af en toe stukken tekst in de vorm van toneeldialogen. En de schrijfster breekt af en toe zelf in het verhaal in, hetgeen een relativerend effect geeft. Je komt even bij.
Het is een wisselend geheel, waar je je aandacht bij moet houden. Maar dat is de moeite waard: de geschiedenis komt tot leven.

‘De meisjes van nu waren romantisch, leek haar zo. Meisjes van nu hadden dat malle waanbeeld dat een man meent wat hij zegt als hij zijn huwelijksbelofte aflegt. In haar tijd wisten meisjes wel beter. Je moest tot een praktische regeling zien te komen.’

Hilary Mantel (Derbyshire, 1952) komt uit een arbeidersmilieu. Mantel heeft inmiddels elf romans op haar naam staan waaronder een drietal boeken over Thomas Cromwell.  Daarnaast schrijft ze korte verhalen en is ze film- en boekrecensent geweest.

ISBN 9789056724788  | hardcover |272 pagina's |Uitgeverij Signatuur| juli 2014
Vertaald uit het Engels door Ine Willems

© Marjo, 9 juli 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER