Ik zal op je wachten

Ik zal op je wachten
Luc Hanegreefs

Uit het voorwoord wordt duidelijk dat dit verhaal over de Tweede Wereldoorlog gaat. Hanegreefs vertelt over de 24^e december 1944, toen 26 bommenwerpers de luchtmachtbasis in Shipton Heath, Norfolk, verlieten op weg naar Duitsland. Zij maakten deel uit van de grootste luchtaanval van de geallieerden op de vijand, al wisten de piloten dat niet op dat moment.

Het verhaal dat volgt speelt in het heden. De zestienjarige Jen woont alleen met haar moeder, weduwe van een piloot (hij is althans vermist geraakt ergens boven Irak). Haar moeder vindt het niets dat Jen zich groot genoeg vindt om zelf keuzes te maken.
Als zij voor een schoolopdracht een man of vrouw op leeftijd moet interviewen, komt ze in contact met een oude vrouw in het verzorgingshuis. Ze had helemaal geen zin on de opdracht, maar als ze de vrouw beter leert kennen, verdwijnt haar weerzin. Ze vindt haar eigenlijk heel aardig en haar verhaal boeit haar.

Als ze ontdekt dat de man op wie ze stiekem verliefd is familie is van de mevrouw is dat natuurlijk een pluspunt. Die man heeft een antiekzaak in het dorp, en haar moeder heeft gelijk: hij is veel ouder. Te oud. Maar hij is aardig, en in tegenstelling tot haar moeder biedt hij een luisterend oor.
Na een tijdje ontdekt ze dat zij en de oudere vrouw het een en ander gemeen hebben...

Berenice, een vijftienjarig meisje, dat met haar ouders en drie jaar jongere broertje vlak bij de plek woont waar de basis is. Terwijl Simon vooral geïnteresseerd is in de vliegtuigen, gaan de ogen van het meisje naar de jonge mannen, die er zo sterk en fit uitzien.
Die mannen verblijven op de basis, maar ze hebben wel contacten met de plaatselijke bevolking. En zo leert Berenice Wes (Weston J Banko) kennen, zeer tegen de zin van haar moeder. Haar dochter is nog veel te jong voor die man (Wes is net de twintig gepasseerd). ‘Neem me mee naar Amerika’, vraagt ze hem.

‘Dat zou je moeder niet goedvinden.’
‘Nu niet, maar binnen een paar jaar wel,’ protesteerde ze zacht. ‘Dan is de oorlog misschien voorbij. Dan ben ik oud genoeg om te doen wat ik wil. Blijf je zolang in Engeland? Alsjeblieft? Wes?’
Ze voelde zijn aarzeling.
‘Kom dan terug,’ smeekte ze. ‘Ik zal op je wachten.’

Om en om lezen we over Jen, en over Bernie. Het gaat over kalverliefde, iets dat niet altijd voorbij gaat, over je eigen weg vinden in het leven, en over bezitterige moeders.
Een verhaal dat speelt tegen de achtergrond van een voorval in de Tweede Wereldoorlog en dat gaat over een verboden liefde met een verrassende wending waarvan je zou kunnen vinden dat het kitscherig is, maar de symboliek is als in een modern sprookje. En dat is mooi.
Er is ook nog een nawoord, zodat we de geschiedenis goed begrijpen.

Luc Hanegreefs (1959) werkte jarenlang als journalist. Nu verdeelt hij zijn tijd tussen schrijven en doceren aan de Hasseltse hogeschool, waar hij studenten journalistiek opleidt. In 1996 verscheen zijn eerste jeugdboek.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 13-15 jaar