Onderwereld

Warinder komt vanuit het niets het verhaal in gefietst. Wie hij is, waar hij vandaan komt of waar hij heen wil, niemand weet het. Hij is er gewoon. Op dat eiland waar hij Yureck ontmoet. Hij gaat met Yureck graven, hele dagen door graven ze. Eerst een hol, dan een compleet labyrint. Yureck weet hoe hij moet graven, zijn vader blijkt doodgraver te zijn. In diens huis wordt Warinder ontvangen alsof ze hem al jaren kennen. Hij ontmoet er Yoram, die helderziend is, en Yarna, op wie hij verliefd wordt. Hij eet er mee, en luistert naar de verhalen die Yurecks vader vertelt. Die verhalen zijn steeds naar aanleiding van een begrafenis, die onder leiding van een lange man, de 'gekkebekkentrekker' langs het huis trekt.
Hij mag er ook slapen, maar dat doet hij niet. Hij slaapt liever onder de treurbeuk, verderop het eiland. Daar heeft hij gezelschap van twee raven, maar is hij vooral vrij om 's nachts op te staan en op onderzoek uit te gaan. Hij gaat dan naar het kerkhof en ontmoet daar vreemde mensen: 'de luchtvrouw' die cello speelt voor haar overleden dochter; 'de aardvrouw' die haar geliefde van klei wil boetseren; 'de waterman' die een perpetuum mobile wil maken, en de vuurman die het vuur brandend houdt.
Op de laatste nacht ontmoet hij de gekkebekkentrekker zelf... en wordt duidelijk wat de bedoeling is.

Een sprookjesachtig verhaal met veel symboliek en muziek. Ik vraag me af welke jongeren dit boek zullen lezen en wat ze er van vinden. Het is niet gemakkelijk, er gebeurt van alles maar waarom is niet duidelijk. Het stemt tot nadenken, en eigenlijk lijkt het me vooral een boek om onder leiding van een 'denker', een filosofieleraar of zo te lezen. Alles heeft betekenis, overal zit meer achter.

isbn 978 90 448 0934 3 Gebonden, 128 pagina's Verschenen: juli 2008 Uitgeverij Clavis vanaf 14 jaar

© Marjo, juli 2008

Reageren? Klik hier!