Volle Maen

Volle Maen
Luc Hanegreefs

Luc Hanegreefs vond het terecht handig om te beginnen met een korte uitleg over de tijd waarin het verhaal speelt. Het is 1782 en op de Atlantische Oceaan is het druk. Portugal, Spanje, Groot-Brittannië en de Republiek der Verenigde Nederlanden drijven handel: ze halen slaven in West-Afrika, die ze de oceaan overbrengen, om ze te verkopen aan slavenhandelaren. Met een lading suiker, cacao, riet of tabak varen ze dan weer naar de thuishaven.

Het is in die jaren extra gevaarlijk voor de Nederlandse schepen, omdat de Republiek in oorlog is met Groot-Brittannië. De Engelsen vinden het namelijk niet prettig dat de Nederlanden wapens blijven leveren aan de Engelse koloniën, en vallen hun schepen aan.

In dat jaar vaart het slavenschip de Volle Maen uit, voor de eerste keer. Aan boord is ook de scheepsjongen Cornelis. Vanuit zijn gezichtspunt lezen we het verhaal van de Volle Maen. Tussendoor schrijft hij brieven aan zijn vriend Klaas.
De jongen heeft aangemonsterd omdat zijn oom zulke spannende verhalen vertelde. Maar hij ontdekt al snel dat het flink kan stormen, en ziek worden schijnt er bij te horen. En dan komt Afrika in zicht en worden er slaven ingeladen. Cornelis verbaast zich: alsof het vee is worden er mensen de boot op gedreven, ze zijn geketend. Toch had zijn oom het wel verteld.

‘De slaven zijn handelswaar,’ zei hij altijd. ‘Hoe meer van hen de overtocht overleven, hoe groter de opbrengst. Daarom behandelen we hen zo goed mogelijk. Ze krijgen fatsoenlijk te eten. Ze worden vaker gevoed dan de bemanning zelf, en ze worden behoorlijk verzorgd. Ze hebben niets om over te klagen.‘

Maar de Afrikanen die aan boord van de Volle Maen worden gebracht worden helemaal niet zo goed behandeld. Vastgeketend en opgesloten in het ruim, en maar een half uurtje per dag het dek op om frisse lucht te krijgen en te bewegen. En Cornelis kan het daar wel niet mee eens zijn, hij kan er weinig aan veranderen.
Alleen die ene slaaf, Yao, die helpt hij als hij de kans krijgt. Yao is de persoonlijke slaaf van de kapitein en heeft iets meer vrijheid. De jongens komen elkaar vaker tegen, en langzaam dringt tot Cornelis door dat slavenhandel helemaal fout is. Maar wat kan hij doen?

Intussen worden er steeds meer slaven ziek en ook bemanning ontkomt er niet aan. Cornelis helpt de chirurgijn, maar als het schip uit koers raakt, en de tekorten aan vers voedsel en schoon water hoog oplopen, lijkt er geen redden meer aan. En dan komen ze in een storm terecht…

In een tweede verhaallijn volgen we Emily op Jamaica, die met haar vader op een suikerrietplantage woont. Ook zij vindt dat de slaven slecht behandeld worden en doet haar best hen te helpen. Tegen de zin van de opzichter natuurlijk, en tegen de zin van haar vader en de neef die uit Engeland gekomen is om de plantage over te nemen. Als Emily’s vader ontdekt hoe ver haar hulp gaat, wil hij haar naar Engeland sturen. Maar er steekt een storm op…

Het verhaal van de Volle Maen is fictief, maar berust wel op historische feiten. Hanegreefs dook in de archieven te Middelburg en vond er scheepsjournalen en chirurgijnsverslagen. De Volle Maen bestond dan niet echt, er was wel een schip met de naam de Zorg, dat buitgemaakt werd door de Engelsen en waar de stuurman een navigatiefout maakte.

Luc Hanegreefs (1959, Olmen (Balen) studeerde Nederlands en Engels, Algemene Literatuurwetenschap en Vertaalwetenschap. Hij werd redacteur en eindredacteur van De Financieel-Economische Tijd (thans De Tijd) om daarna televisiepresentator te worden. Maar hij wilde boeken schrijven, hetgeen hij kon combineren met de bezigheid van freelance journalist. Later werd hij deeltijds docent in de opleiding Journalistiek

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 13-15 jaar