ZeekakkelobbesZeekakkelobbes
De verhalen, meer verhaaltjes, lijken in een speciale vorm meergezet: steeds drie of vier verhalen onder één noemer, een soort sonnet.
Het eerste is Zeekakkelobbes, met drie verhalen. Alledrie gaan over de vader die er niet meer is. De eerste tekenen, het verwerken en dan het definitieve afscheid. Mooie korte verhalen vol met weemoedige herinnering.
Dan volgen vier verhalen met de titel M/V, waarbij de M omcirkeld is. Vier verhalen waarin een man de verteller is, die steeds een stap verder de grote wereld ingaat. Over op jezelf wonen, je eigen boodschappen doen, een vrouw versieren en de mid-lifecrisis.
Het derde kwartet is precies andersom, hier is de V bij M/V omcirkeld. Er volgen vier verhalen gezien vanuit een vrouw: de dood van de geliefde en die van een geliefd familielid, het ouder worden, het uitvliegen van een kind.
En de laatste drie verhalen gaan over wat er gebeurt als de dingen niet gaan zoals je zou willen. Zelfmoord, miskraam en huwelijkscrisis.
Stuk voor stuk zijn het mooie indringende verhaaltjes. Ze maken precies duidelijk waar het om gaat. Ik houd eigenlijk helemaal niet van korte verhalen, maar deze boeien allemaal. Mijn favoriet? Zeekakkelobbes, het titelverhaal, waarin door de vader subtiel duidelijk wordt gemaakt dat hij zwaar ziek is. Het kind begrijpt het niet, dat komt pas als de vader er niet meer is..
En die over de miskraam in het laatste drieluik. Ook hier wordt niet direct gezegd waar het over gaat. Deze subtiliteit is prachtig en veel indringender dan wanneer het rechttoe rechtaan verteld zou worden.
Het is een debuut, dat belooft wat!
Paperback, ISBN 9086800343, 96 pagina's, november 2006, uitgeverij Adr. Heijnen
© Marjo, december 2006