Het schandaal
Shusaku Endo

Suguro is een oudere Japanse schrijver die bij aanvang van het verhaal een prijs voor zijn werk uitgereikt krijgt. Kanõ, een leeftijdsgenoot van Sugoro stelt o.a. in zijn speech:

"Het kenmerkende van Sugro's litertauur is dat hij een nieuwe betekenis en waarde heeft ontdekt in datgene wat zijn geloof 'de zonde' noemt. [...]
Na een periode van tasten in het duister is Suguro, die de menselijke zonden met genoegen heeft geschilderd, in zijn boek gaan bewijzen dat in de zonde het verlangen naar wedergeboorte ligt. In elke zonde speelt het verlangen mee van de mens om een uitweg te vinden uit het hedendaagse, verstikkende bestaan of zelfs uit het leven, aldus Suguro."

Het is slim van de schrijver om het boek te beginnen met deze prijsuitreiking en de bijbehorende speech, daardoor leer je in heel kort tijdsbestek de hoofdpersoon én de inhoud zijn werk kennen.

Suguro schrijft al dertig jaar zijn boeken en ze hanteren allemaal het christelijke geloof waar de veelal onchristelijke Japanners aanvankelijk helemaal geen oren naar hadden. In die dertig jaar had Suguro al vele discussies gevoerd om zijn woorden te verdedigen.  Maar als hij eerlijk is moet hij toegeven dat er iets in hem is waardoor hij niet al te fel werd tijdens de discussies.  'Hij had het gevoel dat hij altijd iets verborgen hield, ergens heel diep in zijn hart.'

Met dit verborgen gevoel wordt hij later op heftige wijze geconfronteerd. Hij blijkt te zijn gesignaleerd in een rosse buurt in Tokyo. Later ziet hij zelfs een portret van zichzelf op een tentoonstelling, een portret dat hem schokt. Daar staat hij namelijk op afgebeeld met een wellustige blik in zijn ogen.
Dat terwijl Suguro een heel kalm, vredig, huwelijksleven leidt, waarmee hij volkomen tevreden is. Tussen hem en zijn vrouw heerst er een weldadige rust.

Suguro wil natuurlijk weten waar die geruchten vandaan komen en wie die man is die op het portret staat. Heeft hij een dubbelganger? Wie is dat dan? Waarom wordt hij ineens als een wellusteling weergegeven. Iedereen weet toch dat het niet klopt? De geruchten over Suguro's zogenaamde dubbelleven en het portret zetten een reeks van gebeurtenissen in gang die Suguro confronteren met zijn verborgen gevoel, het gevoel waarvan hij altijd geweten heeft dat het er was maar hij niet benoemen kon.

Tijdens zijn zoektocht heeft hij bijzondere ontmoetingen met mensen, zoals mevrouw N. die hem een zeer wonderlijk en schokkend verhaal vertelt over haar intieme omgang met haar man. Suguro is geïntrigeerd door deze vrouw maar weet ook niet wat hij met haar aanmoet. Waarom vertelt ze dat?
Hij ontmoet een journalist die kennelijk meer van hem weet dan hij zelf wist en vooral de wellustige kant van Suguro wil benadrukken. Waarom, wil hij dat?
Er is een meisje waarover hij droomt, en dat schokt hem ook. Waarom droomt hij dat?
Dit alles verwart Suguro, wie is hij eigenlijk? Is hij een personage geworden in zijn eigen boek?

Shasku Endo geeft met dit verhaal aan dat er altijd een duistere kant aan iemand is. Een kant die je niet van jezelf wil weten. Suguro staat in feite bekend als een fatsoenlijk, gelovig mens en een aantijging als zijnde een bordeelbezoeker is ernstig. Het schaadt zijn reputatie als schrijver. Zijn geloofwaardigheid komt in diskrediet.
We lezen wat er in Suguro omgaat en hoe hij probeert zijn verwarring over de verdachtmakingen te hanteren. Als lezer geloof je de onschuld van Suguro aanvankelijk onmiddellijk, maar is dat wel zo? Is er écht iemand anders of is het toch de tweede ik, de andere, duistere kant van Suguro die hem parten speelt.

Dit alles is in bijna verstilde taal geschreven, er is geen woede, geen hysterie, alleen een serene verbazing die toch heel boeiend beschreven wordt.
Al met al een fascinerende psychologische roman en een fascinerende schrijver.

ISBN 9789023959038 | Paperback | 254 pagina's | Uitgeverij Mozaïek | augustus 2019
Vertaald door drs. C.M. Seegers-Groeneveld

© Dettie, 2 oktober 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER