Waarom we huizen bouwen
Renée Kapitein

‘Je moet je fiets laten maken. En je tanden poetsen, en nieuwe tandpasta kopen en ook een nieuwe tandenborstel of eigenlijk moet je een elektrische van de tandarts. Bij wie je een afspraak moet maken, bij de tandarts of bij de mondhygiënist of meteen bij allebei. Je moet een verzekering hebben die dat betaalt, of eentje die het niet betaalt en dan het geld opzijzetten zodat je het zelf betalen kunt. Sowieso moet je geld apart zetten, voor als je wasmachine kapotgaat of je fiets…’

We moeten een heleboel in ons leven. Het lijkt een ongeschreven wet dat mensen streven naar een vaste relatie om samen een huishouden te beginnen, kinderen horen er ook bij en liefst een goede baan. Een volwassen mens hoort verantwoordelijk gedrag te vertonen. Maar wat als je niet in dit plaatje past? Als je je een buitenstaander voelt?

Anna is een jonge vrouw, ze heeft een master in communicatiewetenschappen. Werk heeft ze wel, maar het is geen baan waar ze echt voor gaat. Een relatie volhouden is haar nog niet gelukt en een eigen plek om te wonen heeft ze evenmin. Ze woont in de huizen van anderen.

Als we haar ontmoeten heeft ze net te horen gekregen dat haar tijdelijke contract niet omgezet zal worden naar een vast contract. Op zich is ze daar niet rouwig om, maar nu ze haar tijdelijke woning al snel moet verlaten – de bewoner daarvan komt terug – wordt haar toekomst wel erg onzeker.
Een vriendin geeft een housewarming. Zij leeft wel een leven volgens het stramien! Anna heeft weinig zin om te gaan, maar vindt dat ze niet zomaar kan wegblijven.
Dus ze gaat op weg zonder dat ze zich er in verdiept heeft hoe ze daar moet komen. Typisch Anna.

En inderdaad: ze kan het adres niet vinden. Erger: ze kent het adres niet eens uit haar hoofd en haar telefoon is uitgevallen. Zo komt het dat ze ergens op een groot parkeerterrein strandt en in De Poolcirkel terecht komt, een hangar waarin zich een restaurant bevindt.
Als ze buiten gaat roken ontmoet ze Bor, die op het parkeerterrein in een oude caravan woont, omdat dat de enige manier is om een stuk grond toegewezen te krijgen. Bor heeft een droom: een huis bouwen. Niet zomaar een huis, nee, het huis dat hij zelf getekend heeft.
Het klikt tussen Anna en Bor, en gaandeweg raakt Anna betrokken bij de bouw van het huis, dat dan niet meer zijn huis is, maar ‘ons huis’.

We hebben tegen die tijd al aardig in de gaten dat Anna (nog?) niet echt een verantwoordelijke volwassene is. Ze neemt het leven zoals het komt. De droom van Bor lijkt uit te komen, het huis ontstaat langzaam. Maar een huis bouwen is verantwoordelijkheid nemen en daar blijkt Bor ook niet zo goed in te zijn. Bor is een dromer en wil helemaal niet stoppen met dromen.
Als ze hard op weg lijken te zijn naar het huisje, boompje, beestje dat je na schijnt te moeten streven, lijkt een zekere toekomst dichterbij te komen. Maar wil ze dit eigenlijk wel?

‘Alles in mij wil naar huis, maar ik weet niet waar dat is.’

Dit verhaal is een protest. Een protest tegen de voortjakkerende maatschappij waarin we van alles moeten, en liefst nog snel ook. Volwassen worden, verantwoordelijkheid nemen, maar wat nou als je daar geen zin in hebt? Kun je dan ook een goed leven leiden?

Het verhaal is geschreven op een luchtige licht ironische toon. Toch is het best een zwaar onderwerp, het zijn toch wel keuzes voor het leven die gemaakt moeten worden, en is Anna een romanfiguur, er zullen veel jonge mensen worstelen met dit dilemma. Maar of er een antwoord op is? Want waarom bouwen we eigenlijk huizen?

Renée Kapitein (Amsterdam, 1987) studeerde Writing for Performance aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Tijdens en na haar studie woonde ze in veertien huizen, om ten slotte na twee weken kamperen een ligplaats voor een woonboot te bemachtigen. Ze schrijft korte verhalen, sketch comedy voor theater en scenario’s en ze maakt podcasts. ‘Waarom bouwen we huizen’ is haar debuut.

ISBN 9789026346873 | Paperback | 264 pagina’s | Uitgeverij Ambo Anthos | april 2020

© Marjo, 12 juni 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER