Opwindende tijden
Naoise Dolan

‘Iedereen in Dublin had een hekel aan me, zelfs zozeer dat ik ook een hekel aan mezelf kreeg, en ik kwam hierheen in een poging dat te veranderen en dat heeft wel gewerkt maar niet helemaal.’

De tweeëntwintigjarige Ava is vanuit Dublin naar Hongkong verhuisd. Ze geeft er Engelse les aan kinderen van rijke ouders. Ze heeft er een man ontmoet wie bij ze na een tijdje intrekt zonder dat er sprake is van een relatie. De reden daarachter is dat hij het allemaal best vindt en graag zijn geld uitgeeft met haar terwijl zij nauwelijks een cent te makken heeft, en zich alleen voelt. Als hij meer zou willen van haar, vindt ze dat best.
Julian is bankier, heeft geschiedenis gestudeerd in Oxford en laat zich daarop voorstaan. Ze is nog nooit in Londen geweest zegt ze.

‘Echt nooit?‘
’Nooit,’ zei ik, na een moment stilte om hem ervan te verzekeren dat ik na zijn tweede vraag wel degelijk had geprobeerd dit feit uit mijn levensgeschiedenis te wissen, maar daarin helaas niet was geslaagd.
‘Ava,’ zei hij, ‘dat is onvoorstelbaar.’
‘Waarom?’
‘Het is maar heel kort vliegen vanaf Dublin.’
Ook ik was teleurgesteld in mezelf. Hij was nooit in Ierland geweest, maar het zou overbodig geweest zijn om hem te melden dat het die kant op ook maar kort vliegen was.’

Dit stukje dat we al in het eerste hoofdstuk lezen, zegt veel. Ava accepteert gelaten dat Julian haar meerdere is. Ze voelt zich minderwaardig, en verzet zich niet als hij het haar inpepert. In hun verdere omgang met elkaar blijft ze de mindere, tot ze de derde speler in het spel ontmoet: Edith, een jonge vrouw uit Hongkong. Zij is advocate, en meer wereldwijs dan Ava. Die laat zich opnieuw meeslepen in een andere wereld.
Slot van het liedje is dat ze moet kiezen voor een van de twee.

Voordat ze Edith ontmoet, lijkt Ava niet echt veel zin te hebben in het leven. Ze staat op, ze geeft les, en kan ’s avonds niet echt zeggen dat ze iets bijzonders gedaan heeft. Ook als het met Julian meer op een echte relatie begint te lijken, blijft er die afstandelijkheid ten aanzien van Julian, ten aanzien van zichzelf, van het leven. Dat zich overigens overal had kunnen afspelen, behalve in Ierland misschien. Met haar ouders en broer heeft ze af en toe contact, meer omdat het moet dan omdat ze het graag wil.
Maar dat geldt voor haar hele leven. Bij veel dingen die ze doet, analyseert ze de situatie, op een vlakke manier. Waarbij ze zichzelf niet spaart overigens.

Het is een verhaal zonder echte spanningsboog. Het komt cynisch over, maar is dat misschien omdat de schrijfster het leven van haar hoofdpersonen veroordeelt?
Met dat gevoel blijf je als lezer wel achter, al wordt er ook nergens gehint naar de hoognodige schop onder het achterste, dat je de personages zou willen geven. De titel slaat dus nergens op. (Exciting times is de oorspronkelijke titel) of is die ook cynisch bedoeld?
Geen opwinding dus, maar Naoise Dolan weet Ava intrigerend genoeg te maken om door te willen lezen. En daarnaast zijn er de stukjes over de Engelse taal, die wel interessant zijn, omdat je enigszins inzicht krijgt in het verschil tussen Engels en Iers.
Het gegeven dat het verhaal zich afspeelt in Hongkong heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat de schrijfster daar zelf gewoond heeft. Ze is ook van dezelfde leeftijd als haar personages.

Naoise Dolan (Dublin) debuteert met haar roman Exciting Times.

ISBN 9789025458263 | paperback |304 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact| oktober 2020
Vertaald uit het Engels door Lisette Graswinckel

© Marjo, 13 januari 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER