De brander
Kieke Plooij

'Het is tijd dat je een echte kerel wordt,' had vader tegen Hector gezegd. 'Veertien! Hoog tijd!' Moeder was die ochtend met de trekschuit vertrokken naar haar zuster in Delft. Alleen de knechten en de meiden waren nog thuis.'

Dit bovenstaande speelt zich af in Schiedam 1823. Hector Livius krijgt van zijn vader een borrel en wordt dan mee naar zolder gesleept en de booienkamer in geduwd waar Duifje, het binnenmeisje, is. Vader wacht beneden op hem. Duifje kleedt zich uit en probeert Hector op zijn gemak te stellen. Ze weet dat het zijn eerste keer is. Maar Hector voelt niets anders dan angst en walging. Hij is zo bang dat hij haar met een schreeuw wegduwt. Hij kan het niet. Die schreeuw is zijn redding. Vader denkt dat 'het' gebeurd is, nu is zijn zoon een man!

Het lijkt allemaal goed te komen als Hector Ernestine ontmoet. Zij is aangenaam gezelschap, ze trouwen en leiden een prettig leven. Hector heeft zijn werk op zijn jeneverbranderij en heeft een aantal jaren eerder het rentmeesterschap van het stadsweeshuis overgenomen nadat de heer Bastet was overleden. 's Avonds zitten Ernestine en Hector genoeglijk bij elkaar. Ernestine zou echter wel wat meer om handen willen hebben, ze wil graag een kind. Maar op het punt van consumeren van het huwelijk heeft Hector een probleem.

Aan het begin van hun huwelijksdagen had Hector aan Ernestine uitgelegd  dat hun liefde niet vunzig en laag bij de grond was, zoals ze dat wel van anderen zagen. Loman de Beer sloeg zijn vrouw met vlakke hand op haar derrière. Zó vulgair! [...]
Tegen Ernestine had hij gezegd dat hij hoopte dat zíj nooit zo diep zouden zinken.[...]
Tot zijn opluchting had Ernestine met hem ingestemd dat ook zij zich absoluut niet wilde verlagen tot een animaal soort liefde, dat ze haar genegenheid gelijk wilde laten stromen met de zijne, dat haar gevoelens jegens hem onschuldig en oprecht waren.
Wel had hij zich afgevraagd of Ernestine kon bevroeden dat hun kinderloosheid te maken had met dat ontbreken van animale liefde.

Maar dan komt er een kentering in het gezapige zich voortkabbelende leventje van Hector. De koning heeft een Besluit uitgevaardigd waarin hij alle weeshuizen opdraagt gezonde wezen vanaf zes jaar naar een nieuwe kolonie in Veenhuizen te sturen. Als er geen gehoor aan wordt gegeven zal de subsidie op iedere wees die niet naar de koloniën gaat worden ingehouden.
Maar het bestuur wil geen gehoor geven aan die oproep en Hector moet manieren bedenken om het weeshuis financieel gezond te houden. Dat zal nog een erg lastige kwestie worden.
De tweede gebeurtenis heeft echter veel meer impact op Hector. Hij ontmoet een jonge student, Leendert Alberda en die ontmoeting slaat in als een bom. Hector valt als een blok voor de student, en geeft er aan toe... ook aan de lichamelijke liefde en vanaf die tijd is het met Hectors rust gedaan. Hij voelt zich geweldig en ellendig. Hij wll naar Leendert en niet naar Leendert. Hij is enorm bang voor ontdekking maar kan nauwelijks wachten tot de volgende ontmoeting. Hector is tot over zijn oren verliefd en Alberda weet het en haalt er zijn voordeel uit. Hij introduceert Jaapje, zijn halfbroertje, dat dankzij de problemen met het weeshuis denkelijk naar Veenhuizen moet. Alberda vraagt of Hector niet iets kan regelen.
Langzamerhand verandert het hele sociale en maatschappelijke leven van Hector en doet hij dingen die hij niet voor mogelijk had gehouden.
Ontdekking kan niet uitblijven volgens Hector... en wat dan?

Een erg mooi boek waarbij de schrijfster zich goed heeft weten in te leven in de sfeer van toen. Ernestine en Hector kun je bijna uittekenen zo levendig en raak zijn ze neergezet. Het toen nog strafbare plegen van sodomie is het hoofdonderwerp van het verhaal maar wat homoseksualiteit voor gevolgen heeft binnen een huwelijk heeft Kieke Plooij ook op een mooie  manier duidelijk gemaakt. Je hebt zowel met Hector als Ernestine te doen. Hector houdt erg veel van Ernestine en wil haar niet kwijt maar kan ook geen weerstand bieden aan de roep van zijn lijf na de eerste keer met Alberda. Je leeft mee met zijn angst maar wil ook dat hij eens wat flinker optreedt, zeker als Alberda hun verhouding gaat uitbuiten. Het eind is verrassend ook al zou je de draaierige, huichelende Hector wel een enorme schop onder z'n kont willen geven.
Als je het uit hebt wil je eigenlijk weten hoe het iedereen in hun verdere leven zal vergaan, misschien iets voor een tweede deel?

De schrijfster is ontdekt door de lezers van TenPages een site waar mensen aandeelhouder kunnen worden van een manuscript. Gelukkig maar want ik had dit boek niet willen missen. Een debuut om U tegen te zeggen, echt een aanrader!

ISBN 9789078905523 Paperback 231 pagina's Uitgeverij De Brouwerij 14 november 2011

© Dettie, 21 november 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER