http://jeroentheunissen.be

Jouw huid
Jeroen Theunissen

Man ontmoet meisje; hoe simpel wil je het hebben? Het is het populairste, maar ook het meest uitgekauwde thema in toneel, film, werkelijkheid en literatuur, dus om er als schrijver een originele draai aan te geven moet je wel iets in huis hebben. Een ongebruikelijke invalshoek; een nieuwe, doorleefde en betekenisvolle kijk op het onderwerp; een originele setting; en natuurlijk stijl, stijl vooral. Jeroen Theunissen heeft het allemaal.

De man in Jouw huid is Grif, een uit Wales afkomstige EU-lobbyist in Brussel, die zijn rol aanvankelijk speelt volgens het boekje. Cynisch. Bemiddeld. Gewetenloos. Buikje door alle recepties, borrels en diners. Vrouwenverslinder.

‘Ik had champagne gedronken, jonge vrouwen uit verschillende delen van het continent – telkens intelligente, hoogopgeleide, veeltalige, wereldwijze en hongerige kosmopolieten (…) meegenomen naar mijn appartement, had hun lichamen en hun gewoontes leren kennen, had met hen plezier gemaakt en uiteindelijk al snel gemerkt dat ze ondanks hun soms duizelingwekkende cv, doctoraat alhier en doctoraat aldaar, inwisselbaar waren.’

Maar dan ontmoet hij Ama, een uit Ghana afkomstige illegale vluchtelinge die zich, uiteraard, in leven houdt met slecht betaald schoonmaakwerk, en op wie hij al zijn onvervulde romantische wensen projecteert.

‘Ze had de argeloze, dodelijke schoonheid van wezens voor wie je een moord begaat, vrouwen die je met een verlangen opschepen dat nooit meer ingelost kan worden. In het schemerduister was ze de harteloze, dreigende en prachtige schaduw van een godin.’

Het zijn grote woorden maar in de context van dit boek beslist geloofwaardig.

En wat ziet zij in hem? Geld, natuurlijk, maar ook warmte, veiligheid en beschutting. Aanhankelijkheid. De toegang tot een ander, menswaardiger leven. Ama is slim, pragmatisch èn ironisch, en ze anticipeert met haar ironie op al Grifs angsten. Op alle Westerse, materialistische, blanke, rationalistische angsten:

“Grif, liefje, je moet opletten.” Haar ogen glommen van genot. “Je geeft die Afrikaanse vrouwen een vinger en ze nemen een arm.”

Grifs tegenwerping dat zij hem bij zo’n opmerking een racist zou noemen is niet aan haar besteed (‘Dat ben je ook’).

Toch ligt het niet aan haar dat de liefde na vier seizoenen, de vier delen van het boek, uiteindelijk strandt. Ama grijpt de kansen die zich voordoen, zo blijkt te beschikken over een aanzienlijk danstalent, terwijl voor Grif de weelde van, en de onzekerheid over een vrouw die hij nooit helemaal zal doorgronden, domweg teveel zijn. Zeker zo lang hij niet heeft afgerekend met de spoken uit zijn verleden.

En dan is er nog Brussel, de setting van het boek die we leren kennen in vier seizoenen, een stad die primair gebouwd lijkt voor ontheemden. Het groezelige busstation waar Ama midden in de nacht aankomt na een lange reis. De spookstad van lege, verlichte lanen en hoge gebouwen van glas en staal. De postmoderne stad zonder samenhang waar iedereen leeft in zijn eigen bubbel en waar Grif - buiten zijn schuld, dat wel – uiteindelijk het loodje legt.

Jouw huid, de zesde roman van Jeroen Theunissen (1977) verdient wat mij betreft een plaats op de shortlist van de volgende Libris Literatuurprijs.

ISBN 9789403105000 | Paperback | 254 pagina’s | Uitgeverij De Bezige Bij |mei 2018

© Hein-Anton van der Heijden, 18 augustus 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER