Monterosso mon amour
een novelle
Ilja Leonard Pfeijffer
'Wordt ontevredenheid tevredenheid als je je erbij neerlegt?'Dit is een van de vragen die Carmen zichzelf de laatste tijd stelt. Ze is echtgenote van Rob een ambassadeur die met vervroegd pensioen is gegaan. Carmen zelf is een paar uur per week werkzaam in de plaatselijke bibliotheek. Boeken zijn sowieso belangrijk voor haar.
Verhalen zijn voor haar een manier om grip te krijgen op het zogenaamde echte leven met al zijn ongeloofwaardige complotwendingen [...]
Carmen begrijpt heel goed dat haar lectuur een vorm van escapisme is, of beter gezegd een vorm van compensatie. Ze leeft de verzonnen levens mee van fictieve personages en klampt zich vast aan hun verhalen zoals een banneling zich vastklampt aan dierbare herinneringen, wat ze overigens niet dramatischer wil voorstellen dan het is.'
De dierbare herinneringen worden weer naar boven gehaald tijdens een door Carmen georganiseerde lezing met Ilja Leonard Pfeijffer in de boekenweek. Hij spreekt onder meer over het plaatsje Monterosso, waar zij op haar zestiende onder water haar eerste zoen kreeg. Die lezing maakt dat ze besluit om alleen naar Monterosso te vliegen voor een korte vakantie. Ze maakt haar eigen verhaal door te fantaseren dat Antonio daar nog woont. Het loopt echter helemaal anders, door onverwachte ontwikkelingen moet ze veel langer blijven. Dat maakt dat zich opnieuw een geschiedenis vormt, die Carmen aan haar eerdere zomerse jeugdbelevenis kan toevoegen. Er ontspint zich namelijk wederom een verhaal niet rond Antonio maar rond een jongetje.
Het eind is grappig én verrassend.
Het boekje is een van de betere boekenweekgeschenken. Het verhaal is mooi rond, diepgaand en geschreven in mooie taal - Pfeiffer schrijft prachtige, beeldende zinnen. Bovendien ontbreekt de humor niet en het licht ironische zelfinzicht van Ilja Leonard Pfeiffer is eveneens vermakelijk. Ook toont het hoe verhalen zich kunnen ontwikkelen door onverwachte ontmoetingen of hoe een genoemd woord, in dit geval Montersso. kan doorwerken en iemands leven kan veranderen.
Kortom, mooi verhaal rond een eerste liefde, het thema van de boekenweek-. Een boekje dat uitstekend de kracht van het woord weergeeft.
ISBN 9789059658783 | Hardcover | 96 pagina's | CPBN | Boekenweekgeschenk 2022 | april 2022
© Dettie, 25 april 2022
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
La Superba
Ilja Leonard Pfeijffer
De nieuwste roman van Pfeijffer wordt op de flaptekst omschreven als een monument voor een stad zo als er maar één is: Genua, La Superba (de hoogmoedige). In dit geval slaat de titel dus op de stad met al zijn facetten, geschiedenis, gebouwen, mensen, tamelijk abstract dus, maar hij slaat ook heel concreet op de vrouw met het dieprode haar, afgebeeld op de omslag van het boek, verwijzend naar de mooie rode ster La Superba, in dit geval 'de prachtige'. - De ster staat in het sterrenbeeld Jachthonden. - Zij is het die, net als de ster, ondanks alles weet stand te houden in het gekkenhuis waar 'de ene mens de andere mens een wolf is'.
Op levendige en vaak minutieuze wijze wordt de eeuwenoude stad in het leven geroepen met al zijn verborgen pleintjes en kronkelsteegjes waarin je stevig kunt verdwalen, en stevig dwalen doen de meeste personages die in dit boek ten tonele worden gevoerd.
De stad is een van de belangrijkste havens aan de Middellandse Zee en al sinds mensenheugenis is het daar een komen en gaan van mensen. Vele miljoenen Italianen zijn hiervandaan vertrokken naar het beloofde land Amerika, zoals er nu vele vluchtelingen uit Afrika met gevaar voor eigen leven hun geluk zoeken in Europa. Eenmaal verzeild in Genua worden zij geconfronteerd met een ondoorzichtige bureaucratie en lopen altijd de kans te worden opgepakt en uitgezet. Als ratten verbergen zij zich in de donkere steegjes, zoals zij als ratten op zinkende boten voor woekerprijzen, met vaak talloze dodelijke slachtoffers, door misdadigers zijn vervoerd naar het vasteland van Europa.
De ik-persoon in de roman is vanuit het noorden van Europa in Genua terecht gekomen met heel andere motieven. Hij wil het onbestemde avontuur opzoeken los van alle wurgende zekerheden waar alles van de wieg tot het graf geregeld is.
Ondertussen moet er ook nog brood op de plank komen en probeert hij, door hem al pratend op een terrasje het ene na het andere biertje aan te bieden, uit zijn berooide Afrikaanse vriend Rashid zoveel mogelijk verhalen te halen die als stof kunnen dienen voor zijn nog te publiceren boek.
In La Superba probeert een ieder te overleven en zijn ze allemaal op zoek naar erkenning en menselijke genegenheid of misschien wel echte liefde. De ik-persoon heeft zelfs een korte verhouding met een afgehakt been waarvan hij zich om niet als verdachte te worden aangehouden snel van ontdoet, maar dat later op hilarische wijze weer in zijn leven terugkomt.
Pfeijffer schetst de tragikomische kronkelwegen van het menselijke bestaan, dat vaak voor het grootste deel door het toeval bepaald wordt. Het gaat in het leven niet, zoals zo vaak gezegd, om de bestemming maar veeleer om het reizen zelf, het gaan en komen, waarin een stad als Genua reeds een lange geschiedenis heeft geschreven.
Ilja Leonard Pfeijffer heeft met zijn roman La Superba niet alleen een ode gebracht aan de geschiedenis van Genua, maar deze ook op geheel unieke, eigentijdse wijze recht gedaan en uitgebreid.
ISBN 9789029587273 Paperback 360 pagina's Arbeiderspers februari 2013
© Cavendish, 27 juli 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
