https://www.webloug.nl/fieke-gosselaar

Het land houdt van stilte
Fieke Gosselaar

‘Op de landbouwgronden groeiden de gewassen door de seizoenen heen tot aan de laatste dijk waarachter de kwelders lagen en de Dollard begon. Het land van Siebo lag in de Reiderwolderpolder, terwijl zijn boerderij midden in het dorp stond.’

Oost-Groningen, een op het oog eenzaam gebied, met dorpjes en alleenstaande boerderijen, een land dat stilte biedt. In het huis van Siebo is een Bed & Breakfast, niet dat Siebo dat zo leuk vindt, vreemde mensen over de vloer, maar hij laat het zijn vrouw maar doen. Hij weet dat hun kinderloosheid haar achtergelaten heeft met een leeg gevoel, en ach, hij heeft zijn eigen bezigheden, hij heeft er net zo veel last van als hij zelf wil.
Maar als zijn vrouw meer lijkt te gaan voelen voor die ene terugkerende gast, vallen er toch wel woorden. Warre, een jongeman die regelmatig komt vanuit Amsterdam, lijkt voor Meena als een zoon te zijn. Dat is niet goed, vindt Siebo.

Als Warre deze keer komt en aangeeft dat hij wat langer blijft, speelt Meena met de gedachte dat hij voor altijd zou kunnen blijven. Warre, wiens moeder net overleden is, en die het ouderlijk huis moet ontruimen, heeft dat idee ook. Niet dat het uitgesproken wordt overigens.
Dan is er ook nog Duurt, een man die ook uit de Randstad komt en alleen woont met zijn duiven. Als zijn buurman overlijdt ontfermt hij zich een beetje over de buurvrouw.

Deze verhalen wisselen elkaar af: Siebo en Meena, in de derde persoonsvorm. Warre en Duurt opgevoerd als ik-persoon. Het duurt lang in dit land van stilte voor de lezer begrijpt wat deze mensen bindt, er wordt niet veel gesproken. Niet dat het dus automatisch een boek is met beschrijvingen, er gebeurt genoeg: er worden uitstapjes gemaakt, er wordt gewandeld, het huishouden wordt gedaan, maar het geheel heeft wel een verstilde sfeer. Zoals dat lijkt te passen in dit polderlandschap, waar de moderne tijd nog niet geheel vat op heeft gekregen.

De personages zijn mensen die op zichzelf zijn. Ze hebben wel gezelschap, maar dat is niet altijd een garantie voor echt contact. Het blijft een beetje op de vlakte allemaal. Dat is niet negatief bedoeld, het boek is een rake kenschets van de menselijke aard.

Een mooie psychologische roman waar ook nog een spanningsboog in zit, maar die staat op het tweede plan.

Fieke Gosselaar (1982) is strafrechtjuriste bij de rechtbank Noord-Nederland. Haar werk inspireerde haar tot het schrijven van een verhalenbundel, Tussen de anderen. Gosselaar verzorgt wekelijks een radiocolumn voor RTV Noord. In 2013 verscheen haar Groningse poëziedebuut, Nova Zembla. Dit is haar prozadebuut.

ISBN 9789026342424 | Hardcover | 196 pagina's | Ambo-Anthos | juni 2018

© Marjo, 21 oktober 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER