Los
Tom Naegels is journalist bij een Vlaamse krant, en heeft in dit boek enkele persoonlijke ervaringen verwerkt.
Zijn opa -bompa- is bijna negentig en ligt in het ziekenhuis. Hij heeft besloten dat hij dood wil, maar ook in België kan dat niet zomaar. Het hele proces van de paperassen moet doorgewerkt worden voor euthanasie mogelijk is. Dus eet bompa niet meer.
Tom gaat vaak bij hem op bezoek en ziet de aftakeling aan, waarbij hij zich steeds herinnert hoe strijdlustig zijn opa altijd was. Een van de dingen waar hij over tekeer kon gaan waren de asielzoekers, de buitenlanders die hele wijken van Antwerpen in bezit hebben genomen, ten koste van de Antwerpenaren zelf. Wat komen ze hier doen, vindt opa, wij Belgen hebben dit land ook zelf opgebouwd en zo gemaakt dat we er rustig en voorspoedig in kunnen leven. Moeten die buitenlanders daarvan komen profiteren? Laat ze in hun eigen land alles gaan opbouwen, precies zoals wij gedaan hebben! Tom geneert zich voor de mening van zijn opa, vooral omdat de man bepaald geen blad voor zijn mond neemt, en luidkeels zijn ideeën verkondigt.
Tom zelf vindt dat hij eerst de buitenlanders moet leren kennen, voor hij een oordeel velt. En dat valt niet mee. Hoe moet hij vrienden maken onder de Marokkanen? Dat is net de groep die Antwerpen onveilig maakt. Maar er zaten geen Marokkanen op zijn school, ze wonen niet waar hij woont. Hij probeert het bij sportclubs, en jawel, daar zitten buitenlanders, maar die zijn niet zijn type. Tom is trouwens helemaal niet zo sportief, dus dit loopt ook spaak.
Hij probeert een inburgeringscursus, met zijn opa die immers een echte volksmens is, hij kan de buitenlanders de ware Antwerpenaar leren kennen..maar opa bederft de boel, met zijn onverbloemde taal.. Er is één lichtpuntje: Tom ontmoet er de Pakistaanse Nadia, met wie hij een verhouding krijgt. Dat is ook een manier om de asielzoeker te leren kennen immers.
Ook door zijn werk als journalist komt hij in aanraking met buitenlanders, dus langzaam gaat hij zich toch een beeld vormen. En is dat dan zoveel anders dan wat zijn opa vond?
Openhartig boek over de tegenstrijdigheden, waar we allemaal tegenaan lopen. Het is allemaal niet zo zwart-wit. Naegels weet met humor te vertellen over de situaties waarin hij terecht komt, en wel zo neerzet, dat je er herkenning in vindt.
Paperback | Meulenhoff/Manteau | 2005 ISBN: 9085420083
© Marjo, december 2005
Reageren? Klik hier!
Los
Achterflap
LOS van de liefde en de wereld. Los van alles en iedereen.
LOS is een indringende roman waarin de tegenstrijdigheden van het moderne leven tegen het licht worden gehouden. Tom Naegels heeft een hoogstpersoonlijk boek geschreven over weerbarstige liefde en broze overtuigingen.
De grootvader van Tom Naegels pleegt langzaam zelfmoord in het ziekenhuis. De dokters laten hem begaan. Tegelijkheid heeft tom een relatie met een Pakistaanse vrouw, en verslaat hij als journalist rellen in Borgerhout. De drie gebeurtenissen doen hem beseffen dat hij zich verbonden heeft gevoeld met mensen met wie hij niets gemeen heeft en aan wie hij niets te vertellen heeft. Hij merkt dat hij steeds minder van zijn stadsgenoten begrijpt. Kijknd naar zijn bittere, racistische, tierende grootvader, ooit een warme socialist, ziet hij dat hij dezelfde kiemen in zich draagt.
Mijn mening:
Het boek was heel interessant om te lezen. Euthanasie, racisme en de relatie tussen allochtonen en autochtonen is immers geen simpel onderwerp om helder te beschrijven.
Dit boek is echt een aanrader om te lezen. De zinsbouw is luchtig, actueel en vlot. Doordat er actuele onderwerpen worden besproken, en enkele markante nieuwsfeiten, is het boek erg interessant om te lezen. Het enige nadeel wat genoemd kan worden is de prijs, maar goed, dat blijft voor mij zowiezo altijd een pijnlijk punt.
Tom Nagels heeft met dit boek de Gerard Walschap prijs in de wacht gesleept op 24 nov 2005, goed voor 7.500 euro.
ISBN: 90-8542-008-3 Uitgeverij: Meulenhoff / Manteau
© tomaski