Petra Hucke

De ontdekker van het leven
De briljante wetenschapper die de mannenwereld trotseerde
Petra Hucke

Het is in de jaren vlak na de Tweede Wereldoorlog dat Rosalind Franklin zich als vrouwelijke wetenschapper verdiept in de structuur van het DNA en deze probeert te ontcijferen. Het is niet makkelijk om je als vrouw staande te houden in het mannelijk bolwerk van wetenschappers. Helemaal niet als die mannelijke wetenschappers al snel doorhebben dat Rosalind een briljante scheikundige is. Sommigen gebruiken zelfs oneerlijke methodes om met de eer van Rosalinds ontdekkingen te gaan pronken, maar zijn dan vaak weer niet zo slim om het op een juiste manier te doen:

En daar stond het dan, het model gele, rode, blauwe en witte plastic bollen waren door middel van zilverkleurige staafjes met elkaar verbonden en kropen zo tot manshoogte door de ruimte.
‘helixvormig, drie ketens, kristallografische herhaling om de achtentwintig ångström,’ begon Crick en terwijl hij het toelichtte, bekeken Randall, Oliver, Wilkins en miss Keller het model van alle kanten. Rosalind bleef met de armen over elkaar geslagen bij de ingang staan. Ze hoefde het niet van dichtbij te bekijken, want ze zag ook vanuit de deuropening al wat er allemaal niet deugde. Bovendien was de ruimte haar veel te benauwend.
‘… en zo houden de magnesiumionen de fosfaatgroepen bijeen…’
‘Ik ben blij te zien,’ onderbrak Rosalind het geleuter, ‘dat ik gelijk had.’
‘Met wat?’
‘Met mijn bewering dat modellen niet deugen.’
‘Sorry?’
Ze wees naar het geval. ‘Dat klopt voor geen meter. U bent het water vergeten – DNA is dorstig.’
‘Dorstig?’ herhaalde Crick en hij keek Watson aan. Die stak niet-begrijpend zijn handen op.
Rosalind kon er met haar verstand niet bij. Deze vent, die het waagde zonder te vragen een model te bouwen op basis van háár inzichten, had niet eens de moeite genomen goed te luisteren.

En dat is waar Rosalind haar hele wetenschappelijke leven tegenaan gaat lopen.

Schrijfster Petra Hucke schrijft deze aangrijpende biografische roman over Rosalind Franklin die slechts 38 jaar is geworden, maar toch een onmisbare bijdrage heeft geleverd aan de ontdekking van de structuur van het DNA. Ze weet een heel goede situatieschets aan jou als lezer voor te leggen waarin je de oneerlijke strijd tussen mannen en vrouwen in de wetenschap tot het frustrerende toe voelt. Het nawoord dat Hucke schrijft verheldert de situatie nog meer en legt gevoelig bloot dat zelfs na de dood van Rosalind de mannelijke wetenschappers nog steeds zich ver boven haar verheven voelden ondanks hun oneerlijke handel.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Boekenarchief H

Petra Hucke