Boekenarchief T-U-V

Peter Theunynck

https://petertheunynck.wordpress.com

 

De Slembroucks
Peter Theunynck

In deze debuutroman van de dichter en schrijver (non-fictie) Peter Theunynck maken we kennis met de hoogmoedige Solange en haar man, de goedige rijwielhersteller Arthur.


'Arthur moet vele uren kloppen, want Solange laat het geld graag rollen en ze jerimieert voortdurend over zijn karige inkomsten. Gelukkig doet Arthur zijn job nog altijd met volle goesting. Zijn zoon Gust komt hem regelmatig een handje helpen en dan is hij de gelukkigste mens ter wereld.'


Gust, de oudste zoon, is de dromer, de lezer, de rechterhand van zijn vader, verzot op koersen. De jongere Arthur daarentegen maakt niet graag zijn handen vuil. 'Hij moet zijn vingers soigneren, want hij bespeelt het orgel' is de stelling van Antoinette de inwonende zus van Arthur.  'Ze verdedigt haar petekind als een vossemoer en ze zingt overal en altijd vurig zijn lof.'


"Arthur heeft meer op met Gust. Hij vindt het fijn dat zijn oudste zoon belangstelling heeft voor de fiets en hij bewondert diens taalvaardigheid. [...] Volgens Arthur spreekt en schrijft zijn zoon Latijn als een pastoor en leest hij Grieks alsof het West-Vlaams is."


Antoinette is een oude vrijster en afkering van mannen en de daad. In sappig Vlaams verkondigt ze:


"Gemeenschap hebben. Een schoon woord voor op mekaar kruipen. [...] Let op, niet voor de vrouw haar plezier hè. Integendeel. Een vrouw moet dat ondergaan. Ze moet toelaten dat een ze door een vent, die achter zijn saucisson aanloopt als een ezel achter een wortel, mee de verdierlijking en het verderf wordt ingesleurd. Je verliest als vrouw je eigenwaarde door die smerigheid. [...] Allez zeg nou zelf, wat stelt dat nu voor, het is toch een vies en onhandig gedoe. Onze-Lieve-Heer had daar toch iets beters voor moeten bedenken, zoals bij de bloemen en de planten." 


Volgens Antoinette heeft haar schoonzus Solange nog geluk. Maar Solange denkt daar anders over. Zij droomt van een zoon die naar de universiteit gaat, ze wil dat zij advocaat of arts worden, zeker geen wielrenner of rijwielhersteller. Een opvolger voor de zaak waar Arthur zo hard voor gewerkt heeft interesseert haar niet. Solange wil omgang met de elite van het dorp, ze is teleurgesteld in het leven, had zich dat glorieuzer en financieel aangenamer voorgesteld. Ze weet op dat moment niet dat ze later mogelijk met andere ogen terug zal kijken naar haar huidige leven want alles verandert met de komst van hun nichtje Florence, de dochter van oom André.


Florence is beeldschoon, de twee broers zijn compleet in haar ban. Arthur gluurt naar haar als ze zich omkleedt, Gust schrijft delen van het Hooglied voor haar over. Toch trekt het meisje meer naar de zachtaardige Gust. De twee kunnen het uitstekend met elkaar vinden en Gust droomt zich een toekomst met haar. Helaas spat de roze zeepbel waar Gust zich in bevindt plotsklaps uit elkaar. Door een uitspraak van Florence staat de hele familie te schudden op zijn grondvesten en is niets meer hetzelfde. Ze heeft een bal aan het rollen gebracht die niet meer te stoppen is.


In prachtige taal, vertelt Peter Theunynck over het verloop van de levens van deze eenvoudige Vlaamse familie, woonachtig in het stadje Duivenkerke, die, zoals elke familie, zijn geheimen heeft. En als die geheimen geopenbaard worden, begint het te gisten en te draaien in ieders leven. We ontmoeten daardoor nokel Maurice, de priester, die in Irene een beeldschone 'huishoudster' heeft gevonden. Maar nonkel Maurice heeft zelf ook het een en ander te biechten heeft. We ontmoeten de vader van Florence, nonkel André en zijn kille vrouw Rachel, die haar man regelmatig tot wanhoop drijft. 
We maken kennis met Sabbe, professor aan het college van Duivenkerke, studiegenoot van nonkel Maurice, die ook nog eens het een en ander uit de doeken doet, waardoor de toch al flink rollende bal in een nog grotere versnelling voortraast.
We volgen de kronkelige levenspaden die Gust en Anton nemen na de grote opschudding, we voelen de onderliggende strijd die de twee broers voeren en leven mee met de bescheiden maar liefdevolle vader Arthur die overal het beste van probeert te maken.

Maar het zijn vooral de goed gekozen woorden, de eenvoud, de zorgvuldig opgebouwde spanningsboog en het mooie taalgebruik die dit debuut verheffen tot een boek van grote klasse.
Peter Theunynck is  voor mij nu al een grote kanshebber voor de debutantenprijs. Chapeau!


ISBN 9789028426665 | Paperback met flappen | 159 pagina's | uitgeverij Wereldbibliotheek | 25 augustus 2016

© Dettie, 29 september 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER