De granaatappelboom

In het kleine Zuid-Italiaanse dorpje Triento woont de beeldschone vissersdochter Raffaella bij haar ouders en broer. De relatie met haar moeder is uiterst liefdevol.
Het is niet echt verwonderlijk dat de rijke Marcello op de knappe Raffaela valt, alle mannen zijn gek op haar. De liefde is wederzijds en ze trouwen, zeer tegen de zin van zijn ouders, met name zijn moeder.
Het huwelijk is niet echt wat Raffaela verwacht had. Marcello werkt tot laat in de avond. Maar Marcello wordt ziek en komt een jaar na de bruiloft te overlijden. De snelle dood van Marcello is reden tot veel geroddel in het dorp. De familie van haar overleden man wil dat zij de woning verlaat en wat moet zij nu?
Raffaela is nog zeer jong maar er wordt van haar verwacht dat ze zich als weduwe gedraagt. Als ze met een man spreekt is dat een schande, maar de mannen willen graag met de mooie Raffaela praten en meer... De geestelijken van het dorp maken zich zorgen over de onrust die Raffaela teweeg brengt. Zij zorgen er dan ook voor dat Raffaela een baan krijgt in een villa buiten het dorp. Daar komt, tijdelijk, een Amerikaan te wonen die de opdracht heeft een Christusbeeld bovenop een berg bij het dorp te plaatsen...
Even denk je dan, dit gaat de kant op van een romannetje, de knappe jonge Amerikaan en de beeldschone weduwe. Na veel toestanden en tegenwerkingen leven zij nog lang en gelukkig.
Dit gebeurt echter niet. Ze voelen zich wel tot elkaar aangetrokken en hebben veel gesprekken bij de oude granaatappelboom. Raffaela, die voornamelijk voor het eten zorgt, stopt al haar liefde voor de Amerikaan in dat eten.
Maar ze gaat ook erg veel geven om Carlotta en haar vader. Deze mensen wonen, vrijwel in afzondering, bij de villa en onderhouden het omliggende terrein. In hun leven heeft een tragedie plaatsgevonden die bepalend is geworden voor hun manier van leven. De oude boom is voor Carlotta erg belangrijk.
Raffaela trekt zich hun lot erg aan en probeert, zo ver het mogelijk is, hen te helpen.
De Amerikaan vertrekt maar zal in het voorjaar terugkomen. Raffaela koestert een stille hoop...
Ondertussen is in het dorp ook de nodige commotie ontstaan tussen de voor- en tegenstanders van het beeld.

Het boek is geen literair meesterwerk maar zeer zeker geen oppervlakkig romannetje. In de loop van het verhaal wordt Raffaela's personage meer uitgediept en verandert ze van een beetje nietszeggende 'mooie meid' in iemand met emoties en een sterk karakter. Het verhaal geeft meer een zoektocht weer naar wat er werkelijk toe doet.
Het is het verhaal over een dorp. Iedereen kent elkaar, weet bijna alles van elkaar en er wordt vooral veel gekletst. De geestelijken hebben veel invloed. Hoe houd je je staande, hoe ga je met elkaar om in zo'n kleine gemeenschap. Wat is schijn en wat is werkelijkheid...
Er zitten af en toe een beetje vreemde sprongen in het verhaal maar het is verder wel een prettig leesbaar boek.

Paperback | 334 Pagina's | de Kern ISBN10: 9032504959 | ISBN13: 9789032504953

© Dettie, april 2008

Reageren? Klik hier!

Caffè Amore

Caffè Amore is het verhaal van Maria Domenica Carrozza, en later ook dat van haar dochter Chiara. Maria Domenica groeit op in het kleine Italiaanse stadje San Giulio, waar ze haar toekomst voor haar uitgestippeld ziet worden. Ze wordt gekoppeld aan de ijdele Marco, een echte rokkenjager die haar zus Rosaria een veel interessantere partij vindt maar bovenal wildere dromen heeft dan een standaard leven in een standaard stadje. Op een dag vertrekt hij naar Rome en ook al vindt ze de jongen maar niets, Maria kijkt wel op naar zijn beslissing. Ze gaat werken in het plaatselijke café maar eigenlijk zou ze ook wel naar Rome willen gaan, de bruisende stad willen leren kennen, kunstwerken in het echt zien. Niemand weet van haar plan en ze laat iedereen dan ook verbouwereerd achter als ze de deur van haar ouderlijk huis achter zich sluit om bij het krieken van de dag te vertrekken, haar nieuwe en spannende leven tegemoet.
Helaas komt ze zwanger terug. Haar familie is kapot van de schande, want er is in geen velden of wegen een vader te bespeuren. Marco wordt de zondebok en beide vaders gaan hem uit Rome terugsleuren om hem in een huwelijk te dwingen met het meisje dat hij “onteerd” heeft. Marco heeft er allemaal niets mee te maken, maar heeft niet veel keus...
Chiara wordt geboren en ook al is het huwelijk niet erg gelukkig, Maria kan er wel min of meer mee leven. Ze kan in het café blijven werken, werk dat ze graag en goed doet en het voorziet hen van wat extra inkomsten. Intussen is haar zusje groen van jaloezie omdat ze de man van haar dromen ingepikt ziet. Ze probeert die te verleiden, maar Marco weet dat er narigheid van komt en houdt het bij één stomend moment. Dus flapt Rosaria eruit dat haar grote zus wel erg bevriend is geraakt met de kunstenaar die het café komt opknappen. Marco slaat helemaal op hol, geeft zijn vrouw een flink pak rammel en veroorzaakt daardoor de definitieve breuk tussen Maria Domenica en haar geboortedorp.
Jaren later, na de dood van haar moeder, probeert Chiara haar roots te achterhalen en dat loopt niet helemaal van een leien dakje…

Dit nogal typische verhaal in een even typische setting leest lekker weg, maar veel meer dan dat valt er niet over te zeggen. Er zitten een paar erg boeiende personages in het boek maar ze krijgen in het verhaal niet alle ruimte om zich te ontplooien. Zo mooi als Maria Domenica is neergezet, zo slordig klost Chiara over het toneel. Haar derde deel is uiterst voorspelbaar en zijzelf uiteindelijk ook. Natuurlijk moet ze vallen voor de charmes van haar vanzelfsprekend egoïstische neef Paolo en natuurlijk draait die relatie op niets uit maar komt er iets veel beters voor in de plaats.
De Italiaanse sfeer is warm en authentiek maar je krijgt als lezer net iets te veel Italiaanse termen naar je hoofd geslingerd. Netjes schuingedrukt, zodat ze voldoende opvallen, maar nergens uitgelegd. De meeste ervan zijn best vertaalbaar dus het is een beetje zonde dat ze er zo in zijn blijven staan. Eerst dacht ik dat het aan de vertaling lag, maar toen bleek de oorspronkelijke tekst in het Engels, dus die bleek in hetzelfde bedje ziek. Mij lijkt het onnodig en ze dragen amper bij tot extra diepte. Een termpje hier of daar stoort niet, een leuke aanspreking of een typisch gerecht, maar meer hoeft dat niet te zijn. Overigens is canneloni ook wel in het Nederlands begrijpelijk, dat hoeft voor mij niet scheef in de tekst te staan zodat mijn aandacht erachter blijft haken. Verder is de schrijfstijl vrij vlak waardoor het boek wel een leuk tussendoortje was maar niet het heerlijke dessert waar je als lezer toch steeds op hoopt.

Voordeeleditie | 336 Pagina's | de Kern ISBN10: 9032511181 | ISBN13: 9789032511180 Vertaald door Milly Clifford

© Elvira, juni 2008

Reageren? Klik hier!