De familie Troutman

Absoluut een prachtig geschreven roman, over een boeiend onderwerp. Het verhaal is ontroerend, tragisch en komisch tegelijk. Het is een boek dat je in een adem uitleest!
Moeder Min is zwaar depressief, maar waarschijnlijk is Min manisch - depressief en lijdt ze aan deze ziekte die met stemmingswisselingen gepaard gaat. De aanleg voor deze ziekte kan erfelijk zijn. En zus Hettie vermoedt dat haar nicht Thebe erfelijk belast is. Ze constateert wanneer ze weer terug komt in Canada en haar nichtje weer ziet: (blz 9) "Thebe was manischer dan de laatste keer dat ik haar had gezien. Ik wist waar het vandaan kwam."
Voor mij is de familie Troutman vooral een verhaal over de impact die deze psychische ziekte heeft op de directe omgeving van zo'n patient; op de partner, op de kinderen, op de ouders en op de zus.

Zus Hattie ontvlucht Canada, ook om ver bij haar zus vandaan te zijn. Ze gaat in Parijs wonen en krijgt daar een vriend. Maar ze wordt gedumpt door haar Parijse vriend en wanneer dan nichtje Thebe belt dat Min weer zwaar depressief is en opgenomen moet worden, besluit ze de zorg voor de kinderen van Min op zich te nemen.
In deze fase van haar ziekte wil Min de kinderen en zus Hattie niet op bezoek hebben en Hattie besluit om met de kinderen op zoek te gaan naar hun vader.
Door de reis met het bestelbusje leert Hattie neef Logan en nicht Thebe steeds beter kennen en ze vertelt de kinderen herinneringen uit haar jeugd met zus Min. En de kinderen vertellen haar verhalen over hun moeder Min. Als het goed met haar gaat, kan ze de hele wereld aan. Wel heeft ze haar eigen ideeën en reageert ze soms anders dan anderen...
Net als Hattie vroeger, denken de kinderen soms dat ze schuldig zijn aan de ziekte van Min. Thebe heeft wel eens gezegd dat ze niet geboren had willen worden... Wanneer ze zich tijdens de reis afgewezen voelt door moeder Min maakt ze met een mes krassen aan de binnenkant van haar polsen...

Er is inderdaad veel ellende in het boek, maar ook veel om te lachen, en de reis heeft voor iedereen een louterende werking. Hattie durft nu keuzes te maken, voor zichzelf, voor de kinderen en voor Min.

Op de site van de uitgever www.nieuwamsterdam.nl is een filmfragment met de schrijfster te vinden onder nwadamtv. Wat een leuke vrouw, en wat een schrijfster!

ISBN 9789046804698 Paperback 240 pagina's uitgeverij Nieuw-Amsterdam november 2008

© Jeannette, april 2009

Lees de reacties op het forum, klik HIER

De familie Troutman

Hoe Miriam Toews het doet is mij een raadsel. Haar vorige boek Uit een goed nest was al een erg apart en met humor geschreven verhaal, terwijl daarin toch ook vrij serieuze zaken aan de orde kwamen.
Als je de ingrediënten van dit boek, De familie Troutman, bekijkt dan had er een erg zwaarmoedig en somber verhaal uit voort kunnen komen. Maar wat doet Toews? Ze weet het verhaal zo te brengen dat je af en toe zit te grinniken om even later met een brok in je keel te zitten. Maar het verhaal is nooit té zwaar, té dramatisch, té somber. Elke keer weet de schrijfster er een draai aan te geven dat alles weer in evenwicht brengt.

Moeder Min is zwaar depressief en moet opgenomen worden. Haar kinderen Logan en Thebes zijn stapelgek op hun moeder en wat nu? Thebes (elf jaar) belt Hattie, de zus van Min die in Parijs woont met haar vriendje. Hattie stapt onmiddellijk op het vliegtuig naar Canada om voor de kinderen te zorgen. Dit betekent einde Parijse relatie. Thebes praat aan een stuk door en puber Logan (15) is een brok stugge zwijgzaamheid. Ga er maar aan staan...
Hattie weet eigenlijk niet goed wat ze met de kinderen aan moet. Zij is zo anders dan haar zus. Min is een persoonlijkheid met bijzondere ideeën. Iemand die maling aan alles en iedereen heeft. Haar probleem is echter dat ze keer op keer in zwaar depressieve buien vervalt en daarmee haar hele omgeving tot wanhoop drijft. Deze keer is het zo erg dat zelfs Hattie vreest dat het verkeerd af zal lopen. Het zal een lange tijd duren voor Min eventueel weer zelf voor de kinderen kan zorgen. Ze mogen geen contact met Min hebben omdat dat slecht is voor haar herstel.
In een impuls besluit Hattie de vader van de kinderen te gaan zoeken. Tegen hen zegt ze dat hun moeder dat graag wil. Al jaren is er geen contact meer met hem, Checkris, geweest maar ze heeft een vaag vermoeden waar hij nu woont, zeker is ze daar echter niet van. En zo stappen ze alledrie de oude, rammelende bestelbus in en gaan op weg.
Logan krast wijsheden in het dashboard en luistert via een koptelefoon op hoog volume naar muziek.
Thebes leest wijsheden uit het woordenboek voor en knutselt allerlei 'kunstwerken' in elkaar.
Hattie overdenkt de relatie met haar zus en dan lees je hoe bijzonder deze zus is. Min leeft zeer intens, geeft toe aan alles wat in haar hoofd op komt, maar is ook enorm rechtvaardig en stapelgek op haar kinderen.

Volledig hun gevoel volgend reizen ze honderden kilometers, langzamerhand ontdooit Logan en begint meer te praten en zijn gevoel te tonen...En toen vertelde Logan me een verhaal dat hij op een dag, lang na de kleuterschool, hij was een jaar of elf, twaalf, samen met Min die onderwijzer bij de bushalte was tegengekomen toen zij van de supermarkt naar huis liepen en dat Min om hem heen ging hinkelen en rare dingen tegen hem zei als, moet  je zien, het is heel belangrijk dat je dit kunt, kun jij het ook? Want als je niet op één been kunt hinkelen, kun je jezelf net zo goed van kant maken. Niemand die je een baan zal geven. Niemand die met je zal willen trouwen. Niemand die je vriend zal willen zijn. Ze ging maar door.

Bij elke stop belt Hattie steeds naar het psychiatrisch ziekenhuis en de berichten zijn niet erg veelbelovend. Min wil niemand spreken of zien, ontkent dat ze kinderen heeft enz. 
Hattie heeft het er moeilijk mee, ze vertelt de kinderen niets en verzint een optimistisch verhaal. Ze heeft zich altijd medeschuldig gevoeld aan Min's depressies.

Mijn geboorte heeft een aardschok in mijn zusters leven teweegebracht. De dag waarop ik werd geboren, deed ze haar jurk verkeerd om aan en rende weg naar een stralender toekomst, of misschien naar een stralender verleden. Onze ouders vonden haar in een boom bij de buren. Had ze willen springen? En sindsdien heeft ze dat altijd gedaan, tegelijkertijd twee richtingen op gaan, richting kleutertijd en richting dood. Ik weet niet precies wat het was met mij. Volgens alle verhalen was Min, voordat ik bestond, een normaal meisje, redelijk normaal.[...]
De familiealbums zijn half gevuld met foto's van een lachende of glimlachende Min die van het leven genoot. En dan verschijn ik opeens op de foto's en is Mins vreugde min of meer verdampt.

Maar langzamerhand, ook dankzij de kinderen, krijgt Hattie een ander zicht op de situatie. Ze beseft dat zij ook zélf kan handelen en dingen kan veranderen.
De reis werkt uitstekend, er is ruimte en tijd voor ontspanning, gesprekken, lachen en nadenken.  Voor alle vier (ook Min)  betekent de reis een keerpunt in positieve zin.
Een erg origineel en bijzonder liefdevol verhaal.

ISBN 9789046804698 Paperback 240 pagina's uitgeverij Nieuw-Amsterdam november 2008

Dettie april 2009

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Uit een goed nest

Knute en haar dochter Summer Feelin’ wonen in Winnipeg en alles gaat niet echt lekker. Knute begint voortdurend aan een nieuwe baan maar ze wordt steeds ontslagen. Niet omdat ze niet wil werken, niet omdat ze niet hard werkt maar het lukt gewoon niet. Summer Feelin' vindt het vreselijk op school, gaat met moeite daar naar toe, ze is veel liever thuis. En dan komt er een telefoontje, of Knute terug wilt komen naar haar ouderlijk huis. Moeder trekt het niet meer na vaders hartaanval. Lang hoeft Knute niet na te denken...
Ze pakt onmiddellijk haar spullen en vertrekt naar haar geboortestadje Algren. Ze krijgt daar zelfs een baantje bij burgemeester Hosea Funk, een goede vriend van haar vader.

Hosea heeft een grote droom, een ontmoeting met de premier. Deze ontmoeting kan hij waarmaken als Algren het kleinste stadje blijft, maar dan moet op de bezoekdag van de premier het inwoneraantal precies 1500 zijn. Zijn het er minder dan is Algren een dorp, zijn het er meer dan is het niet meer het kleinste stadje.
Maar hoe hou je het aantal exact op 1500? Hosea piekert bij elk bericht van overlijden en de schrik slaat hem om het hart als een vrouw een drieling blijkt te verwachten. En zijn vriendin wil ook al bij hem komen wonen... Hosea bezoekt mensen omdat hij wil weten of verhalen waar zijn, gaat iemand daadwerkelijk weg? Krijgt die vrouw écht een drieling? De bewoners van Algren én Hosea zijn stuk voor stuk bijzondere maar toch ook heel gewone mensen, allen met hun eigen verhaal.
Doordat Hosea bevriend is met Knutes vader en zij bij hem werkt leer je ook de achtergrond van Knute kennen en de ontwikkelingen in háár leven.
Hosea wil aan niemand vertellen wat zijn zorgen zijn en dat levert soms ontroerende en soms lachwekkende situaties op. Toch weet Miriam Toews het zo te vertellen dat het nergens belachelijk of onwaarschijnlijk wordt. Waarom Hosea deze premier zo graag wil ontmoeten wordt mooi en met de nodige humor verteld.
Het is een lekker, optimistisch, vrolijk verhaal. Heerlijk om tussendoor te lezen.

Paperback 256 blz. oorspronkelijke titel A Boy of Good Breeding vertaling Michèle Bernard ISBN 90 468 0082 2 uitgeverij Nieuw Amsterdam

© Dettie, december 2006

Lees de reacties op het forum, klik hier!