Het glazen plafond
'Het glazen plafond' is een uitdrukking die geldt voor vrouwen in hoge posities. Op een bepaald moment vinden mannen in een organisatie dat de top van de carrière van een vrouw is bereikt en kan zij niet hoger komen in de organisatie. Die denkbeeldige beperking heet met een metafoor 'het glazen plafond.'
'Kijk eens naar boven. Zie je daar iets bijzonders?'
Laurien zweeg wijselijk, niet zeker waar hij naartoe wilde.
'Kijk maar eens goed. Er is geen glazen plafond, meisje.'
Met een handige beweging richtte hij haar hoofd naar de grond.
'Er is hoogstens een plakkende vloer.'
Laurien is een jonge alleenstaande vrouw. Ze werkt sinds haar dertigste als free-lancer onder begeleiding van een coach. Dat is Mark, ook een alleenstaande man. Zou het? Nou ja, dat verklap ik niet natuurlijk. Ze hebben een werkrelatie: Laurien probeert een carrière op te bouwen, en Mark is een kei in het begeleiden. Hij heeft haar geadviseerd nog een studie te doen: Strategisch HR management. Geen idee wat het inhoudt, maar dat maakt voor het verhaal ook niet uit.
Ze heeft net een invalproject achter de rug, en is op zoek naar iets anders, als haar een baan aangeboden wordt. Bij een bedrijf in de farmaceutische industrie zoekt men iemand die de boel kan helpen reorganiseren. Ze moet de personele consequenties van een overname in kaart brengen, en daarbij overleggen met managers, ondernemingsraden enz.
Wat de lezer al weet, dat er een adder onder het gras zit, daar heeft Laurien geen idee van. Ze neemt de opdracht aan, en moet langzaam ontdekken dat ze in een valkuil zit, waart ze zomaar niet uitkomt.
De lezer heeft intussen in een proloog en door de cursieve hoofdstukjes al weet van de kwalijke gevolgen voor Lauriens voorgangster. Spanning is er dus al, maar pas in de tweede helft kun je het boek niet meer wegleggen. Dat komt mede doordat er heel veel buiten de pagina's van het boek gebeurt, er zit een ontstellende vaart in. Weet de lezer in het eerste deel meer dan het hoofdpersonage, in het tweede deel is dat juist andersom. Dat is een heel goede truc! Werkt uitstekend. Jammer dat ook de neiging tot chicklit toeneemt, maar dat valt in vergelijking tot menig ander vrouwelijk auteur van Nederlandse bodem in dit boek gelukkig nog wel mee.
De handzame lengte van de hoofdstukken is prettig, er is een duidelijke manier van schrijven, met leuke dialogen. Geen diepgang. Als het predicaat 'literair' weggelaten wordt, dan blijft er een lekker spannend boek over, en wat is daar mis mee?
Prima debuut!
ISBN 978 90 214 3553 4 Paperback 224 pagina's | Em. Querido's Uitgeverij | mei 2009
© Marjo, juli 2009
Lees de reacties op het forum, klik HIER