Inge en Mira

Deze roman las ik in het Frans, ik kon ze voor amper een euro op de kop tikken in een tweedehandsboekwinkel in Parijs. Ik had wel al een en ander achter de kiezen van deze schrijfster, maar had de indruk dat ik haar beste al had gelezen en dat de rest vooral herhaling van hetzelfde was. “Inge en Mira” viel me op dat vlak dan wel weer mee. Er zit namelijk een thema in verwerkt dat me na aan het hart ligt, de revolutie van de socialisten onder Allende (in Chili) en de repressie nadien door Pinochet.
Het boek is opgebouwd door afwisselend Inge en Mira aan het woord te laten, telkens elk een hoofdstukje. Dat geeft een boeiend, springerig en tegelijkertijd ook vrij volledig beeld en een bijzondere prent van de vriendschap tussen deze twee gescheiden vrouwen. Onherroepelijk wordt het opnieuw een portret van sterke vrouwen, inmiddels (zo heb ik toch de indruk) Frederikssons handelsmerk en precies ook hetgeen wat mij nogal moe maakte in haar boeken. Gelukkig werd het in dit boek niet al te opdringerig, zodat ik het uit heb kunnen lezen én ervan genoten heb.
Inge is een Zweedse vrouw en Mira een uitgeweken Chileense. Beiden zijn ze alleenstaand, de kinderen zijn al het huis uit. Zij hebben beiden hun uitlaatklep, voor Inge is dat haar dagboek en voor Mira haar momenten van gebed, die de vorm aannemen van rechtstreekse gesprekken met God.
De twee vrouwen ontmoeten elkaar in een bloemenwinkel en vanaf dat moment is het dik aan tussen die twee. Er zijn nog heel wat emotionele barrières te overwinnen, het karakter van zowel het Zweedse als dat van het Chileense volk zorgt hier en daar voor botsingen of terughoudendheid. Wat me echter opvalt en me tegelijkertijd ook wel een beetje stoorde omdat ik het ongeloofwaardig vind, is de overgave waarin de vrouwen al vanaf de eerste minuut opgaan in hun vriendschap en elkaars deur haast platlopen met een vanzelfsprekendheid die mij als lezer een beetje voor de borst stoot. Toch wordt het een mooi, open verhaal over het overstijgen van vooroordelen en over de nooit aflatende zoektocht naar zichzelf. Een door het verleden getekend zelf.
Inge heeft de breuk met haar man nooit oprecht verwerkt en er duiken sporen op uit het verleden waar ze het verdomd moeilijk mee heeft, want ze zijn niet makkelijk te erkennen. Mira worstelt dan weer met de doembeelden van een vermoorde zoon en een vermiste dochter die ze in Chili achter heeft moeten laten. Als bij wonder blijkt haar eigen dochter te verkeren met een Chileense jongen, die aristocratisch werd opgevoed, en wiens moeder zich met dergelijke zaken bezighoudt. Alle betrokkenen (en dan bedoel ik volledige families, want de kinderen van beide vrouwen raken er ook helemaal in verwikkeld) staan op een gegeven punt echt voor een enorme confrontatie met zichzelf en hun denkpatronen.
Dit maakt het boek erg boeiend en tegelijkertijd een beetje bij de haren gegrepen. Er zijn veel te veel toevalligheden en de maalstroom waarin iedereen terechtkomt, de betrokkenheid van de families op elkaar zijn in mijn ogen onvoorstelbaar. Toch heb ik deze roman graag gelezen en kan ik ze zeker aanraden.

Paperback | 254 Pagina's | Muntinga B.V., Uitgeverij Maarten ISBN10: 9041703403

© Elvira, juni 2007

Reageren? Klik hier!

Volgens Maria Magdalena
Marianne Fredriksson

Het evangelie van Maria Magdalena door de ogen van Marianne Fredriksson.

Tijdens haar zoektocht naar een antwoord op de vraag hoe Jezus kon verworden tot een (ver)oordelende god kwam Marianne Fredriksson ook in contact met de bibliotheek van Nag Hammadi, met daarin onder meer de bewaarde fragmenten van wat het evangelie van Maria Magdalena wordt genoemd. Het bevat een aantal uitspraken over wat Jezus tegen haar zou gezegd hebben in een aantal persoonlijke gesprekken. Zo bijvoorbeeld “Maakt U geen regels van hetgeen ik U heb geopenbaard. Maakt U geen wetten zoals de wetgeleerden dat doen.”

In een woord vooraf bij ‘Volgens Maria Magdalena’ keert de schrijfster even terug naar hoe het allemaal begon. Vermoedelijk lag de lectuur van Simone Weils “Brieven aan een dominicaan” aan de oorsprong van de hierboven aangehaalde opzoekingen. Graag citeer ik ook even uit een ander werk van deze auteur, “De geschonden ziel – over de menselijke waardigheid” :

‘Een goed begrip van het christendom is voor ons bijna onmogelijk vanwege de enorme raadselachtigheid waarmee de geschiedenis van de eerste tijd omgeven is.’

‘Volgens Maria Magdalena’ is opgebouwd uit twee verhaalstrengen, die in en door elkaar verweven zijn. Het geheel is helder en vlot, in eenvoudige woorden geschreven. Enerzijds is er de geschiedenis van Maria Magdalena vanaf haar geboorte, anderzijds is er het verhaal van Maria Magdalena in haar verhouding tot Jezus en het christendom. Belangrijke nevenfiguren zijn zowel aanhangers van een heidens geloof, als van het Joods-christelijke geloof : Euphrosyne (haar stiefmoeder), Leonidas (haar stiefvader), Amasja (Joodse rabbi), Petrus, Paulus en gnostici (drie varianten van het nieuwe christelijke geloof), Maria (Jezus’ moeder). Doorheen het boek leren wij Maria Magdalena kennen als een levensechte, gevoelige en intelligente vrouw (op het kruispunt van verschillende culturen, de Joodse, de Griekse en de christelijke), wiens leven overhoop wordt gegooid, wanneer zij Jezus voor het eerst ontmoet.

‘Ik ben Jezus van Nazeret’, zei hij. ‘Ik heb mijn moeder bezocht en ik neem nu een kortere weg terug naar Kafarnaüm over de bergen.’ ‘Ben je visser ?’ ‘Zo zou je het misschien wel kunnen noemen’, zei hij ..;
(blz. 146)

Over de ontstaansgeschiedenis van het christendom tast men eigenlijk nog altijd wat in het duister. Het is zelfs niet duidelijk, of Jezus wel een nieuwe religie wilde stichten. Of dit verhaal, waarin een aantal problemen uit de eerste jaren wordt aangekaart (en die voor een deel nog altijd brandend actueel zijn, zoals de rol van de vrouw in de christelijke kerk), gebaseerd is op waar gebeurde feiten, wil ik het midden laten. Ik ontken niet het bestaan van de tekst in de bibliotheek van Nag Hammadi, wel laat ik in het midden of de tekst van de hand is van dé Maria Magdalena uit de Bijbel. Marianne Fredriksson gebruikt deze oude overlevering als een kapstok, waaraan een vrouwelijke visie over het ontstaan van het op “mannelijke, op joodse regels gebaseerde” christendom is opgehangen. Een niet alledaags thema voor een roman, die een inspiratiebron kan zijn voor vernieuwende ideeën, die al lang vergeten zijn. Marianne Frederiksson stelt zich de vraag of een vrouw het aanzien van de wereld had kunnen veranderen, als haar de kans was gegeven, haar stem te laten horen. Misschien had de christelijke kerk er dan heel anders uitgezien. Gesprekken in het boek tussen enerzijds Petrus, Paulus en de gnostici, en anderzijds Maria Magdalena, waaruit duidelijk een machtsspel naar voren komt, zijn dienaangaande heel duidelijk.

ISBN 90 5226 532 1 Hardcover 319 pagina's | Uitgeverij De Geus | augustus 1999
‘Enligt Maria Magdalena’ vertaald uit het Zweeds door Janny Middelbeek-Oortgiesen.

© Lezer100, 30 november 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER