Jack de straathond
Ivy Pembroke


Christmas Street in Londen is zomaar een straat. Volgens Bill Hammersley, een oude man, die al lang in de straat woont, is het veranderd. Vroeger leefde iedereen hier samen, maar nu leeft men langs elkaar heen. De komst van Sam Bishop, die na de dood van z’n vrouw van de VS, samen met z’n zoontje Teddy, terug is verhuisd naar Londen brengt daar verandering in. Teddy is in de VS geboren en opgegroeid en moet heel erg wennen aan de nieuwe situatie.

In het eerste hoofdstuk zien we hoe Bill tegen Jack de straathond, die hem vaak gezelschap lijkt te houden, moppert over de nieuwe buren, die nota bene een plastic flamingo in de tuin hebben gezet. Bill houdt niet van veranderingen en begrijpt niet waarom mensen alles lijken te moeten veranderen en gaan verhuizen. Als hij ziet dat de nieuwe buurman aan het worstelen is met een verhuisdoos moppert hij dat de mensen tegenwoordig niets meer kunnen en hij zegt tegen Sam dat hij vanuit z’n knieën moet tillen. Op dat moment moest ik even denken aan ‘Een man die Ove heet’. Het boek heeft voor een deel dezelfde sfeer, maar toch wat minder diepgang.

Sam stelt zich voor aan de buurman, die een opmerking maakt over de plastic flamingo en Sam zegt dat die Bob heet. Bill denkt nu echt dat hij met een stel gekken te maken heeft. Jack laat zich wel door de buurman aaien, terwijl Bill moppert over het lawaai dat er gemaakt is tijdens de verbouwing van het huis. Het elektriciteitssysteem moest worden vervangen en er was ook vocht in de slaapkamers. Bill vindt het allemaal maar overdreven.

Teddy zit in de tuin en maakt kennis met Jack. Hij heeft het niet naar zijn zin. Het was niet zijn idee om naar Londen te verhuizen en zou liever weer in de VS willen zijn. Hij praat met de hond, die geen antwoord op z’n vragen heeft. Intussen maakt Sam een opmerking tegen Bob, de flamingo, die ook niets zegt.
Binnen zit Ellen, de zus van Sam chips te eten. Sam vertelt dat hij de buurman heeft ontmoet en dat deze Bob niet mag. Ellen verbaast zich er een beetje over dat de flamingo een naam heeft, maar maakt later wel een opmerking over verhuisdooscondooms. De flamingo is een herinnering aan Sara, de overleden vrouw van Sam en moeder van Teddy. Haar dood is de reden waarom Sam terug is gekeerd naar London.

In het huis naast dat van Sam en Terry gluurt Pari Basak naar Teddy en Jack. Haar moeder vraagt of ze meegaat naar haar oom, maar daar voelt Pari niets voor. Volgens haar moeder kan ze dan wachten tot haar oudere broer Sai terugkomt uit de bibliotheek. Sai is niet in de bibliotheek, maar bij z’n vriendin Emilia Pachuta, die 2 deuren verderop woont. Z’n moeder mag dat echter niet weten, want Sai wordt geacht de hele dag en elke dag te studeren in de bibliotheek, zodat hij naar een goede universiteit zou kunnen en een geweldige carrière kan hebben. Pari maakt zich druk over het feit dat Teddy met Jack in de tuin zit. Volgens Pari hoort Jack bij haar te zijn, hoewel het niet haar hond is. De hond hoort gewoon bij de straat.

Arthur Tyler-Moss is in de keuken bezig en ziet hoe Pari en Sai zich door de schutting wringen. Tegen z’n echtgenoot Max maakt hij een opmerking over het repareren van de schutting. Arthur is verzekeringsagent en Max is beeldend kunstenaar. Als we ze leren kennen ontdekken we dat ze een baby willen adopteren, maar dat dit steeds op het laatste moment niet doorgaat.

In het laatste huis op de rij woont Penelope Cheever, die als freelancer artikelen schrijft en ook een soort blog bijhoudt. Daarmee hebben we de hoofdfiguren in het boek wel zo’n beetje gehad.

Jack lijkt een beetje bij Bill te wonen, die hem eten geeft, hoewel hij bij de andere bewoners in de straat ook nog wel eens wat oppikt. Pari wil zich het liefst over Jack ontfermen, maar haar moeder wil geen hond. Ze wil ‘m dus eigenlijk bij Emilia onderbrengen, maar haar moeder wil ook geen hond in huis, omdat dat niet samengaat met de katten.

Teddy moppert tegen z’n vader dat Pari met Jack bezig is en Sam stelt voor dat hij dan kennis kan gaan maken met z’n buurmeisje. Daar voelt Terry niets voor en hij besluit de oude buurman te laten weten dat Pari pogingen wil doen om de hond te stelen. Hij zegt tegen z’n vader dat hij naar hiernaast gaat en Sam neemt dus aan dat hij naar Sari gaat. Teddy belt bij Bill aan, die hem niet bepaald vriendelijk verwelkomt. Toch laat hij Teddy binnen en die is later heel enthousiast over de houten beeldjes die Bill heeft gemaakt.

Om meer contact te krijgen met de buren en in de hoop dat Terry op die manier ook wat meer contacten krijgt, besluit Sam een barbecue te organiseren. En hoewel het een en ander niet loopt, zoals de bedoeling is ontstaat er toch meer saamhorigheid in de buurt, waar Jack ook nog een rol in speelt. Er ontstaat ook nog een romance tussen Sam en de onderwijzeres van Terry.

Het is echt een feel good boek geworden, gewoon om ontspannen te lezen, zonder dat je al te veel na moet denken.

ISBN 978 94 005 1205 4 | Paperback | 332 pagina’s | A.W. Bruna | mei 2020
vertaald door Anda Witsenburg

© Renate 1 september 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER