Het vondelingenhuis van Londen
Carrie Turansky
Het is 1885 als Lillian in haar statige herenhuis in Londen na jaren van stilte een briefje van haar zus Serena ontvangt:
Lieve Lillian,
Ik weet dat het heel wat jaren geleden is dat ik je heb geschreven. Dat spijt me en ik vraag je me te vergeven. Ik hoop dat je nu naar me toe wilt komen, ondanks mijn fouten uit het verleden, omdat ik vrees dat ik niet lang meer op deze wereld zal zijn. Ik wil je nog zoveel uitleggen. Maar nog belangrijker dan dat, ik heb je hulp nodig bij het terughalen van mijn dochtertje Alice. Ik had geen andere keuze dan haar bij het Foundling Hospital af te geven toen ze drie maanden oud was. Ze is nu bijna acht en je moet haar snel terughalen, anders ben ik bang dat ze ergens als leerling-huishoudster wordt geplaatst en we haar niet meer zullen terugvinden.
Vanaf dat moment verandert er heel veel in het leven van Lillian. Ze neemt haar zieke zus in huis en ze gaat op zoek naar haar nichtje, die op een miraculeuze manier verdwenen is uit het Foundling Hospital. De zoektocht die ze samen met journalist Matthew maakt, heeft verrassende wendingen en houdt je als lezer zo in de greep dat je het boek niet weg wilt leggen.
Auteur Carrie Turansky weet, net als in haar voorgaande boeken, echt een goede situatieschets te maken en geeft de karakters in het verhaal natuurgetrouw weer.
De gitzwarte bladzijde in de geschiedenis van het vondelingenhuis komt 150 jaar later boven water als Janelle, die plaatsvervangend directrice van Foundling Hospital, filmmaker Jonas ontmoet. Hij wil een documentaire maken over het vondelingenhuis.
Wat is wijsheid? Zal openheid van zaken goed zijn voor het behouden van de donateurs van het vondelingenhuis of zal het hen juist afstoten? De dilemma’s waarvoor de hoofdpersonen van dit verhaal geplaatst worden, worden op een heel menselijke manier aan je voorgelegd.
Opnieuw een aanrader!
ISBN 978 90 297 3741 8 | NUR 342 | paperback | 356 pagina’s | KokBoekencentrum Uitgevers | november 2024 |
Vertaald door Willem Keesmaat
© Els ten Voorde, 30 november 2024
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Terug naar Morningside Manor
Carrie Turansky
September 1899
Tijdens een boottochtje met haar ouders, zus Olivia en de kleine Violet ontdekt Maggie Lounsbury dat de boot lek is. Vader en Maggie roeien zo hard mogelijk terug naar de waterkant maar het water in de boot stijgt sneller dan ze roeien kunnen. Vader duwt daarom de kleine Violet in Maggies armen en zegt haar naar de oever te zwemmen. Hij zal zich over haar moeder en zus ontfermen. Maar als Maggie eindelijk vaste grond onder haar voeten voelt en zich omdraait zijn ze alle drie verdwenen, ze zijn verdronken...
En nu, vier jaar later, wonen Maggie en Violet bij hun grootmoeder in het dorpje Heatherton. Oma runt een goedlopende hoedenzaak en Maggie heeft inmiddels van haar het vak geleerd. Die dag in april 1903 zal haar leven echter opnieuw helemaal veranderen. Haar vrolijke, spontane zusje wordt aangereden en niemand minder dan Nathaniel (Nate) Harcourt schiet te hulp. Nate, haar grote vriend, de bewoner van Morningside Manor, die haar zo enorm in de steek had gelaten na het ongeluk met de boot op het meer bij zijn landgoed. Ze wil hem niet zien en niet spreken. Ze kan niet uitstaan dat hij zo bezorgd doet. Nu wel, maar waar was hij toen ze hem zo hard nodig had? Als ze hem daarop aanspreekt, reageert Nate stomverbaasd, wat Maggie nog kwader maakt.
Na dit begin weet je eigenlijk al hoe het verhaal verder zal lopen. Het plaatje en de covertekst, die het verhaal o.a. een kostuumdrama noemt, deden eveneens al zoiets vermoeden. Maar buiten scheen de zon en de tuinstoel lonkte, dus heb ik het verhaal toch maar verder gelezen. En zo werd ik meegevoerd in het leven van de opstandige Maggie en de knappe Nate. Natuurlijk voelen ze zich tot elkaar aangetrokken maar er zijn allemaal obstakels die eerst weggewerkt moeten worden.
Ten eerste moet uitgesproken worden waarom Nate niet op de begrafenis was na het bootongeluk en waarom hij daarna niets van zich liet horen.
Ten tweede is er de vreselijk stiefmoeder van Nate die na de dood van haar kortgeleden gestorven man, Nates vader, het voor het zeggen wil hebben op Morningside Manor, maar Nate heeft de Manor geërfd en accepteert haar inmenging op zowel privé als zakelijk gebied niet. En zakelijk gaat het ook al niet al te best, er zijn ernstige problemen rond de veiligheid van arbeiders, een staking dreigt...
Ten derde heeft Maggie ernstige vermoedens omtrent het ongeluk van haar ouders. Vermoedens die van diverse hooggeplaatste personen hun reputatie ernstig zou kunnen schaden... maar koppig als ze is, zet ze haar zoektocht naar de waarheid wel voort, wat op gegeven moment zelfs gevaarlijk voor haar wordt.
Ten vierde is er nog een rivaal, die een relatie tussen Maggie en Nate in de weg staat.
De obstakels zijn hoog, de problemen zijn zwaar en ernstig. Daarnaast speelt het geloof nog een rol. Na het gebeurde heeft Maggie daar weinig meer mee op. Maar oma en Nate hebben hun vertrouwen aan God geschonken en weten dat hij hen zal helpen en daar heeft Maggie moeite mee.
Maar er is een erg goede dominee, in mijn ogen de hoofdrolspeler van het verhaal, die Nate en Maggie op zijn eigen, unieke, mooie manier verder helpt.
Het boek leest als een trein, is heel romantisch en heeft een mooie sfeer die overeenstemt met de tijd waarin het zich afspeelt. Het heeft alle ingrediënten van een damesroman in zich maar is niet zo oppervlakkig als de meeste van deze romans zijn. Het lezen bezorgde me een paar aangename, ontspannen uurtjes en dat is het. Meer valt er niet over te zeggen maar voor mensen die van dit soort romans houden is dit denkelijk wel een van de betere boeken.
ISBN 9789029726610 | Paperback 384 pagina's | Uitgeverij Kok | augustus 2017
Vertaald door Marianne Grandia
© Dettie, 5 september 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER