Susanne Koster

Zie ook de Leestafelrecensies over de boeken van Susanne Koster in de categorie jeugd 13-15 jaar.

To the Moon
Susanne Koster

Ondanks de titel is dit geen Engelstalig boek, maar een Young Adult van Nederlandse bodem.
De hoofdpersoon is de zeventienjarige Amy. Ze zit op het mbo en is van plan na haar examen – dat ze natuurlijk gaat halen – de PABO te gaan doen.
Ze woont alleen met haar moeder, sinds haar oudere broer Liam is gaan studeren. Gelukkig belt en appt hij vaak, en hij komt geregeld naar huis, want ze zijn vrij hecht met z’n drieën. De vader in het gezin is overleden toen Amy nog maar een baby was.

Amy’s leven verloopt rustig. Tot er een nieuwe leraar op school komt. David Nevada is nog jong, en knap, en wordt de mentor van Amy’s klas. Haar vriendin Britt vindt dat Amy nogal heftig reageert op de nieuwe, maar Amy ontkent dat ze verliefd is. Hoe zou dat kunnen? David is meer dan tien jaar ouder, en hij is getrouwd.

Maar ze kan niet ontkennen dat ze zijn aandacht prettig vindt, en dat het contact zich uitbreidt tot buiten de klas, daar ziet ze het gevaar niet van in.
Toch staat haar leven na een tijdje volledig op zijn kop.
Het is maar goed dat ze altijd terecht kan bij haar moeder en broer, ook al duurt het even voor ze daar toe besluit. Ook haar vriendin houdt ze even op afstand.
Maar haar probleem is te groot, haar toekomst staat op het spel, om te beginnen het examen. Het moment dat ze haar hart lucht komt dan ook wel.
Niet dat het probleem daarmee is opgelost…

Het is zeker geen verhaal vol kommer en kwel. Integendeel eigenlijk. Naast Het Probleem, waarbij het gaat over morele kwesties, gaat het verhaal over een normaal tienerleven: school, vriendschap en verliefdheid.
Het is in een eigentijdse stijl geschreven, met bijvoorbeeld app-gesprekjes.

Natuurlijk kunnen jongens dit boek ook lezen, maar het lijkt toch wel vooral voor jonge meiden te zijn. En voor een specifieke doelgroep, al komt het helaas nog te vaak voor dat meiden belanden in eenzelfde situatie als waar Amy mee te maken krijgt. En niet iedereen zal zitten wachten op een verslag van een bevalling. Maar het is wel een belangrijk thema, met – gelukkig – achter in het boek tips voor wat je kunt doen, wie je om hulp kan vragen.

Susanne Koster (1957, Scheveningen) debuteerde met de jeugdroman Zwarte lieveling, dat meteen een succes werd. Naast psychologische Young Adult, zoals To the Moon, schrijft ze ook thrillers voor jongeren.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Lege kamers
Susanne Koster

‘Het regende op de dag dat ik Camila ontmoette. Logisch. Op zulke dagen regende het altijd. Stortregen. Grijs en koud. Zo’n dag die niet om door te komen was.. En toch liep ik daar. Dankbaar dat ik alleen was en mijn wonden kon likken. Tot ik haar zag. Alsof ik in de spiegel keek. Net zo drijfnat als ik. Het lange zwarte haar in middenscheiding langs haar gezicht. Een pony als gordijntjes voor de ogen. Het enige wat anders was aan haar was haar kracht.’

Venita is met haar ouders en broer naar Amsterdam verhuisd. Ze woonden tevoren in een dorp. Maar daar is iets ergs gebeurd, waardoor vooral haar moeder weg wilde. Wat er precies gebeurd is, weten we niet. Niemand praat er over. Maar Venita zit er duidelijk mee, ze is niet in staat aansluiting te vinden in de buurt. Ze heeft haar eindexamen achter de rug, maar weet niet hoe of wat ze verder moet. De enige die ze heeft is Camila. Zij begrijpt haar en met haar kan ze praten. Als Venita boete wil doen (waarvoor?) is het Camila die haar zegt hoe ze dat kan doen.

Venita’s moeder zit haar op haar huid: ga iets doen, ga studeren, ga werk zoeken, iets. Hun relatie is daardoor niet echt goed te noemen. Het enige dat Venita doet is vrijwilligerswerk op een dierenasiel, en dat is niet wat haar moeder bedoelt. Het is Venita ook meer te doen om thuis te ontsnappen, en bij dieren voelt ze zich prettig. Dan komen er nieuwe buren, met een meisje van haar leeftijd. Natuurlijk wil haar moeder meteen dat het een vriendin wordt. Tegen hun wil worden ze inderdaad vriendinnen. Of komt Tess alleen voor de broer van Venita?

Venita is de verteller van het verhaal. Omdat we de wereld door haar ogen zien, duurt het vrij lang voordat de lezer weet wat er aan de hand is. Er zijn wel tussenstukken, maar ook die zijn niet meteen expliciet. Het verhaal blijft daardoor vaag.
Er was een traumatische gebeurtenis, waardoor zij geblokkeerd is geraakt, waardoor ze geen normaal leven kan leiden en zelfs aan zelfmutilatie gaat doen. Als haar moeder haar eindelijk mee weet te krijgen naar een dokter, wordt er gesproken over een psychose. De behandeling vormt het tweede deel van het verhaal.

Natuurlijk is het thema van dit boek een belangrijk thema. Ik vraag me evenwel af of het lezers aan zal spreken die hier nooit iets mee van doen hebben gehad. Het is nogal specifiek. Specifieker nog dan de andere boeken van Susanne Koster, die allemaal nogal heftige onderwerpen behandelen. Maar terwijl veel van haar boeken psychologische thrillers genoemd kunnen worden, valt deze absoluut niet onder die categorie. Psychologisch wel, maar geen thriller.
Voor wie geïnteresseerd is, is dit een goed geschreven, indringend verhaal.

ISBN 9789044827071 | Hardcover | 221 pagina's | Uitgeverij Clavis | april 2016
Leeftijd vanaf 15 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 15+

Susanne Koster