Philippe Claudel - Een Duitse fantasie

[Marjo]

Korte inhoud:
Een Duitse soldaat strompelt door een bos, gekleed in lompen en tot op het bot verkleumd. Wanneer hij licht ziet branden in een gebouw denkt hij hulp gevonden te hebben. Vele jaren later vindt een meisje, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog haar familie is verloren, onder het wandelen door het bos het dode lichaam van een verbrande soldaat. Elders wordt een ogenschijnlijk vreedzame oudere man in een hospice zeer slecht behandeld door een barse jonge vrouw. Maar wie van hen is het wreedst?
Op ingenieuze wijze verbindt Philippe Claudel deze verhaallijnen en construeert zo een fabel over de condition humaine. Wie is slachtoffer, wie is dader?

Claudel legt uit dat hij de verhalen als losse verhalen schreef, en ze pas later in elkaar liet passen.
Vreemd, maar intrigerend. Want alhoewel die Viktor, een Duitser, in alle verhalen voorkomt, weet je niet of dit dezelfde persoon is. Je neemt aan van wel, waarom niet? Ja, dan moet je de verhalen misschien nog maar een keer lezen.
Het zet de lezer aan het denken, zoals eigenlijk al Claudels boeken doen. Al probeer je alleen maar dat verband te maken tussen te verhalen, dan ben je al even zoet. Maar het is meer natuurlijk.

[Willeke]

Dank je wel. Ik lees Claudel graag maar was hem een beetje uit het ook verloren. Dit boek komt op mijn lijstje.

[berdine]

Die staat ook op mijn lijstje.

[Dettie]

En op de mijne!

Dettie

[Marjo]

Dan ben ik benieuwd wat jullie er over zeggen!