Samenvatting: 'Ik ben geen mens. Ook geen dier, en zelfs geen steen of wolk. Al kun je me het best vergelijken met een wolk. Net als een wolk besta ik zonder dat ik gevangen of vastgehouden kan worden. Wie me wil grijpen tast in lucht. Hij staat met lege handen omdat wat hij voor mijn buitenkant aanziet mijn buitenkant niet is en als hij tot mijn binnenste denkt door te dringen is dat mijn binnenste niet.'
De verteller van 'Als een tijger, als een slak' verhaalt, behalve van zichzelf, van de jongen, de man die hem aan het papier zal toevertrouwen, welke gebeurtenis in het bestaan van de verteller een bijkomstigheid is, maar voor de man een wending van het lot inhoudt. Het verhaal wervelt om het precaire moment van de mens voor de sprong en komt uit de koker van een onbetrouwbare, erop los fabulerende verteller.
Na een afwezigheid van een aantal jaar keert Donald Niedekker met 'Als een tijger, als een slak' op een verrassende en geheel eigen manier terug in de literatuur.
Tja, dit boek heeft van alles wat. Het is bij vlagen mooi geschreven, er zit wat humor in, maar het is raadselachtig vanwege de verteller, die je slecht kunt benoemen. Misschien is hij de fantasie of het verhaal of de creativiteit of dat alles tegelijk. Tussen de herinneringen aan de jongen en de man door vertelt hij steeds over zichzelf, wat hij is en wat hij niet is. De geschiedenis van de jongen en de man wisselen elkaar af, lopen door elkaar heen en zijn niet chronologisch. Bovendien wordt veel daarvan herhaalt en herhaalt en letterlijk herhaalt. Dat zijn saaie stukjes, want je hebt het al tig keer gelezen, maar je moet er toch doorheen, want soms staat er nét even iets anders tussen. Het leest dus vlot en langzaam. Ha! Ik klink al net als de verteller die zichzelf ook nogal vaak portretteert door tegenstellingen ('Ik ben meegaand, ik ben tegendraads'). Ik zal dan maar zeggen dat het wel en niet een goed boek is.
Donald Niedekker - Als een tijger, als een slak
Re: Donald Niedekker - Als een tijger, als een slak
Oh klikt wel 'spannend'. In die zin dat het ongrijpbare in het verhaal spannend klinkt.
Lijkt een beetje filosofisch als ik het zo lees.
"Ik ben geen mens. Ook geen dier, en zelfs geen steen of wolk." Misschien is hij wel de ziel van het personage, komt zo ineens in me op.
Dettie
Lijkt een beetje filosofisch als ik het zo lees.
"Ik ben geen mens. Ook geen dier, en zelfs geen steen of wolk." Misschien is hij wel de ziel van het personage, komt zo ineens in me op.
Dettie
Re: Donald Niedekker - Als een tijger, als een slak
Alles kan, Dettie. Hij wordt wel "aan het papier toevertrouwd". En hij hoort niet alleen bij de jongen/man. Hij is er altijd en overal. Het eigenlijke verhaal is niet spannend. Een paar herinneringen, en ik heb geen idee waar het eigenlijk over gaat. De "normale" stukken en dialogen zijn tamelijk cryptisch.
Re: Donald Niedekker - Als een tijger, als een slak
Wel intrigerend dus. 
Dettie
Dettie