Tarjei Vesaas - De vogels

Reacties op recensies van, door leden gelezen, boeken en discussie samenleesboeken
Plaats reactie
berdine
Berichten: 3630
Lid geworden op: 23 mei 2006, 20:42
Locatie: breda

Tarjei Vesaas - De vogels

Bericht door berdine »

Samenvatting: De zevenendertigjarige Mattis is een in zichzelf gekeerde man die moeite heeft zich te verhouden tot de volwassen wereld. Hij woont samen met zijn zus Hege in een klein huis in de verlaten Noorse bossen, waar zij probeert de eindjes aan elkaar te knopen met het breien van truien. Ze moedigt Mattis regelmatig aan om ook werk te zoeken, maar veelal zonder resultaat.
Als het Mattis op een dag lukt om veerman te worden op het meer waaraan ze wonen, is de enige passagier die hij ooit vervoert een houthakker, Jørgen. Wanneer die verliefd wordt op Hege en bij Mattis en haar intrekt, vindt Mattis het maar moeilijk met deze veranderingen om te gaan.


De hoofdpersoon in dit boek is Mattis. een zwakbegaafde man, vanuit wiens optiek het verhaal verteld wordt. Mattis heeft moeite de mensen duidelijk te maken wat er in hem leeft en wat voor hem zo belangrijk is. Hij wordt niet begrepen, soms zelfs niet door zijn zus. Hij wordt heel beeldend beschreven, je ziet hem zó voor je en hoort hem zijn kinderlijk naïeve zinnetjes uiten.
Mattis wordt heen en weer geslingerd tussen schuldgevoel omdat hij geen werk kan volhouden - zijn gedachten raken steeds in de knoop - schaamte en angst. Zijn zus weet hem dikwijls gerust te stellen. Daarnaast is hij dankbaar voor haar zorg en verward over zijn gevoelens ten opzichte van meisjes. Als Jørgen in hun leven komt en Hege en hij verliefd worden, wordt de angst dat ze hem achter zullen laten overweldigend. Hij vindt tenslotte een creatieve oplossing: het lot zal beslissen, zodat hij dat zelf niet hoeft te doen. Heel invoelbaar worden de emoties van Mattis verwoord.
Mooie verstilde roman, een absolute aanrader!
Dettie
Site Admin
Berichten: 45349
Lid geworden op: 01 jan 1970, 02:00
Contacteer:

Re: Tarjei Vesaas - De vogels

Bericht door Dettie »

Al vanaf de eerste regel voelde ik al dat het echt een boek voor jou is. Het lijkt me zo'n stil, weemoedig verhaal in positieve zin.
Het doet me denken aan een ander verhaal van iemand die de bossen op zijn duimpje kende en ook licht geestelijk gehandicapt was, hij had een grote kennis van de natuur en hielp vaak iemand die boten maakte. Diegene kreeg ook een relatie en dat verwarde de jongen/jonge man. Helaas kom ik niet op de titel.

Dettie
Plaats reactie