Nino Haratischwili - Het achtste leven (voor Brilka)

[berdine]

Samenvatting: Een monumentaal, Tolstojesk familie-epos dat zes generaties omspant tussen 1900 en nu. Acht levens van één Georgische familie, beginnend in een kleine stad tussen Georgië en Azerbaidzjan, waar een getalenteerde chocolatier zijn dochters grootbrengt en en passant een recept bedenkt voor een verrukkelijke chocoladedrank met gevaarlijke krachten. Het brengt hem rijkdom en aanzien, maar dat betekent in die tijd ook al spoedig een gevaar. Nitsa is de achterkleindochter van Stasia, een van de dochters van de chocolatier. Zij woont in Berlijn en vertelt op meeslepende wijze, maar ook met veel ironie en humor, de dramatische geschiedenis van haar familie en die van de ‘rode’ twintigste eeuw – een cruciale periode in de Europese geschiedenis – met de opkomst en ondergang van de Sovjet-Unie, het wegvallen van het IJzeren Gordijn en de perestrojka

Monumentaal en meeslepend zijn juiste woorden in verband met dit boek. 1140 blz. klinkt afschrikwekkend, maar je bent er zó doorheen. Op sommige momenten is het razend spannend en op andere hemeltergend schrijnend. Daarnaast is het een snelcursus Europese geschiedenis van de 20e eeuw, vooral van de Sovjet-Unie en Georgië, maar zeker niet alleen. Dat tilt het boek uit boven een gewone familiekroniek. Het boek is verdeeld in 7 delen (het 8ste deel "Brilka" is nog een onbeschreven blad), elk gewijd aan een één lid van de familie, maar de levens van de andere familieleden en ook van aangetrouwden en vrienden worden verder gevolgd, al was het maar omdat de familie erg aan elkaar hangt en de verschillende generaties in hetzelfde huis wonen.
De schrijfster is een rasvertelster. Het is een boek dat je opslorpt en alles om je heen doet vergeten. Koude voeten, toiletbezoek, dorst, helaas... je hebt er geen tijd voor! Wees gewaarschuwd!

[Marjo]

Koude voeten vergeten? Nou dan moet het heel wat zijn!

[berdine]

Ja echt waar. Denken: oh, ik moet even een dekentje pakken, nog even een stukje doorlezen tot een witregel (die niet komt) en voor je het weet ben je een uur of anderhalf verder en denk je: oh, kouwe voeten! Zo'n boek is het.

[Marjo]

Dat klinkt heerlijk! Ik noteer het. Al zou het toch heel goed kunnen dat dit onderwerp mijn interesse niet heeft...

Maar ik ga naar de site van de bieb: er zijn veel exemplaren en allemaal uitgeleend! Dus...

[Renate]

Koude voeten vergeten? Dat moet een boek voor mij zijn, maar het klinkt wel erg dik.

[Marjo]

Ik was na zo'n 100 pagina's klaar. Ik vind het verhaal te traag, dus mijn voeten bleven warm.

[berdine]

Ieder nadeel heb z'n voordeel.