Korte inhoud: One long last summer for Dad Lewis in his beloved town, Holt, Colorado. As old friends pass in and out to voice their farewells and good wishes, Dad's wife and daughter work to make his final days as comfortable as possible, knowing all is tainted by the heart-break of an absent son. Next door, a little girl with a troubled past moves in with her grandmother, and down town another new arrival, the Reverend Rob Lyle, attempts to mend strained relationships of his own.
Utterly beautiful, and devastating yet affirming, Benediction explores the pain, the compassion and the humanity of ordinary people.
Na andere boeken van deze auteur gelezen te hebben viel dit me een beetje tegen. Alle boeken (die ik gelezen heb) spelen zich af in het plaatsje Holt. De verhalen gaan over de levens van gewone mensen. Soms hebben die levens raaklijnen en soms hebben ze heel duidelijk met elkaar te maken. Het lijkt haast alsof de auteur na zijn boeken Het lied van de vlakten en Het avonduur een paar personen "over" had, waar hij nog over wilde schrijven, maar omdat het er maar een paar zijn, worden die levens wel erg uitgesponnen. Hij weet er ook geen mooi eind aan te breien. Het houdt een beetje abrupt op. Het boek is niet vertaald.
De zorgvuldige, gedetailleerde manier van schrijven over eenvoudige mensen en kleine gebeurtenissen doen denken aan Colm Tóibín (Brooklyn, Nora)
(Zijn laatste boek over Holt: Onze zielen bij nacht is weer wel helemaal top!)
Kent Haruf - Benediction
Re: Kent Haruf - Benediction
Nora vond ik wel erg mooi. Als het daarop lijkt... Het is niet in het Nederlands vertaald Berdine?
Dettie
Dettie
Re: Kent Haruf - Benediction
Nee, het is niet vertaald, maar een aantal andere wel. Die andere zijn ook beter.
Wat stijl betreft lijkt het erop: er gebeurt niet veel bijzonders, alles wordt gedetailleerd verteld.
Het lied van de vlakten en Het avonduur volgen op elkaar, met dien verstande dat enkele personen in het tweede boek terugkomen en hun verhaal dus verder gaat. Evengoed kun je ze los lezen. (Ik heb ze in de verkeerde volgorde gelezen.) Afwisselend gaan de hoofdstukken over verschillende personen in Holt en hier en daar komen ze elkaar tegen.
Onze zielen bij nacht staat helemaal los van deze twee en heeft maar twee hoofdpersonen. Het speelt zich wel weer in Holt af.
Wat stijl betreft lijkt het erop: er gebeurt niet veel bijzonders, alles wordt gedetailleerd verteld.
Het lied van de vlakten en Het avonduur volgen op elkaar, met dien verstande dat enkele personen in het tweede boek terugkomen en hun verhaal dus verder gaat. Evengoed kun je ze los lezen. (Ik heb ze in de verkeerde volgorde gelezen.) Afwisselend gaan de hoofdstukken over verschillende personen in Holt en hier en daar komen ze elkaar tegen.
Onze zielen bij nacht staat helemaal los van deze twee en heeft maar twee hoofdpersonen. Het speelt zich wel weer in Holt af.