Ik heb net 'de wenteltrap van Karen Armstrong weggelegd, over eind jaren zestig ging en over een vrouw die na zeven jaar non te zijn geweest weer in het leven stapt..
Ik wilde dat niet verder lezen, las lekker weg, maar het onderwerp boeide niet.
En dan pak ik een boek dat notabene over dezelfde tijd gaat, maar dat lees ik in een adem uit! Een volkomen andere stijl natuurlijk, minder beschouwend, en interactief. Ik bedoel daarmee dat een gebeurtenis niet alleen beschreven wordt, maar dat er door de personages op gereageerd wordt. Dat gebeurde in dat boek van Karen Armstrong helemaal niet..
Dit boek van Frans Vlastuin is erg leuk om te lezen..maar aan de andere kant is het geen boek dat zal blijven hangen, wel enkele mooie zinnen, en een mooi verhaal (en natuurlijk roept het voor mij heimwee naar vervlogen tijden op) en dat is het.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/frans-vlastuin
Marjo