Stefan Popa - A27

[berdine]

Samenvatting: Drie mensen, drie levens, één file.
Henri, Malines en Sjors delen ogenschijnlijk niets met elkaar, behalve de autosnelweg waar ze op rijden - of stilstaan: de A27. Ze behoren tot dezelfde ellenlange slang auto's.
Henri steekt een sigaret op en klapt de Zippo dicht. Hij drukt het gaspedaal maar weer wat dieper in, zoals hij dat iedere ochtend doet, zijn blik half op het verkeer gericht, bladerend door documenten, of flirtend met een mooie vrouw die naast hem opduikt. Puur voor zijn plezier snijdt hij de auto achter hem af.
Mensen kunnen tegenwoordig niet meer rijden, denkt Malines. Normaal jakkert ze naar een kantoorpand waar ze haar beste jaren offert. Vandaag niet. Haar tweelingzusje staat met pech op de vluchtstrook. En wie mag haar weer redden? Ze pakt een Wilhelminaatje en gooit de pepermuntwikkel in de berm.
Sjors schudt zijn hoofd. Hij houdt van orde, juist nu alle orde in zijn leven ontbreekt. Er is iets mis met hem. Althans, zo wordt in het dorp gefluisterd. Hij weet niet meer wie hij is. Sjors - maar je zegt George - voelt zich genoodzaakt een groot besluit te nemen.
Met zijn roman A27 verbindt Stefan Popa de levens van de drie hoofdpersonen, die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn door dezelfde snelweg. Treffend illustreert hij het egoïsme, hedonisme en de sociale leegte van de hedendaagse wereld.

Stefan Popa heeft een vlotte pen en een stijl die moeiteloos lijkt. Nergens kromme zinnen of taalfouten. Dit boek leest heerlijk weg. Om beurten zijn de drie hoofdpersonen aan het woord, die terugblikken op hun verleden en dromen van een ander, zorgeloos of rijk leven, een leven waarin zijzelf de hoofdpersoon zijn en zich niet hoeven aan te passen aan de wensen van anderen. Ze rijden alle drie over de A27, maar ze hebben niets met elkaar te maken. Henri is een onsympathiek macho-mannetje, dat bezig is een bedrijf over te nemen. Hij weet zijn dromen het beste uit te laten komen, maar er blijven altijd vrouwtjes om na te jagen. Malines wil eindelijk een eigen leven, zonder steeds haar tweelingzusje uit de brand te moeten helpen. Sjors wil uiteindelijk toch zijn fantastische gezinnetje behouden, maar ook de dubieuze vriendschap met zijn neef herstellen. Alle drie staan ze in de file, maar verder hebben ze niets gemeen. Samen geven ze wel een beeld van de huidige maatschappij.

[Marjo]

'Sjors - maar je zegt George'. Grappig, meestal is het andersom! Maar is het Georges op z'n Frans of op z'n Engels?
Van welk jaar is dit boek?

[berdine]

2015. Het is zijn tweede. En of het Frans of Engels is weet ik niet. Ik neem aan Engels. Er wordt gezegd: een naam voor koningen (en nog wat). Maar aangezien er overal Sjors staat, lees je het ook als Sjors, geen probleem.

[Marjo]

Op het lijstje voor de boekenmarkten...