Stefan Boonen & Jan van Lierde (ill) Sorry (en zo) 4+

[Dettie]

De eerste twee pagina's waarmee het verhaal begint laat ons links, bijna op het randje van de pagina, een vrouw zien die kaarsrecht, met haar armen over elkaar, staat. Haar rug is weggedraaid van het jongetje dat heel sip op de rechterhoek van de pagina staat te kijken. We lezen dat het jongetje Marcus heet en dat zijn mama boos op hem is. Ze is niet boos om één dingetje maar om een heleboel dingetjes lezen we op de volgende pagina's.

lees verder http://www.leestafel.info/stefan-boonen

Dettie

[Marjo]

Jij was al superfan toch? Superder dan ik, want ik vind het boek Mammoet nog steeds niet leuk. Maar de rest dat hij geschreven heeft wel!

[Dettie]

Het verhaal van Mammoet vond je wel mooi, alleen de manier waarop het ingepakt was niet.
Het is vooral de fantasie van Stefan Boonen wat me zo aanspreekt. Die is apart en er zit altijd wel een vleugje medemenselijkheid doorheen. Het gast vaak over bijzondere kinderen die het alleen moeten zien te redden. En dat lukt ze ook!

Dettie

[Marjo]

Dat is natuurlijk een mooi thema, en dat komt dan ook heel vaak in kinderboeken voor. Als je zo'n verhaal verpakt en dat 'stoot af' dan komt de boodschap niet over. Dat was het geval bij Mammoet.
Nu ben ik niet de doelgroep, maar of het aanslaat bij die kinderen? Ik merk het in ieder geval niet, terwijl ze 'Elvis' wel lezen.

[Dettie]

Ja misschien is het voor kinderen ook te druk. Willen ze toch meer de stripvorm.
Het tweede boek Kamp BravO is ook minder druk en dan komen het verhaal én de tekeningen veel beter tot hun recht.

Dat boek zit in de doos-voor-marjo dus dat kun je dan zelf bekijken.

Dettie

[Marjo]

Dank u!