Sebastian Barry - Annie Dunne

[berdine]

Samenvatting: Het leven heeft Annie Dunne niet erg vriendelijk behandeld: van de dochter van een gerespecteerde politiechef in Dublin is ze geworden tot een op zichzelf aangewezen oudere vrouw, afhankelijk van de gunsten van verre familieleden. Haar grootste angst is om te worden vergeten en alleen te sterven.
Een zomer lang draagt Annie de zorg voor haar jonge achterneef en -nicht. Ze is zich maar al te goed bewust dat de twee kinderen haar kans op geluk zijn. Maar een wereld die in snel tempo verandert brengt onverwachte bedreigingen, en de toekomst laat niet op zich wachten.

Een tegenvallend boek van Sebastian Barry. Eerder las ik In het beloofde land, dat later geschreven is en handelt over een zus van Annie. Deze Lily wordt in dit boek Dolly genoemd en ook haar reden om naar Amerika te gaan komt niet overeen. Dat is erg jammer. Zoekend op internet vond ik één verklaring voor Dolly-Lily. Dolly zou een koosnaampje zijn geweest. Mmm... En toch vreemd dat in beide boeken consequent de ene dan wel de andere naam wordt aangehouden, gebezigd door vader én zussen.
Het verhaal van Annie, een moeilijk karakter, wordt wel heel goed verteld. Een rare fout (vertaalfout?): de kleinkinderen van Matt worden een keer zijn neefje en nichtje genoemd.
Kortom, als ik me niet steeds af had hoeven vragen wie Dolly was en waarom Lily niet werd genoemd en als er niet een paar curieuze metaforen in hadden gezeten (vertaler?) had ik het boek meer kunnen waarderen.

[Marjo]

Eigenlijk is het jammer dat je dit boek niet los kon lezen van dat andere. Als je dit van die zussen niet geweten had, was het dan goed geweest?

[berdine]

Op die rare metaforen na wel. Het verhaal van Annie zit goed in elkaar en Barry schrijft mooi.