Samenvatting: Het is 1798, de nog jonge Franse Republiek heeft het geannexeerde België al een paar jaar als wingewest kunnen uitbuiten. Hongersnood volgt op hongersnood en als dan ook nog de dienstplicht wordt ingesteld, breekt onder de arme Vlaamse boerenbevolking een opstand uit. In het grensgebied met Duitsland en de Bataafse Republiek, de huidige Oostkantons, vindt eenzelfde strijd plaats, die tot in het verdeelde België van nu zijn sporen lijkt te hebben nagelaten.
Tegen de achtergrond van deze chaotische omstandigheden trekt een memorabel gezelschap voorbij – onder wie de lieftallige Georgine Bruyn-Hundt, de verarmde baron Van Lintelo de Marsch en de opstandige vicaris Theodorus Jerusalem. Gaandeweg blijkt hoe hun levens met elkaar verbonden zijn. Zo wordt een vernuftig plot geweven, waarin de mysterieuze houtskoolbrander en alchemist Woudman ten slotte een sleutelrol blijkt te spelen. Ongewild is hij de spil in een wervelend verhaal over zwartmaking en witwording, over de diffuse grens tussen het goede en het kwade.
Moeilijk boek met veel kleurrijke figuren, politieke verwikkelingen en een flinke dosis alchemie. Pas halverwege kom je een beetje in het verhaal, mede door de vele perspectiefwisselingen, waardoor je steeds weer een ander puzzelstuk moet bestuderen vooraleer de lijnen elkaar gaan kruisen en samenkomen. Ik vond het toch wel de moeite waard.