Clara Pierre - De troubadour

[berdine]

Samenvatting: Het begin van de dertiende eeuw is een tumultueuze periode voor Zuid-Frankrijk. Felle oorlogen bedreigen de culturele bloei en zullen uiteindelijk de troubadourskunst vernietigen. Auteur Clara Pierre schildert in deze historische roman een fascinerend portret van de - historische - troubadour Gaucelm Faidit, die een avontuurlijk leven leidde, vol liefde, kuiperijen, glorie, lust en muziek.
De jonge Gaucelm gaat naar Toulouse om zijn geluk te zoeken als zanger aan het hof van Graaf Raymond, het liberale culturele centrum van de Languedoc. De succesvolle Gaucelm moet na een al te kritisch lied een andere beschermheer gaan zoeken. Met zijn geliefde Guilhelma trekt hij rond in het zuiden van Frankrijk.
De Amerikaanse mediëviste Clara Pierre verdiepte zich in de wereld van de troubadours. Voor deze debuutroman reisde ze in de voetsporen van Gaucelm Faidit, met middeleeuwse landkaarten en manuscripten als leidraad.

Boeiend verhaal over een troubadour in Frankrijk aan het eind van de 12e, begin 13e eeuw. Er is veel aandacht voor de gebruiken en leefomstandigheden in die tijd en ook de politieke verwikkelingen komen uitgebreid aan bod. Er wordt natuurlijk heel wat afgecomponeerd en gezongen, deels in middeleeuws Frans, wat niet letterlijk wordt vertaald zodat je zelf een beetje mag puzzelen. Voorts kom je een hoop te weten over de Katharen. Daar wist ik niet veel van. De naam had een negatieve klank, waarschijnlijk door mijn katholieke opvoeding. Katharen blijken hele vredelievende mensen geweest te zijn. Christenen in de ware zin des woords. De katholieke kerk was in die tijd op zijn dieptepunt. Priesters waren volgevreten hoerenlopers, corruptie vierde hoogtij en moordpartijen op andersdenkenden (o.a. kruistochten) waren schering en inslag. Geen wonder dat er een tegenbeweging ontstond. De oorlogszuchtige paus maakte er korte metten mee. Hup op de brandstapel, desnoods het hele dorp, kathaar of niet, en kinderen niet uitgezonderd.
Gaucelm reist van hof naar hof, vaak op de vlucht voor de gevolgen van zijn eigen woorden, al kon een goede troubadour wel een potje breken. Hier en daar is het verhaal een beetje onwaarschijnlijk, maar evengoed heel interessant en boeiend. Ik had het boek - hoewel groot en 462 blz. dik - in no time uit.

[Annemarie]

Pittig met dat middeleeuwse Frans maar het klinkt wel enorm boeiend. Wat een heftige periode was het!

[Renate]

Interessant, hoewel het Frans wat mij betreft een drempel vormt. Met de Katharen heb ik geen negatieve associaties, vermoedelijk omdat ik ze alleen ken van het boek van Emmanuel Le Roy Ladurie over Montaillou

[berdine]

Ik heb jullie aan het schrikken gemaakt met dat middeleeuwse Frans. O, o, dat was niet de bedoeling. De troubadour componeert korte zinnetjes, rijmpjes, en af en toe staan zijn woorden in de oorspronkelijk taal. Gaucelm Faidit heeft echt bestaan en liederen gecomponeerd, die bewaard zijn gebleven. Zou je al dat middeleeuwse Frans achter elkaar zetten dan kom je waarschijnlijk nog niet aan een halve bladzijde van de 462 blz. die het boek telt. Het is juist een verrijking.
Een voorbeeld:
Soms staan er twee zinnetjes van pak weg 5 woorden en vervolgens twee in het Nederlands van evenveel woorden. Deels lijken die een vertaling of een aanvulling te zijn. Ik probeer dan te begrijpen of het een vertaling of een aanvulling is, maar een ander kan het gewoon overslaan. Geen probleem. Als het belangrijk is voor het verhaal, dan vertelt de schrijfster het wel!
Dus alsjeblieft, laat het geen belemmering zijn!

[Annemarie]

Dat valt dan inderdaad wel mee. Het klinkt nu eigenlijk als een waardevolle, sfeerverhogende toevoeging.

[Renate]

Inderdaad, maar het blijft lastig voor iemand die maar 1 jaar Frans op school heeft gehad en die daar ook niet al te veel meer van weet.

[berdine]

Maar het is niet belangrijk voor het verhaal! Je kunt het gewoon overslaan. Het is iets persoonlijks van mij, dat ik probeer het te begrijpen. Ik hou van talen en ik hou van puzzelen. Het maakt het boek échter, omdat het de authentieke verzen van Gaucelm zijn, telkens maar een paar regels van een paar woorden. Als we moeten weten wat er staat of waar het over gaat, verwerkt de auteur dat in de tekst van de volgende alinea.

[Annemarie]

Ja, als het echt van die extra toevoegingen zijn, dan zal ik ook zeker heerlijk gaan puzzelen bij een boek als dit. Ik vind andere talen reuze interessant en ik probeer altijd naar herkenningspunten te zoeken.

[Renate]

Op zich wel. Ik wil eigenlijk ook altijd wel alles van een boek begrijpen en als er dan iets in staat in een taal waar ik niets mee kan, vind ik het vervelend.