Hallgrímur Helgason - Een vrouw op 1000 graden

[Joanazinha]

Dit boek heb ik al een tijdje geleden als blogboek voor NotJustAnyBook. Prachtig boek. Tijd om de recensie ook hier te plaatsen.

zie http://www.leestafel.info/hallgrimur-helgason

-

[Dettie]

Ik had het boek al op de thrillersite gezet, gewend als ik ben dat je thrillers leest Joanazinha

Klinkt goed Joanazinha. Beetje als De man die Ove heet? (ook een brombeer) Of is dit weer van een heel ander soort?

Dettie

[berdine]

Wat gek dat zij Here Björnsson heet. Het is toch een vrouw?
Dit boek komt op mijn lijst!

[Dettie]

Op de cover lijkt Here ook meer een man dan een vrouw, misschien is dat wel het onderwerp van het boek!?

Dettie

[Renate]

Klinkt als een interessant boek. De naam en de omslag zetten je inderdaad wel op het verkeerde been, wat betreft het geslacht.
Weer iets voor m'n lijstje, waar steeds meer op komt.

[Joanazinha]

Klinkt goed Joanazinha. Beetje als De man die Ove heet? (ook een brombeer) Of is dit weer van een heel ander soort?
Dettie

Weet ik niet, omdat ik De man die Ove heet nog niet heb gelezen. Ligt wel ergens op die hoge Himalaya aan nog te lezen boeken .
Ik heb trouwens niet meer scherp op mijn netvlies waarom Here niet het achtervoegsel dottir heeft. Ze is wel degelijk een vrouw, dus dat was logischer geweest. Over de cover: lees het boek en je zult zien dat je de foto dan heel treffend gevonden vindt.
Ik denk dat veel Leestafelaars dit een geweldig boek zullen vinden (hoop ik).

[Renate]

Het is in ieder geval al een goed teken dat het geen feelgood boek is.

[berdine]

Inderdaad een prachtig boek. Ik vond het verwarrende wel meevallen omdat er boven de korte hoofdstukjes (155!) steeds het jaartal vermeld staat. Het lastigste is dat er soms gerefereerd wordt aan een gebeurtenis, die Here nog niet de revue heeft laten passeren, want de herinneringen komen kriskras door elkaar. Lees gewoon door en het kwartje valt later wel.
Ik was vergeten dat ik hier een vraag gesteld had over de achternaam van Herebjörg. En natuurlijk ben ik nu, na zo ontzettend veel gebeurtenissen in dit boek, ook de exacte reden vergeten. Ik meen dat het te maken had met de grootvader die in Denemarken iets belangrijks was (en later de eerste president van IJsland) en de grootmoeder, die uit een voorname Deense familie kwam. In het buitenland gaf het steeds problemen dat de nakomelingen andere achternamen hadden en gemakshalve werd toen de naam van opa maar aangehouden. Iets dergelijks was het.

En nee Dettie, het lijkt van geen kanten op Ove. Here moppert niet, ze is hard (ook voor zichzelf), nuchter en venijnig. Het resultaat van een hard en meedogenloos leven.
Het boek lijkt wel wat op Het achste leven (voor Brilka) van Nino Haratischwili in die zin dat het ook ongeveer een eeuw beslaat en de hoofdpersoon door de geschiedenis dwaalt. Here zegt zelfs ergens "Aan een achtste leven kwam ik niet toe."
De stijl doet me aan Laxness denken, al is die formeler. De humor, met name de milde zelfspot over IJsland komt bij meerdere IJslandse schrijvers voor. ("Na de oorlog hadden we veel sporthelden, toen er in Europa alleen maar vrouwen woonden." "Wij IJslanders praten niet. Zodoende is de taal in 1000 jaar niet veranderd. We hebben het wereldrecord taalstilstand.")
Hallgrímur Helgason heeft ook een bloemrijke beeldspraak, die altijd raak is. Ik ben vaak in de lach geschoten. Geen feelgood verhaal maar wel een dat veel indruk maakt.