Annelies Verbeke - Dertig dagen

[berdine]

Achterflap: Alphonse is met zijn geliefde Kat verhuisd naar de Vlaamse Westhoek. Ver weg van het drukke Brussel en het wisselvallige muzikantenbestaan is hij gelukkig met zijn eenmansklusjesbedrijf. Zijn klanten zijn lovend over zijn werk, en nog meer onder de indruk van hemzelf. Ze stellen zich open voor hem en hebben behoefte aan zijn adviezen. Maar Alphonse wil geen Jezus zijn, geen goeroe worden. Hij helpt omdat hij dat kan.

Een zwart sprookje over liefde en haat. Actuele maatschappelijke problemen verwerkt in een prachtige verwoord, surrealistisch verhaal. Alphonse staat model voor al het goede in de mens, het goede, dat door zijn medemensen soms met afgunst en zelfs haat wordt bekeken. Het duurt even voor je in het boek zit, maar dan kruipt het ook echt onder je huid.
Heel erg mooi boek!

[Dettie]

Dat klinkt inderdaad als een heel mooi boek berdine. Jouw beschrijving spreekt me erg aan.

ik heb vroeger Slaap van haar gelezen wat ik geen fijn boek vond, ik ergerde me enorm aan de egoïstische vrouw die niet slapen kon en daarom haar hele omgeving lastigviel. Ook het boek Reus lag me niet. Ik weet niet of je deze boeken kent, maar als je ze kent, is dit boek (Dertig dagen) dan heel anders?

Dettie

[Marjo]

Ik heb dezelfde ervaringen als jij Dettie, ik weet ook nog niet zo net of ik een andere Verbeke wil lezen.

[berdine]

Van "Slaap" weet ik niet veel meer. En "Reus" staat hier nog ongelezen, helaas. Ik weet wel dat "Groener gras", verhalen, anders was dan "Slaap" en dit lijkt meer op "Groener gras". Deze hoofdpersoon is gewoon een heel goed mens, dus je hoeft je niet te irriteren. Verbeke heeft altijd wel iets irreëels in haar boeken. In dit boek is dat, dat het niet erg waarschijnlijk is dat een klusjesman bij elke klant zoveel vertrouwen oproept, dat ze meteen hun hart uitstorten en hem verder ook buiten werktijd lastig vallen. Maar dat maakt het nou net zo mooi. Alphonse is een man die luistert en iedereen probeert te helpen. Daarbij moet hij opboksen tegen vooroordelen van andere mensen die hem niet verder kennen dan zijn buitenkant. En dat moet hij duur bekopen. Het is een eigentijds verhaal over racisme en de vluchtelingen bij Calais.
Je moet wel goed opletten bij het lezen, want ze gaat niet alles uitleggen. Een paar zinnen, en dan moet de lezer maar weten wat er voor verhalen achter zitten. Die zinnen mag je niet missen.
Ik zou dit boek willen vergelijken met "Dit zijn de namen". Ook vluchtelingenproblematiek en ook prachtig taalgebruik. Qua sfeer deed het mij, vooral in het begin, denken aan "Over het water", rustig en een beetje weemoedig.
O, en voor de puriteinen onder ons. In het boek komt een auteur voor, die Alphonse een erotisch verhaal laat lezen. Dat kun je eventueel overslaan, als je dat niet graag leest. Het lijkt erop dat Alphonse model stond voor de hoofdpersoon, dat denkt hij zelf ook, maar de auteur beweert van niet. (Zo. Dus nu hoef je dat zeker niet meer te lezen.... )

[Renate]

Klinkt interessant.

[Dettie]

Oei vergelijken met Over het water... een van de mooiste boeken die ik gelezen heb. Ik ben om en heb het boek besteld, ik had toch nog een bon van m'n verjaardag liggen.

Dettie

[berdine]

Ik denk dat je het wel mooi zult vinden Dettie. Alphonse is een man naar je hart. En dat verhaal laat je gewoon zitten. Dat heeft niet meer om het lijf dan de daad zelf.

[Joanazinha]

Dit is het blog dat ik voor NotJustAnyBook over dit boek heb geschreven:

Dertig dagen van Annelis Verbeke is een mooie roman waarin het verhaal van de Senegalese Belg Alphonse wordt verteld. Alphonse is een klusjesman, rustig, kundig en geliefd bij zijn klanten. Naast het doen van zijn werk biedt hij voornamelijk een luisterend oor. Het verbaasde mij hoe snel zijn klanten hem volledig in vertrouwen nemen maar het is ook ontroerend om te lezen hoe hij op ogenschijnlijk simpele wijze hun levens weer een draai de goede kant op kan geven.
En hoe meer hij plooien bij zijn klanten gladstrijkt, hoe turbulenter zijn privéleven lijkt te worden.

De andere kant van het verhaal is het racisme, onbedoeld soms maar daarom niet minder kwetsend. Toch maakt Verbeke van Dertig dagen geen zwaar of mistroostig verhaal. Integendeel zelfs, het ademt een lichte, zomerse sfeer waarin je bijna de pointe kunt missen van de thema's die zij aansnijdt.
Prachtig, literatuur van de bovenste plank, waarbij de binnenkant is verpakt in een net zo mooie buitenkant die uitnodigt om het boek op te pakken. Doen!, zou ik zeggen.

[berdine]

Dat heb je heel mooi verwoord, Joanazinha. Het kan eigenlijk niet dat hij zoveel klanten krijgt, die hem allemaal om raad vragen en er zijn meer dingen die "niet kunnen". Daarom noem ik het een sprookje, maar dat is juist zo mooi. Een sprookje dat niet eindigt met "ze leefden nog lang en gelukkig", maar met de rauwe werkelijkheid.

[Dettie]

Het boek ligt me hier toe te lachen. Ik hoop dat die rauwe werkelijkheid niet al te rauw is.
Ik heb zo'n zin in een fijn optimistisch boek, maar we zien het wel.

Dettie

[berdine]

Eh, lees dan maar tot zo'n 10 pagina's voor het eind....Dan vertellen wij wel in een paar woorden hoe het afloopt.
Het boek is wel optimistisch, maar de werkelijkheid slaat daar een deuk in. Alphonse is een bijna onwerkelijk goeie man maar het verhaal is geen zoet sprookje.
Als je een totaal feel-good boek wilt moet je hier nu niet aan beginnen.

[Dettie]

Nee hoor totaal feel good hoeft niet. Ik lees dapper door tot het einde

Dettie

[Willeke]

Er stond een prachtige recensie van dit boek in de Volkskrant gister, maar ik merk dat ik, omdat haar vorige boeken me ook niet zo aansproken, engige aarzeling voel. Ben benieuwd wat Dettie vindt.

[Dettie]

Ha ja, ik moet er nog in beginnen, haar vorige boeken spraken me ook niet zo aan dus ik ben zelf ook benieuwd wat ik er van vind.

Dettie

[berdine]

Er stond een prachtige recensie van dit boek in de Volkskrant gister, maar ik merk dat ik, omdat haar vorige boeken me ook niet zo aanspraken, enige aarzeling voel. Ben benieuwd wat Dettie vindt.

Gisteren? Waar stond dat dan?

[Willeke]

je hebt gelijk, ik zie hem niet meer. Ik haal vast dingen door elkaar, sorry!

[berdine]

Je had vast een oudere krant. 30 dagen is al een tijdje geleden verschenen en de recensie denk ik ook.

[Dettie]

Ik kan alleen een recensie vinden in De volkskrant van 13 maart

http://www.volkskrant.nl/recensies/anne ... ~a3901274/

maar ik kan hem niet lezen omdat ik geen abonnee ben.

Dettie

[Willeke]

Klopt, ik had de recensie wel gelezen, maar dan lang terug.

[Dettie]

Dat Dertig dagen van Annelies Verbeke met ruime voorsprong uit de bus is gekomen als winnaar van de NRC Boekenwedstrijd ligt om zowel literair-inhoudelijke als om zakelijke redenen voor de hand. Het boek is overwegend positief gerecenseerd, werd door de jury van de ECI-literatuurprijs (voorheen AKO) op de shortlist geplaatst én is vorige maand bekroond met de F. Bordewijkprijs.
Campagnekracht

Een publiekswedstrijd draait echter ook om de campagnekracht en wat dat betreft heeft Verbekes uitgeverij De Geus een sterke reputatie. Eerder won Esther Gerritsen van diezelfde uitgeverij de verkiezing om een plaats op de nieuwe Boekenbon en kreeg Jaap Robben voor Birk de ABNV Debuutprijs en de publieksonderscheiding van de Dioraphte Literatuurprijs. In 2007 werd Het huis en de moskee van Kader Abdolah verrassend tweede bij de verkiezing van de beste Nederlandse roman aller tijden (na Harry Mulisch’ De ontdekking van de hemel).


Met ruim 2000 stemmen liet Verbeke de beter verkochte debuutroman Lieveling van Kim van Kooten (meer dan 1500 stemmen) achter zich. Ook Van Kootens uitgeverij Lebowski voerde vol overgave campagne, vooral op sociale media.

In totaal werden er voor de wedstrijd – waarbij bezoekers van de NRC-site konden kiezen uit 24 door de boekenredactie voorgedragen romans en verhalenbundels – meer dan 9.000 stemmen uitgebracht. Ter vergelijking: bij de laatste NS Publieksprijs werd ruim 73 duizend maal gestemd. De genomineerden voor die prijs worden mede op basis van verkoopresultaten geselecteerd.

Lees verder http://www.nrc.nl/nieuws/2015/12/09/der ... nwedstrijd

[Dettie]

Annelies Verbeke (1976) ontving op 17 januari voor haar roman Dertig dagen de F. Bordewijk-prijs. De uitreiking van de literatuurprijs voor de beste Nederlandstalige roman van het jaar 2015, vond plaats tijdens het Schrijversfeest, de afsluiting van het internationale literatuurfestival Writers Unlimited | Winternachten in het Theater aan het Spui.


De jury motiveerde de keuze als volgt:

`Met prachtige zinnen verbindt Verbeke in haar meest omvangrijke roman tot nu toe de verhalen van de diverse personages tot een geheel, waarin niemand een anker heeft en iedereen gedesoriënteerd door het land dwaalt – met de in de oude loopgraven bivakkerende vluchtelingen als triest symbool. Dertig dagen is een dappere, maar nooit zoetsappige poging om op papier een wereld te scheppen die mooier is dan de echte: een roman over liefde en het diepe verlangen naar contact waarmee Verbeke alle beloften van haar eerdere werk inlost’.

Annelies Verbeke is verguld met de prijs die, naast het bedrag de 5.000 euro, vooral een bevestiging is van de kwaliteit van Dertig dagen. `Het is mijn eerste belangrijke literaire prijs. Hij heeft standing en als ik zie wie mijn voorgangers zijn, ben ik er des te blijer mee.’

Annelies Verbeke (België, 1976) debuteerde met de internationale bestseller Slaap! (2003). Daarna verschenen van haar diverse romans en verhalenbundels, waaronder Vissen redden en Veronderstellingen.

Bron: Persbericht De Geus

[Dettie]

Annelies Verbeke is met haar roman Dertig dagen genomineerd voor de Opzij Literatuurprijs, de prijs voor de beste door een vrouw geschreven Nederlandstalige roman. Aan de prijs is een geldbedrag van 5000 euro verbonden.

Ook Kim van Kooten, Nicolien Mizee, Connie Palmen, Hagar Peeters en Inge Schilperoord maken kans op de prijs die op 10 september tijdens De Boekenparade wordt uitgereikt.

Voor Dertig dagen ontving Annelies Verbeke eerder de F. Bordewijk-prijs, de roman werd door NRC Handelsblad uitgeroepen tot beste boek van 2015, en werd genomineerd voor de ECI Literatuurprijs en de E. du Perronprijs. In augustus 2015 werd Verbeke de prijs van de Vlaamse auteursrechtenvereniging de Auteurs toegekend voor haar volledige werk.

'Ik ben erg verheugd over de nominatie', liet de auteur weten vanuit de Schwäbische Hal van het Goethe Institut in Duitsland. 'En ook blij dat Dertig dagen in een gezelschap van goede boeken verkeert.'

Bron: Persbericht