Marjo schreef:Alles wat na de voorlezer van Schlink is uitgekomen krijgt een slechtere recensie, men vindt dat de boeken niet kunnen tippen aan dat eerste boek. Ben benieuwd of jij dat ook vindt, Rutger?
Deze uitspraak kwam er naar aanleiding van de discussie over 'De voorlezer'. Ik ben alvast van plan van deze aan de hand van het boek te controleren (niet echt aan de hand van andere recensies).
In de Berliner Zeitung stond alvast het volgende (ik vertaal hier even) :
Bernhard Schlink schrijft een klaar en duidelijk, mooi proza, die in de Duitse moderne literatuur haar evenknie zoekt (citaat : Christopher Ecker).
Het lijkt een beetje een gewoonte bij Bernhard Schlink, om een roman te beginnen met een aantal hoofdstukken (-jes) die schijnbaar geen deel uitmaken van de essentie van het verhaal. Terwijl dit in 'Liefdesvloeken' niet zo uitgesproken was (het betreft hier een bundeling kortverhalen), en dit bij 'De voorlezer' toch heel duidelijk wordt, naarmate men verder leest, is dit ook weer het geval in 'De terugkeer'. Zonder details vrij te geven van het verhaal, kan ik toch kwijt dat ik net het fragment uit een oud boek gelezen heb, dat zo belangrijk is voor het vervolg van het verhaal.
Het lezen van het oude boek bij de grootouders (althans, fragmenten die zijn bewaard gebleven) roept heel wat los bij het hoofdpersonnage. Hij begint zijn eigen zoektocht. Zonder te veel te vertellen, kan ik jullie nog wel kwijt dat wat kennis van Homeros' Oddyseia wel nuttig kan zijn.
Het lezen van die bladzijden was verboden...dat vond ik wel leuk ..en hij heeft ze als kind toch gelezen. Nu zijn zijn grootouders dood en hij gaat naar de universiteit. Benieuwd wanneer het eigenlijke verhaal gaat beginnen.Het is zo geschreven dat het precies Russische popjes zijn, steeds maar kleiner en toch meer details..
Denk het niet, elvira. Baboesjka's (met de klemtoon op BA, en niet zoals in het gelijknamige liedje op de BOESJ), betekent grootmoeders. De Matroesjka's zijn de in elkaar passende poppetjes (en hebben dus eigenlijk ook niet direct iets te maken met de gelijknamige Vlaamse TV-reeks).
En om nog even terug te komen op "De terugkeer". Ik vind eventuele negatieve kritieken niet echt terecht voor dit boek van Bernhard Schlink. Het is natuurlijk wel zo, dat ook in dit boek, net zoals "De voorlezer", het verhaal in de eerste plaats als uitlaatklep dient voor psychologische (De voorlezer - omgaan met het Duitse verleden) of filosofische (De terugkeer - de wet, rechtvaardigheid, ... ) beschouwingen.
Ik heb helaas momenteel weinig tijd om een recensie te schrijven, maar sta wel open voor verdere discussie.
Der Vorleser blijft zijn beste boek, voor mij althans.
Verder heb ik alles van hem gelezen en vind ook alles wel in orde.
Maar er gaat wel iets knagen langzaamaan... er zit iets schematisch aan zijn stijl wat na een tijdje tegen hem gaat werken. En dat valt bij De thuiskomst wel meer op.
Of een boek een vehicel is voor een psychologische danwel filosofische boodschap is geen probleem, lijkt mij. Alleen maar goed!
Dat mag best in de literatuur!
Grada
[b][size=92][color=limegreen]'Do you think it's a whoozle?'[/size][/color][/b]