Ro Muller is dood. Ze ligt opgebaard in haar kist en vindt dat een mooi moment om eens wat te gaan terugblikken. 'Maar nu, nu ik toch dood ben, kan ik er wel weer eens aan terug gaan denken, hoe die liefde ontstond, naderbij kwam en bezit van me nam. Ik heb het nooit meer zo ervaren, de kracht van zo'n grote liefde voor een ander.'
Lees verder... klik hier http://www.leestafel.info/wanda-reisel
Bernadet
(door een storing van het forum waren dit item én de disccussie weggevallen)