Schokkend relaas over de manier waarop de zorg met mensen omspringt.
Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/stella-braam
Marjo
Stella Braam: Ik blijf thuis
Ja het is echt vreselijk. Je wordt in een kamer met andere mensen gestopt, hebt geen enkele privacy meer enz. enz.
Ik ken iemand die nu middenin een zo'n, zeer schrijnende, situatie zit.
De overgang van thuis zijn in je eigen buurt en bij je eigen mensen of tussen mensen te zitten die niet meer weten waar ze zijn en waar je geen gesprek mee kan voeren is walgelijk. Mensonwaardig.
Dettie
Ik ken iemand die nu middenin een zo'n, zeer schrijnende, situatie zit.
De overgang van thuis zijn in je eigen buurt en bij je eigen mensen of tussen mensen te zitten die niet meer weten waar ze zijn en waar je geen gesprek mee kan voeren is walgelijk. Mensonwaardig.
Dettie
-
Joanazinha
- Berichten: 1445
- Lid geworden op: 27 sep 2007, 16:07
- Locatie: Amersfoort
Marjo schreef:Dit boek gaat over de fase daarvoor: hoe lastig het is om thuis de zorg te krijgen die je nodig hebt. De regering roept dat ze mensen zo lang mogelijk thuis willen houden maar in de praktijk werkt dat dus niet zo..
Had ik het nog geen uur geleden met mijn moeder over aan de telefoon. Mijn vader en zij wonen nog zelfstandig in een seniorenwoning (bijna 80 en bijna 73) maar hebben allebei 's ochtends en 's avonds thuiszorg nodig. Daarnaast hebben ze nog alfahulp. Ze wonen in een dorp vlak onder Groningen en zijn niet anders dan vol lof over de zorg die ze krijgen. Ze weten dat het ook anders kan, dus knijpen ze beide (of liever gezegd: alle vier de) handen dicht dat het bij hen anders gaat! Niets dan lof, lof, lof.