Een roman als een schatkamer.
Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/louis-de-bernieres
Tresoula
Louis de Bernières - Vogels zonder vleugels
Louis de Bernières - Vogels zonder vleugels
Laatst gewijzigd door Dettie op 17 apr 2009, 12:01, 2 keer totaal gewijzigd.
Ik heb het boek net uit en het was werkelijk schitterend. Een tijdje terug had ik eerst boek 'Kapitein Corelli's mandoline' van Bernieres gelezen en 'Vogels zonder vleugels' is eigenlijk het verhaal wat eraan voorafgaat. Mooi zijn dan ook de hoofdstukken waarin Drosoula haar verhaal vertelt en waarin heel veel verwijzingen naar 'Kapiteins Corelli's mandoline' zijn te vinden.
Waar je op het einde bij 'Kapiteins Corelli's mandoline' het gevoel krijgt dat sommige dingen aan het eind haastig worden afgewerkt om het verhaal mooi rond te krijgen is daar hier op geen enkel moment sprake van. Geen enkel moment voelt het boek gehaast aan, ook al worden sommige punten kort genoemd in het verhaal. Hierdoor is het einde vele malen mooier dan in zijn eerdere boek en vele maanden indrukwekkender.
Op sommige momenten is het boek niet zozeer een verhaal, maar meer een beschrijving van de geschiedenis ten tijde van de eerste wereldoorlog om de lezer een beter inzicht te geven in de beslissingen die worden gemaakt. Een geniaal hoofdstuk zoals bij in 'Kapiteins Corelli's mandoline' van de Duce zit er in dit boek niet in, maar de hoofdstukken over Mustapha Kemal geven het boek meer diepte.
Al met al een heel indrukwekkend boek en naar mijn mening inderdaad beter dan 'Kapiteins Corelli's mandoline'. Toch hebben veel meer mensen dat boek gelezen dan dit boek, helaas. Ik zou dan ook iedereen aanraden om dit boek op de stapel te lezen boeken te leggen en dat er pas af te halen om het te gaan lezen.
Waar je op het einde bij 'Kapiteins Corelli's mandoline' het gevoel krijgt dat sommige dingen aan het eind haastig worden afgewerkt om het verhaal mooi rond te krijgen is daar hier op geen enkel moment sprake van. Geen enkel moment voelt het boek gehaast aan, ook al worden sommige punten kort genoemd in het verhaal. Hierdoor is het einde vele malen mooier dan in zijn eerdere boek en vele maanden indrukwekkender.
Op sommige momenten is het boek niet zozeer een verhaal, maar meer een beschrijving van de geschiedenis ten tijde van de eerste wereldoorlog om de lezer een beter inzicht te geven in de beslissingen die worden gemaakt. Een geniaal hoofdstuk zoals bij in 'Kapiteins Corelli's mandoline' van de Duce zit er in dit boek niet in, maar de hoofdstukken over Mustapha Kemal geven het boek meer diepte.
Al met al een heel indrukwekkend boek en naar mijn mening inderdaad beter dan 'Kapiteins Corelli's mandoline'. Toch hebben veel meer mensen dat boek gelezen dan dit boek, helaas. Ik zou dan ook iedereen aanraden om dit boek op de stapel te lezen boeken te leggen en dat er pas af te halen om het te gaan lezen.
Haha, ja dat problemen hebben de meeste van ons denk ik. Er zijn zoveel boeken die het verdienen gelezen te worden dat er nooit een einde aan komt. Het lijstje wat ik wil lezen is volgens mij nog groter dan dat ik in heel me leven gelezen heb. Momenteel sta ik op het punt om te beginnen met 'homo duplex' van A.F.Th., weer heel wat pagina's leesplezier hoop ik. Maar het schuift veel andere boeken weer naar achter.
Nee, die schrijvers van tegenwoordig maken het ons niet makkelijk. Als ze nou eens met allemaal zouden afspreken om maar 1 goed boek per jaar te schrijven dan zou het lezen ons veel makkelijker afgaan. Maar dan zijn we ook veel minder voldaan en hebben we minder om naar uit te kijken. Dan kies ik toch maar voor een te ruime keus aan boeken, hoe zwaar dat soms ook is.
Nee, die schrijvers van tegenwoordig maken het ons niet makkelijk. Als ze nou eens met allemaal zouden afspreken om maar 1 goed boek per jaar te schrijven dan zou het lezen ons veel makkelijker afgaan. Maar dan zijn we ook veel minder voldaan en hebben we minder om naar uit te kijken. Dan kies ik toch maar voor een te ruime keus aan boeken, hoe zwaar dat soms ook is.