De Engelse evenknie van Renate Dorrenstein? Ja, het gaat ook over een dysfunctionele familie en ja er komen ook gruwelijkheden in voor, maar deze debuutroman is complexer dan het werk van Dorrenstein.
Het verhaal speelt zich af in het Engelse Cardiff als een immigrant uit Malta er neerstrijkt op zoek naar werk. Hij ontmoet daar een jonge vrouw en ze trouwen. Uit het huwelijk komen 5 kinderen, allen meisjes. Ze hoop is gevestigd als zijn vrouw weer zwanger blijkt te zijn, maar helaas weer een meisje. Vader heeft last van gokverslaving en de relatie met zijn vrouw wordt steeds slechter. Dan vindt er een gruwelijke gebeurtenis plaats en wordt het zesde kind gehandicapt.
Zo liniair als ik het hier vertel, loopt het verhaal zeker niet. Heel knap springt Azzopardi in de tijd. Langzaam wordt door flashbacks het verleden van de man en de vrouw onthuld. Daarnaast lopen er nog heel wat meer personages in het boek rond. Vaak wordt het verhaal ook nog eens verteld vanuit het perspectief van de vijfjarige (het gehandicapte kind).
Ook aan de relatie tussen de kinderen onderling wordt de nodige tijd besteed. Door allerlei gebeurtenissen valt het gezin uit elkaar en maken we een gigantische sprong in de tijd...
Ik zei al een complex boek en het is zeker een goed boek, door de eigen taal van de schrijfster weet ze ervoor te zorgen dat lezer meeleeft met de lotgevallen van het gezin. Misschien is het zelfs een meesterwerk zoals vele recensenten schreven, maar dat zie en voel ik zelf nog niet, omdat ik dit boek daarvoor opnieuw zou moeten lezen, om alles op een rijtje krijgen.
Zondermeer een heel knap debuut
Trezza Azzopardi - The hiding place (de schuilplaats)
Je verslag staat op de site rotor
Klik hier ... http://www.leestafel.info/trezza-azzopardi
Het lijkt me een heel dramatisch verhaal als ik het zo lees.
bernadet
Klik hier ... http://www.leestafel.info/trezza-azzopardi
Het lijkt me een heel dramatisch verhaal als ik het zo lees.
bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 08 apr 2009, 14:55, 2 keer totaal gewijzigd.
Ik heb dit boek een paar jaar geleden ook gelezen, Rotor, en ik kan me helemaal vinden in jouw beschrijving ervan: een verwarrend, dramatisch, maar mooi geschreven boek. Ik had net als jij de neiging om het nog een keer te gaan lezen om alles te begrijpen, maar heb dat tot nu toe nog niet gedaan.......
Hallo Bernadet en Sarah,
Bedankt voor het plaatsen Bernadet. Ja, je mag het gerust wel dramatisch noemen, maar daarom is het ook boeiend om te lezen.
Hallo, Sarah, wat ik echt knap vind, is dat het hier om een debuut roman gaat! Wat opvalt is trouwens dat aardig wat schrijvers afkomstig zijn van "creative writing courses" deze dus ook en dat deze scholen heel wat talent afleveren. Je mag deze vaak op universitair niveau opererende scholen ook niet vergelijken met onze schrijversscholen hier in Nederland. Ik heb gemerkt dat een stevig percentage van de huidige schrijvers uit het buiteland hier (via zo'n cursus of school) wordt geboren.
Terug naar Azzopardi. In het engels leest dit boek inderdaad niet gemakkelijk, wat komt door de eigen schrijfstijl, maar ook de complexe opbouw van het boek. Daar had ik moeite mee, omdat als je ergens een belangrijk zin mist, je de aansluiting kwijt bent.
Bedankt voor het plaatsen Bernadet. Ja, je mag het gerust wel dramatisch noemen, maar daarom is het ook boeiend om te lezen.
Hallo, Sarah, wat ik echt knap vind, is dat het hier om een debuut roman gaat! Wat opvalt is trouwens dat aardig wat schrijvers afkomstig zijn van "creative writing courses" deze dus ook en dat deze scholen heel wat talent afleveren. Je mag deze vaak op universitair niveau opererende scholen ook niet vergelijken met onze schrijversscholen hier in Nederland. Ik heb gemerkt dat een stevig percentage van de huidige schrijvers uit het buiteland hier (via zo'n cursus of school) wordt geboren.
Terug naar Azzopardi. In het engels leest dit boek inderdaad niet gemakkelijk, wat komt door de eigen schrijfstijl, maar ook de complexe opbouw van het boek. Daar had ik moeite mee, omdat als je ergens een belangrijk zin mist, je de aansluiting kwijt bent.
Het tweede boek Herinner mij, is inmiddels ook uit. Ten opzichte van haar debuut viel het boek me een beetje tegen. De schrijfstijl is precies hetzelfde. Ook de thematiek vond ik wat te complex overkomen.
Soms is het wel leuk om twee of meerdere boeken van dezelfde auteur achter elkaar te lezen. In dit geval kan ik het echt niet zeggen.
De schuilplaats steekt er voor mij duimendik bovenuit.
Groetjes, Irene
Soms is het wel leuk om twee of meerdere boeken van dezelfde auteur achter elkaar te lezen. In dit geval kan ik het echt niet zeggen.
De schuilplaats steekt er voor mij duimendik bovenuit.
Groetjes, Irene