# Ethiopië, Betam Konjo

[Dettie]

Ethiopië, Betam Konjo
Ine Andreoli

Ethiopie, Betam Konjo( heel mooi!) is een hernieuwde, geactualiseerde uitgave van het in 2004 uitgegeven Konjo No.

Ine Andreoli beschrijft in dit boek haar ervaringen, als ze samen met haar man en twee vrienden een groepsreis maakt door Ethiopië. Het is haar eerste terugkeer naar het land waar ze van 1967 tot 1970 met haar man, die daar werkzaam was in de suikerindustrie, gewoond heeft. Over díe periode schreef ze het boek Het land van de verbrande gezichten.

Graag waren ze gewoon zelf op pad gegaan om het land weer te bezoeken, maar omdat het land, zeker in het zuiden, niet goed te bereizen is, sluiten ze zich aan bij een reisorganisatie en bezoeken daarnaast zelf nog hun oude werkplek en hun adoptiekind.

Het leverde een boek op waar ik wisselend tevreden over was. Het verhaal heeft net iets te veel persoonlijke details over genuttigde maaltijden, de kwaliteiten van slaapkamers en toiletten en de enveloppen met inhoud die aan chauffeurs en reisleiders gegeven worden, om echt boeiend te blijven en ook de schrijfstijl van Ine Andreoli houdt niet altijd over, maar dat neemt niet weg dat ze je meeneemt naar een uitermate boeiend land, waar ik eigenlijk, behalve de gangbare oorlogs- en hongerverhalen, bedroevend weinig van afwist. Ik werd dan ook verrast door het grote aantal culturele bezienswaardigheden in het Noorden van het land; De Koningsstad inCondar, de Debre Birhan Selassie kerk, het paleis van Makeda, de graftombe van koning Bazen, de tempel van Yeha, de rotskerken van Tigré en talloze andere kerken, kathedralen, kloosters en musea.

Het land heeft een eeuwenoude geschiedenis met veel legendes en verhalen waar rijkelijk uit geput wordt. Het gezelschap bezoek ook diverse wildparken en meren waar wonderschone natuur te bewonderen is. In het Zuiden van het land trekt het gezelschap per auto door het merengebied.

Ethiopië kent veel verschillende bevolkingsgroepen en stammen zoals de Rastafari, Sidama, Borana, Konso, Hamar, Banna en Mursi. Ze bezoeken o.a. de Rastafari’s in Shashamene, die het Rasta-geloof aanhangen, de niet al te gastvrije Mursi, en een Konso-kroonprins, een moderne jongeman die op het punt staat zijn vader op te volgen. Deze is negen maanden geleden overleden en is die hele periode als mummie op zijn stoel blijven zitten. Wat voor Konso-begrippen nog betrekkelijk kort is, want vroeger was dit negen jaar.
De foto’s in het boek, gemaakt door Lou Andreoli, zijn werkelijk prachtig.

Het boek besluit met een aantal wetenswaardigheden over Ethiopië wat betreft eetgewoontes, omgangsregels, feestdagen, het klimaat, de recente geschiedenis en conflicten van Ethiopië en een korte woordenlijst, wat het boek meteen geschikt maakt voor toekomstige Ethiopiëreizigers. De reislust om dit land te bezoeken is, ondanks mijn kanttekeningen, door dit boek in ieder geval flink opgewekt.

ISBN 9789086663927 | 304 pagina's | Uitgeverij Mosae Mondo | januari 2016 (herziene uitgave)

© Willeke, 7 maart 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

[Dettie]

Ik heb een ander boek van deze schrijfster gelezen Ethiopie ongekend anders http://www.leestafel.info/ine-andreoli
ook daarin worden legendes vertelt en dwaalden mijn gedachten soms nogal af omdat het een beetje passief verteld werd.
Ik vond het toentertijd jammer dat er geen of heel weinig foto's in het boek stonden. Staan er in dit boek wél foto's?

Dettie

[Willeke]

Ja er staan prachtige foto's in, best veel ook, gemaakt door haar man.

Ik moest me er in het begin al even overheen zetten dat het om een verslag van een groepsreis ging, dan krijg je sowieso al snel een soort dagboek-gehalte, maar er werd goed uitgelegd dat individueel reizen in Ethiopië op dat moment niet mogelijk was.
Maar dan nog denk ik dat dat soort eet-slaap-toilet-details heel makkelijk weg te laten zijn. Ik was wel benieuwd inderdaad hoe haar andere reisboeken zouden zijn.
De wetenswaardigheden van alle stammen vond ik wel weer heel erg interessant.