Ik lieg nooit tegen jou
Rian Visser

‘Tegen mij mag je nooit liegen,’ zei ze.
‘Vertel me altijd alles.
Ook als het niet leuk is.’
‘Goed,’ zei Jody.

Jody heeft er nog geen idee van hoe moeilijk het is zo’n belofte te houden. Er zijn immers altijd dingen waar je liever niet over praat, en verzwijgen is ook een vorm van liegen. En in deze moderne wereld met computerspelletjes waar je actief aan mee kan doen, is het helemaal makkelijk om niet eerlijk te zijn, omdat je dan zeker denkt te weten dat de ander dat niet door heeft.

Jody en haar vriendin Mei-Lan gaan vaak naar Loes, een oudere vrouw, om voor haar boodschappen te doen of sneeuw te ruimen. Loes vindt het gezellig als de kinderen komen en ze is gul. Dat vinden de kinderen dan weer erg prettig. Maar als ze op een mooie lentedag naar Loes gaan, heeft die geen karweitje. Dus verdienen ze geen geld. Gelukkig heeft Loes wel wat: ze mogen de zilveren voorwerpen die Lies heeft een beetje oppoetsen en dan krijgen ze toch een paar euro.
Buiten laat Jody een zilveren paardje zien. Mei-Lan wil dat ze dat teruggeeft, maar Jody peinst er niet over. Loes heeft er genoeg, zegt ze.
Dan is er ruzie. Maar er is nog steeds dat computerspelletje, waar ze allebei iemand anders zijn. Jody kent het beter dan Mei-Lan, en haalt een gemeen trucje uit.
Maar Mei-Lan is ook een meisje van deze tijd en ze weet heel goed wat er met zo’n computerspelletje mogelijk is.  
En laat nu ook Loes niet achterlijk zijn (gelukkig!). Maar of het nog goed komt tussen de twee vriendinnen?

Het verhaal wordt in korte zinnen, die steeds op een nieuwe regel beginnen, verteld.  Deze lay-out is het gericht op moeilijk lezende kinderen, maar qua onderwerp is het voor wat oudere kinderen. Het is een verhaal over vriendschap en trouw die op de proef gesteld worden, zoals dat in het gewone leven gebeuren kan, vooral in de hedendaagse maatschappij met zijn social media.
De paginagrote illustraties zijn erg druk, maar komen zo niet over doordat ze niet ingekleurd zijn.

ISBN 9789048708109|  hardcover |44 pagina’s | Zwijsen | april 2011
Leeftijd vanaf 10 jaar, voor kinderen die moeite hebben met lezen
Illustraties van Caroline van Pelt
Met twee cd's, waarop volgens de Intervalmethode voorgelezen wordt door Vetra Hilhorst.

© Marjo, 11 oktober  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De stille dief

In een interview vertelde Rian Visser dat een vriendinnetje van haar dochtertje dove ouders en een doof zusje heeft. Zij dacht toen 'eigenlijk bestaan er weinig kinderboeken waarin een personage doof is' en besloot daarom dit boek te schrijven. Op de voor-en achterkant van het boek staat in gebarentaal o.a. de titel afgebeeld.

Het verhaal:
Lars en Wouter zijn tweelingbroers. Wouter heeft als bijnaam Spoetnik en Lars wordt de Stille genoemd. Dit omdat hij niet graag praat, hij weet dat zijn praten raar klinkt, hij is namelijk doof. Hij kan wel heel goed liplezen en zijn broer en hij kunnen heel goed samen praten in gebarentaal.
Maar Wouter is een beetje aan het veranderen, hij helpt Lars niet meer zo vaak. Vroeger hielp hij altijd en vertelde dan dat Lars doof is en Wouter was ook heel goed in gekke dingen zeggen waar Lars altijd om moest lachen.
Die zomer gaan ze weer naar opa en oma die een huisje hebben op camping De Deining. De meeste huisjes zijn leeg en vervallen maar opa en oma vinden het nog steeds fijn en blijven elk jaar gaan. Lars heeft er veel zin. Maar als ze daar zijn wil Wouter niet naar de pony's en eigenlijk wil hij niets.
Met oma gaat het niet zo goed, ze is steeds van alles kwijt en opa is een beetje bezorgd om haar. Ook de eigenaar van de camping, een oude man, is steeds van alles kwijt. Een enkele keer wordt wel weer eens wat teruggevonden maar dan op een heel gekke plek. Hoe komt oma's wasgoed aan de waslijn bij de eigenaar? En heeft oma andere glazen gekocht? Of toch niet...
Op de camping is ook een 'nieuwe' man, Joop, met een jongen van dezelfde leeftijd als de tweeling. Joop heeft een grote sportwagen en Lars vindt Joop en de jongen maar vreemd. Op het kampeerveldje verderop staat een meisje met haar vader. Wouter zit liever bij haar dan bij Lars! Omdat Lars nu vaker alleen is gaat hij op onderzoek uit, het is wel vreemd dat oma zo veel dingen kwijt raakt, en hij ontdekt van alles dat helemaal niet klopt en het wordt steeds gekker en gevaarlijker...

Het is een lekker spannend boek. Wat het helemaal apart maakt is dat heel goed weergegeven wordt hoe iemand die doof is alles ervaart. Door het moeten liplezen (en heen en weer kijken) worden vaak delen van zinnen gemist. Muziek en woorden worden in kleur of geur ervaren. Ook hoort Lars geen auto's of brommers aankomen. Het verhaal wordt op een leuke en realistische manier vanuit Lars vertelt en zo lees je ook hoe Lars zélf gesprekken, muziek, uitdrukkingen enz. ervaart.
Erg leuk boek, lezen!

ISBN 9789044808629 Gebonden 160 pag Tekst en idee: Rian Visser Illustraties: Fréderiek Westerweel Uitgeverij Clavis Jaar 2008 Vanaf 10 jaar.

© Dettie, april 2008

Reageren? Klik hier!