Leestafel forum

“Fonkelend licht: een dag zo blauwachtig wit dat het hemelgewelf niet meer een omlijsting is voor de brandende zon, maar de zon het aanmaakhout is voor dat gloeiende zilveren gordijn dat zich aan de verre horizon verheft en rond de hele zichtbare wereld wordt opgetrokken, terwijl de bergketens in het noorden, westen en zuiden trillen als in een luchtspiegeling, de ene keer in de schaduw, de andere keer in het licht, maar voor het oog nooit helemaal grijpbaar, en de zee is een deinend fluwelen laken uitgespreid van het strand van het eiland tot de zoom van de hemel, terwijl het eiland zelf, glinsterend in het midden, een goudgele knoop is op een donzig kussen erop wachtend te worden ingedrukt door het hoofd van het hemelse kind, en het hele beeld is doorweven met een tingelende, heldere, zijden draad die soepel is geregen tussen aarde, zee, hemel en de vurige bal van de zon met die grote naald die alle elementen kan doorprikken.”

Nieuwsgierig geworden? Lees dan mijn recensie hier: http://www.leestafel.info/sjon

Zo, dat is wel een flinke zin! Ik heb van Sjón "Blauwvos" en "De fluisterende muze" gelezen, maar ik herinner me niet dat de zinnen daarin zó lang en zó poëtisch zijn. Wel allebei mythisch en bovennatuurlijk. Een bijzondere schrijver.
Ik zet deze dan ook maar op mijn lijst....

Niet alle zinnen zijn zo lang hoor maar poëtisch is dit boek zeker. Ik moest even wennen aan de stijl maar heb toch wel erg genoten van dit boek.