Leestafel forum

Pieter heeft een mooi verslag van dit boek gemaakt,

zie... http://www.leestafel.info/bernardo-soares
---

Mooi verslag, ik kom er nog op terug Pieter.

Groeten

Wil

Ik ben bang dat dit geen boek voor mij is. De zinnen die je aanhaalt: ik begrijp er helemaal niets van..

Pieter ik heb het nu even druk maar volgende week kom ik hier op terug.

Dettie

Heel mooie recensie, Pieter (ik wou "prachtig" schrijven maar wil niet overdrijven). Dit boek wil ik ooit lezen, later...

Mvg, tiba.

Hartelijk bedankt voor jullie waarderende woorden
Ik heb Tiba een paar paradoxen en tegenspraken van Pessoa beloofd en hier volgen ze:

Ik bedoel met ijzer en brons écht ijzer en brons, maar dan geestelijk echt.

Zelfs in de vlucht van de meeuwen school stilstand;

Alles vermoeit me, zelfs wat me niet vermoeit. Mijn vreugde is even smartelijk als mijn verdriet.

Als gedempte geweerschoten zakken de rolluiken omhoog; misschien omdat ze dat geluid ook maken als ze worden neergelaten.

Het willen begrijpen is minder zijn dan een mens; want mens-zijn is weten dat het niet te begrijpen is.

Waar is God als hij niet bestaat? Ik wil bidden en huilen, berouw hebben om misdaden die ik niet heb begaan.

Een enkeling onder ons, bevrijd of verdoemd, ziet ineens- en hij ook maar zelden- dat alles wat wij zijn datgene is wat wij niet zijn, dat wij ons vergissen in wat klopt, en geen gelijk hebben in wat wij juist achten. En die enkeling, die een kort ogenblik het naakte universum ziet, creëert een filosofie of droomt een godsdienst; de filosofie verbreidt zich, en de godsdienst verspreidt zich, en degenen die in de filosofie geloven, gebruiken haar als kleren die ze niet zien, en degenen die in de godsdienst geloven zetten haar op als een masker en vergeten dat ze het dragen.

Marjo, dit proza moet je toch aanspreken!
Pieter

Misschien de vorm, maar niet de inhoud.

Marjo schreef:Misschien de vorm, maar niet de inhoud.

Dat is al heel wat, Marjo, en misschien wel het belangrijkst. Pessoa noemde zich een decadent schrijver omdat het bij hem vooral om de esthetiek gaat, de vorm dus. Dat wil niet zeggen dat de inhoud onbelangrijk is, hij zet je aan het denken en je hoeft het lang niet altijd met hem eens te zijn. Maar zijn taalgebruik is een genot op zichzelf.
Hg. Pieter

Een enkeling onder ons, bevrijd of verdoemd, ziet ineens- en hij ook maar zelden- dat alles wat wij zijn datgene is wat wij niet zijn, dat wij ons vergissen in wat klopt, en geen gelijk hebben in wat wij juist achten. En die enkeling, die een kort ogenblik het naakte universum ziet, creëert een filosofie of droomt een godsdienst; de filosofie verbreidt zich, en de godsdienst verspreidt zich, en degenen die in de filosofie geloven, gebruiken haar als kleren die ze niet zien, en degenen die in de godsdienst geloven zetten haar op als een masker en vergeten dat ze het dragen.

Deze tekst vind ik wel erg mooi maar het vraagt wel meerdere keren lezen.
Moet er even verder over nadenken. Ik geloof dat ik het er niet mee eens ben. Vooal met dit stukje niet En die enkeling, die een kort ogenblik het naakte universum ziet, creëert een filosofie of droomt een godsdienst
Ik moet nog even de goede woorden vinden om dit toe te lichten.

Dettie

Ben erg benieuwd wat er volgt, Dettie.

Ik vind deze "uitspraken" heel bijzonder, mijn reactie gaat van "ah ja" tot "wat goed gevonden".

Het willen begrijpen is minder zijn dan een mens; want mens-zijn is weten dat het niet te begrijpen is.

inderdaad een paradox: je weet dat het in realiteit niet klopt: een mens wil begrijpen, maar soms is het niet te begrijpen, dus men zou kunnen zeggen dat "willen begrijpen minder is dan een mens".
Een valse redenering (sofisme) maar o zo spitsvondig (ik bedoel dit niet negatief, er moet een beter woord zijn)!

Waar is God als hij niet bestaat? Ik wil bidden en huilen, berouw hebben om misdaden die ik niet heb begaan.

Ook weer zoiets: ik wil bidden en huilen om misdaden (bij God), dat lijkt een juiste redenering. De toevoeging " die ik niet heb begaan" maakt er een paradox van.
Ik hou wel van zo'n woordkunst.

Tiba.

Daarom ben ik zo bezeten van dit boek, Tiba. Het is een heel diepzinnige, originele woordkunstenaar. Blij dat ik medebewonderaars heb .
En ben nog steeds nieuwsgierig naar het tweede antwoord van Dettie.
Hg. Pieter

Dettie heeft een man thuis met pittig de griep dus niet zoveel tijd momenteel.
Maar het antwoord komt nog wel pieter alleen niet nu meteen.

Dettie

Veel beterschap en kijk uit dat je het zelf ook niet krijgt.
Pieter

Een stukje proza uit Het boek der Rusteloosheid: (pag 348)

De grillige schaduwen van de bladeren,
het trillende lied van de vogels,
de uitgestoken armen van de rivieren
met hun frisse glinstering die trilt in de zon,
het groen, de papavers
en de eenvoud der gewaarwordingen-
terwijl ik dit alles waarneem, heb ik er heimwee naar,
alsof ik het niet waarneem terwijl ik het waarneem.

Vooral dat laatste is erg herkenbaar (tenminste voor mij),
je ziet iets moois, maar je bent al weer bezig met de toekomst, waarin je het niet meer ziet, je hebt er op het moment van zien al heimwee naar.
Pieter

Al eerder heb ik geschreven dat Pessoa een cynicus was, tenminste in zijn boek Het boek de Rusteloosheid, een egcentisch persoon met weinig of geen compassie met de medemens.
Deze passage vond ik op pagina 411:

Ik walg fysiek, tot in mijn maag, van mensen die dromen van idealen- socialisten, altruïsten, alle mogelijke filantropen. Het zijn idealisten zonder ideaal, denkers zonder gedachtegoed. Ze willen de oppervlakte van het leven, aangetrokken door het vuil dat op het water drijft en dat ze als mooi beschouwen, omdat lege schelpen ook op het water drijven.

Te beseffen dat iemand al van je walgde voor je geboren werd stemde me niet vrolijk. Als we ook nog bedenken dat Pessoa deze regels schreef
toen Salazar, een rechts dictator en fervent socialistenhater de macht had veroverd in Portugal, en uit de regels van Pessoa is op te maken dat hij zeker geen tegenstander van Salazar was, stemde me dat zelfs somber.
Van geniale schrijvers verwacht je dat ze mooie, hoogstaande gedachten hebben. Dit blijkt dus niet zo te zijn. Een ander voorbeeld dat ik ken is de Franse schrijver Celine.
Pieter