Pagina 1 van 1
Hugo Hamilton - Sproetenkoppen
Geplaatst: 08 mar 2007, 21:42
door Marjo
Een aanrader. Misschien doet het denken aan de boeken van Frank McCourt (Iers jongetje, armoede, drank), maar het verhaal is toch wel iets heel anders! Ook mooier geschreven.
Lees het verslag, klik hier
http://www.leestafel.info/hugo-hamilton
Marjo
Geplaatst: 11 mar 2007, 22:32
door Gast
Ik ben het met je eens, Marjo
Geplaatst: 12 mar 2007, 00:27
door tiba
Ook mooier geschreven
Vind je het als geheel dan een beter boek, Marjo?
Geplaatst: 12 mar 2007, 11:31
door Marjo
Zeker! Hamilton schrijft veel beter. Hij speelt minder op je gemoed, ellende is er wel, maar tussen de regels. Het joch (dat de schrijver zelf is dus) doet niet zielig. Dat vond ik bij McCourt wel enigszins.
Geplaatst: 12 mar 2007, 12:15
door tiba
Pff, je doet me wat aan, Marjo

.
Alweer een boek genoteerd....
Tiba.
Geplaatst: 24 mar 2007, 11:15
door Inge
Het doet me een beetje denken aan Amos Oz. Niet qua verhaal maar er is ook dat cirkeltje van bepaalde gebeurtenissen die steeds weerkomt waardoor je steeds een ietsje meer te weten komt van een bepaalde gebeurtenis. Het is wel niet zo uitgesproken aanwezig als bij Amos.
Ik denk dat de gebeurtenis met meneer Steinz op het einde van het boek meer betekenis zal hebben dan dat je aanvankelijk denkt net zoals de matroos. terwijl het 2 dingen zijn die voor de moment zogezegd doodgezwegen worden. Ik weet het niet zeker hoor, ik zit nog maar op 3/4 van het boek, maar heb de indruk dat het gebeurtenissen zijn die bepalen hoe de ouders nu zijn.
Geplaatst: 24 mar 2007, 11:39
door Dettie
Hee wat grappig, ik ben het nu ook aan het lezen.
Die moeder! Met al haar wijze opmerkingen maar ook die Duitse taal in huis.
Dettie
Geplaatst: 24 mar 2007, 11:58
door Inge
Tja, die moeder.... Net zoals in zoveel gezinnen de bemiddelende persoon tussen vader en kinderen. En toch..... Ik begrijp niet goed dat als die vader zo fanatiek iers is waarom zij dan nog steeds duits praat.....
Moet een sterke vrouw zijn op dat gebied. Maar dan weer gaat ze wel mee in ieder plan van vader.... Onbegrijpelijk
Geplaatst: 24 mar 2007, 12:26
door Dettie
Het lukt haar ook niet om Iers te praten. Dat jongetje probeert zijn moeder toch Iers te leren maar ze krijgt de uitspraak niet voor elkaar.
Dettie
Geplaatst: 24 mar 2007, 12:36
door Inge
Ik vind, hoe raar je de woorden ook uitspreekt je een taal altijd kunt leren. Mijn frans en engels hebben ook haar op hun tanden. Daarom vermoed ik dat ze eerder het niet wil praten. Ik bedoel: geen enkele mens met een moedertaal spreekt "helemaal zuiver" een andere taal. Je eigen "tongval" komt er altijd in voor. Als nederlands sprekend hebben we last met de nogal veel voorkomende th in het engels en de r in het frans.
Daarbij komt nog: ze leert de taal aan haar kinderen.... Dus in al die jaren heeft ze geen moeite gedaan om de taal op haarzelf te leren
Het is maar een bedenking van mij hoor.
Inge
Geplaatst: 24 mar 2007, 15:07
door Marjo
Ik had de indruk dat ze thuis met haar kinderen Duits sprak, als de vader er niet is dus. Ik had me ook af zitten vragen hoe het dan was als ze als gezin bij elkaar waren. Het werd niet helemaal duidelijk.
Geplaatst: 24 mar 2007, 15:17
door Inge
Ik weet niet of ik hetgoed opheb maar ik denk dat haar man tegen haar ook duits praatte. Ik moet het even weer opzoeken in het begin van het boek. Daar wordt dat even aangehaald.
Inge
Geplaatst: 31 mar 2007, 08:02
door Inge
Het is weeral eens een boek dat je twee keer moet lezen om alles te bevatten. Mooi verhaal maar het einde begrijp ik niet echt helemaal. Is de pa nu dood door bijen of door een hartaanval in duitsland? Was de jongen na de afranseling aan de zee dood zodat hij de hond weer zag of was het verbeelding???? Ik moet het echt nog eens lezen.
Inge
Geplaatst: 31 mar 2007, 10:19
door Dettie
Inge.... ik heb het nog niet uit!
Dettie